Κ. Ζαχαριάδης: Οι εμμονικοί της διαπραγμάτευσης έχουν στην αντιπολίτευση τον «άνθρωπό τους»

Η συνέντευξη στον Άγγελο Προβολισιάνο:

Με δεδομένο πως στα δημοσιονομικά ζητήματα προκύπτει σύγκλιση με τους εκπροσώπους των δανειστών για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης, με ποιο τρόπο μπορούν καμφθούν οι αντιστάσεις του ΔΝΤ στα εργασιακά;

Βρισκόμαστε σε μια λεπτή φάση της διαπραγμάτευσης. Το ΔΝΤ πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσει εάν επιθυμεί να παρακολουθεί το πρόγραμμα ως τεχνικός σύμβουλος ή εάν επιθυμεί να μετέχει σε αυτό. Σε κάθε περίπτωση, όλοι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων συμφωνούν ότι το 2017 πρέπει και μπορεί να είναι ένα έτος δυναμικής επιστροφής στην ανάπτυξη. Αυτό, κατά την γνώμη μας, δεν μπορεί να συντελεστεί με μέτρα απορρύθμισης και κοινωνικής καταστροφής. Η χώρα χρειάζεται σταθερότητα, συνοχή, και όχι άλλα σοκ. Η Ελλάδα είναι χώρα ευρωπαϊκή, όχι χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας, όχι βορειο – αφρικανική. Η συμφωνία που υπογράφηκε το 2015 λέει ότι οι μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά θα πρέπει να είναι σύμφωνες με το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας. Αυτό πρέπει να το σεβαστούν όλοι, οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται, όπως μας έλεγαν οι δανειστές το 2015.

Η κυβέρνηση έχει ως κύριο αντεπιχείρημα το Ενωσιακό Δίκαιο, ειδικά για το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το ευρωπαϊκό μπλοκ των θεσμών δεν παίρνει θέση, αλλά αρκείται στο ρόλο του παρατηρητή. Πώς κρίνετε αυτή τη στάση;

Δεν μετέχω στην διαπραγμάτευση, οι συνομιλίες και η διαπραγμάτευση είναι εμπιστευτικές άρα προφανώς αναφέρεστε σε δημοσιογραφικές πηγές ή διαρροές τις οποίες δεν έχει νόημα να σχολιάσω καθώς οι διαρροές πολλές φορές γίνονται όχι για να αποτυπώσουν άλλα για να δημιουργήσουν κλίμα. Ισχύει ότι σας απάντησα προηγουμένως «pacta sunt servanda».

Κάθε διαπραγμάτευση είναι δυναμική, με την εκάστοτε πλευρά να αποκομίζει αλλά και να χάνει για να προκύψει λευκός καπνός. Τι είναι διατεθειμένη να θυσιάσει η κυβέρνηση για να κλείσει η διαπραγμάτευση και να επέλθει η διευθέτηση του χρέους;

Προφανώς για να ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση χρειάζεται να γίνουν βήματα από όλες τις πλευρές. Ιδίως στα μη δημοσιονομικά ζητήματα, δεν ισχύει ότι κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει. Η ομιλία του Πρωθυπουργού στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ήταν σαφής «εγκαίρως χωρίς υποχωρήσεις αρχών», η διάσταση χρόνος είναι κομβική στη φάση εκτέλεσης του προγράμματος που βρισκόμαστε. Οι όποιες χρονοκαθυστερήσεις λειτουργούν σε βάρος της οικονομίας και ανασταλτικά στην αναπτυξιακή της πορεία. Άρα να είμαστε σαφείς έχουμε διάθεση να κάνουμε συμβιβασμούς για να γεφυρωθούν οι διαφορές χωρίς όμως να υπομονεύουμε την δυνατότητα της χώρας να ανακάμψει με την κοινωνία, με τους εργαζόμενους όρθιους.

Υπάρχει περίπτωση η β’ αξιολόγηση να κλείσει χωρίς να συμπεριληφθούν τα εργασιακά;

Δεν το θεωρώ πιθανό και σε κάθε περίπτωση δεν κατανοώ τι θα εξυπηρετούσε μια τέτοια εξέλιξη και τι μήνυμα θα έδινε στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, σε επενδυτές, στις αγορές. Μάλλον αρνητικό, είναι η ώρα να λύνουμε προβλήματα για να βγει η Ελλάδα από την κρίση, όχι να τα αφήνουμε για αργότερα.

Ένα από τα κύρια κυβερνητικά επιχειρήματα για τη συμφωνία του Ιουλίου του 2015 και την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου είναι η διευθέτηση του χρέους. Το Βερολίνο για εσωτερικούς λόγους προσπαθεί να μετακυλήσει τη συζήτηση μετά το 2018. Τι θα κάνει η κυβέρνηση στην περίπτωση που επικρατήσει το σκεπτικό Σόιμπλε;

Το Γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών σε μια σειρά ζητημάτων που άπτονται της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης λειτουργεί με ένα σκληρό οικονομικό εθνικισμό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η γερμανική συνταγή απάντησης στην κρίση από το 2008 ως σήμερα έχει ισχυροποιήσει τη Γερμανία και έχει δυσκολέψει έως εξοντώσει όλους τους υπόλοιπους. Αυτό όμως δεν είναι ευρωπαϊκή διαχείριση και δημιουργεί διαλυτικές τάσεις την ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Η διευθέτηση, όπως όλες οι πολιτικές δυνάμεις σήμερα αναγνωρίζουν, είναι κομβικής σημασίας για την επιτυχία της ελληνικής υπόθεσης.

Η θέση του κ. Μητσοτάκη για το χρέος -όπως αυτή έχει διατυπωθεί στο Κοινοβούλιο- είναι πως δεν αποτελεί το πιο θεμελιώδες πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Τι απήχηση έχουν αυτές οι αναφορές στα αυτιά των δανειστών από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Δυστυχώς και σε αυτό το ζήτημα ο κ. Μητσοτάκης είναι η σκιά του κ. Σαμαρά. Αντί να αναγνωρίσει τα θετικά βήματα για την χώρα καταστροφολογεί δυσφημώντας όχι την προσπάθεια της κυβέρνησης αλλά του ελληνικού λαού. Προέβλεψε κατάρρευση των δημοσίων εσόδων, τα έσοδα είναι πάνω από το στόχο. Προέβλεψε βαθιά ύφεση στην οικονομία, η οικονομία καταγράφει μια μικρή ανάκαμψη. Προέβλεψε αύξηση της ανεργίας, η ανεργία αποκλιμακώνεται με σταθερό ρυθμό (προφανώς παραμένει υψηλή). Η στάση του κ. Μητσοτάκη σε σειρά ζητημάτων χρέος, εργασιακά, δημοσιονομική σκληρότητα σε παιδεία, υγεία, δημόσιο ίσως δίνει θάρρος σε κάποιους εμμονικούς στην διαπραγμάτευση ότι στην αντιπολίτευση έχουν τον «άνθρωπό τους» όπως παλαιότερα τους είχαν κυβέρνηση, όμως ο ελληνικός λαός τα απάντησε αυτά τα θέματα τρείς φορές το 2015. Αφήνουμε τον κ. Μητσοτάκη στην αντιπολιτευτική του μιζέρια και στο στερητικό σύνδρομο εξουσίας που τον διακατέχει από τότε που ο λαός τους έστειλε στην αντιπολίτευση.

Τι απαντάτε στις καταγγελίες της Νέας Δημοκρατίας αναφορικά με το κτίριο στην Κουμουνδούρου;

Τα είπε όλα ο οικονομικός υπεύθυνος του ΣΥΡΙΖΑ Μίμης Δαριώτης στην εξεταστική επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ. Τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ και το κτηριακό του είναι απολύτως διαφανή. Μου κάνει εντύπωση πάντως, «φωνάζει ο κλέφτης για να τα ακούσει ο νοικοκύρης», αυτοί που χρωστάνε στους πάντες για τα δάνεια του κόμματός τους και θέλουν εκατοντάδες χρόνια για να αποπληρώσουν τα χρωστούμενα, μας κουνάνε το δάκτυλο, αυτοί που έκαναν κομματικές σπατάλες και έπαιρναν από τις τράπεζες δανεικά και αγύριστα αξιοποιώντας την πολιτική τους πίεση – επιρροή στις τοποθετημένες από αυτούς διοικήσεις των τραπεζών παρουσιάζονται ως τιμητές. Έλεος και ντροπή…

Μιας και το προηγούμενο ερώτημα αφορούσε την Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια ΜΜΕ και κομμάτων. Θεωρείτε πως τα Μέσα έχουν επικοινωνήσει επαρκώς το εύρος του τριγώνου της διαπλοκής; Ή, επίσης, ότι τα κόμματα θα μπορέσουν μετά από αιώνες να αποπληρώσουν τα δάνειά τους;

Οι ειδήσεις που παρήγαγε η εξεταστική επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ πολλές φορές θάφτηκαν στην τρέχουσα δημοσιογραφία. Όσο όμως και εάν προσπάθησαν κάποιοι όμιλοι των Media να υποβαθμίσουν τις ειδήσεις αυτές, οι αποκαλύψεις των όσων συζητήθηκαν και προβλήθηκαν και μέσα από το κανάλι της βουλής άφησαν το αποτύπωμά τους και οι πολίτες γνωρίζουν ποιοι μας οδήγησαν στην καταστροφή, μέσα από ποιες διαδρομές και πως προσπάθησαν να καλύψουν τα καμώματα τους. Χρειάζονται αιώνες για να καλύψουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τα δάνεια τους. Με τα σημερινά πολιτικά και οικονομικά δεδομένα. Προσοχή το «αιώνες» δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά κυριολεξία. Και έχουν και το θράσος να μας κουνάνε το δάκτυλο αυτοί που χρεωκόπησαν τα κόμματά τους, αυτοί που πήραν δάνεια από τις τράπεζες και τα πληρώνει ο φτωχός ελληνικός λαός.

Διαχρονικά η Ελλάδα τηρεί ουδέτερη στάση σε ζητήματα διαμάχης μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Εφόσον η Άγκυρα επιμείνει στις προκλήσεις τόσο στο μέτωπο του προσφυγικού όσο και σε εκείνο του Κυπριακού, πιστεύετε πως η αντίδραση της κυβέρνησης μπορεί να είναι πιο δυναμική;

Όχι, η κυβέρνηση έχει και σχέδιο και ψυχραιμία. Τα όσα συμβαίνουν μάλιστα τον τελευταίο καιρό στην γειτονιά μας, όπως η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν, ο πόλεμος και η αλλαγή του statusquo στην Συρία, οι δυσκολίες στην Τουρκική οικονομία την καθιστούν ασταθή παράγοντα. Η Ελλάδα είναι παράγοντας ειρήνης, δημοκρατίας, ευημερίας, σταθερότητας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Διαχρονικά ως χώρα που ανήκουμε στην ΕΕ και στην ευρωζώνη αλλά και ως κράτος μέλος του ΝΑΤΟ επιδιώκουμε τα αυτονόητα, τον σεβασμό των διεθνών συνθηκών όπως αυτή της Λωζάννης, την εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό στο πλαίσιο των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας για το προσφυγικό. Όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες ή αναταραχές απαιτείται σοβαρότητα, σχέδιο, αποφασιστικότητα και όχι μικροπολιτική εκμετάλλευση από κανέναν. Η ελληνική κυβέρνηση πορεύεται σε αυτή τη λογική.