Ο Richard Branson είναι σχεδόν συνώνυμος του κινδύνου. Πρώτα κέρδισε τη φήμη του ως thrillionaire στη δεκαετία του ’80 και του ’90, όταν “κυνήγησε” αρκετούς δίσκους που θα γίνονταν επιτυχία, όσο “έχτιζε” τη δισκογραφική εταιρεία Virgin. Στο τέλος, κατάφερε να μπει περισσότερες από μισή ντουζίνα φορές στο βιβλίο ρεκόρ Guinness και συγκέντρωσε περιουσία ύψους 5,1 δισ. δολαρίων από τη μουσική, τις τηλεπικοινωνίες, τις αεροπορικές εταιρείες και άλλους κλάδους.
Καθώς δεν έλεγε ποτέ “όχι”, ο Branson κατάφερε κάποτε να μπει σε μία συγκέντρωση συναδέλφων του με σκοινί bungee jumping στο ξενοδοχείο Palms κατά τη διάρκεια εκδήλωσης. “Έπρεπε να πηδήξω από τον ψηλότερο όροφο μέσα στο πάρτι στον κάτω όροφο με σκοινί bungee jumping”, γράφει στο Forbes.
“Ήμουν πολύ σκεπτικός – ο άνεμος φυσούσε με 80 χλμ. την ώρα. Αλλά πήδηξα, και χτύπησα στο κτίριο όσο έπεφτα, το παντελόνι μου σκίστηκε τελείως. Αίμα χυνόταν από τα πόδια μου όταν έφτασα στο πάρτι. Το brand της Virgin είναι συνδεδεμένο με εμένα προσωπικά, γι ‘αυτό πρέπει να προσέξω να μην βλάψω το ίδιο μου το εμπορικό σήμα.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να παίρνουμε ρίσκα. Καθώς ο όμιλος Virgin κατέστη πολύ μεγαλύτερος και ισχυρότερος, μπορούμε να αντέξουμε σε μεγαλύτερους, πιο τολμηρούς κινδύνους σε πολλούς διαφορετικούς τομείς”.
Για ορισμένες εταιρείες, μπορεί να είναι δύσκολο να δεχτούν τον κίνδυνο. Ας αφήσουμε τον Michael Bloomberg να εξηγήσει γιατί: “Οι οργανώσεις αντιστέκονται στην καινοτομία – και εκείνες που δεν αντιστέκονται, αναπόφευκτα αποτυγχάνουν – επειδή οι άνθρωποι νιώθουν πιο άνετα με αυτό που γνωρίζουν παρά με αυτό που δεν γνωρίζουν”. Ωστόσο, μια επιτυχημένη επιχείρηση “κοιτάζει πέρα από τον ορίζοντα”, γράφει ο Bloomberg. “Η ανάληψη κινδύνων ήταν πάντα ένα βασικό κομμάτι της κουλτούρας της εταιρείας μας, την οποία φέραμε στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης και δουλέψαμε σκληρά για να εξαπλωθεί στην κυβέρνηση της πόλης”.
Και ακόμα κι αν ένας ηγέτης έχει δίκιο για τον κίνδυνο, μπορεί να πάρει λίγο χρόνο για να το δουν και οι υπόλοιποι. Με αυτόν τον τρόπο ο ανταγωνιστής επενδυτής Carl Icahn έχει κερδίσει δισεκατομμύρια δολάρια. Όταν συζητάει για αυτό, αναφέρει και τον παράδεισο του ρίσκου: το Las Vegas.
“Οι άνθρωποι νόμιζαν ότι τρελάθηκα όταν αγόρασα το ξενοδοχείο Stratosphere στο Las Vegas ενώ είχε πτωχεύσει. Ήταν στο βόρειο άκρο του Strip – εκείνη την εποχή, ήταν ένα μέρος της πόλης τόσο κακόφημο όσο μια χώρα του Τρίτου Κόσμου. Μετά αγόρασα όλα τα σπίτια γύρω από το Stratosphere. Ακόμα και οι άνθρωποι στο Las Vegas και στο ξενοδοχείο μου είπαν ότι ήμουν τρελός. Αλλά ήταν το γεγονός ότι αγόρασα τις βάρκες και τα 24 στρέμματα δίπλα στο Stratosphere που έκανε το ξενοδοχείο πολύ ελκυστικό. Η Goldman Sachs κατέληξε να αγοράσει το Stratosphere από εμένα και κερδίσαμε περίπου 1 δισ. δολάρια”.
“Βέβαια, δεν λειτουργούν όλα όπως θα περίμενε κανείς”, καταλήγει ο βιομήχανος Philip Anschutz, “αλλά βοηθά στο να συνηθίσει να είναι περίεργος και να προθυμοποιείται να δεχτεί την έννοια του κινδύνου”.
Capital.gr
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
