Βούτσης: Ορόσημο η έξοδος στις αγορές

«Η έξοδος στις αγορές αποτελεί ένα ορόσημο και σαν τέτοιο κατανοήθηκε και αποτιμήθηκε και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας» τονίζει σε συνέντευξή του στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής» ο Ν. Βούτσης χαρακτηρίζοντας ανιστορική τη σύγκριση με την περίοδο που η χώρα βγήκε στις αγορές το 2014: «Θυμόμαστε πολύ καλά πως, ανεξάρτητα από τα τεχνικά στοιχεία των δυο επιχειρήσεων εξόδων στις αγορές, το σημαντικό είναι πως ύστερα επιχειρήθηκε από την τότε κυβέρνηση και δεύτερη έξοδος η οποία δεν ήταν επιτυχής και ταυτόχρονα από πλευράς των δανειστών ήταν η πέμπτη περίφημη αξιολόγηση στον αέρα που δεν έγινε ποτέ. Δεν είχαν συνομολογήσει ούτε το mail Χαρδούβελη. Η χώρα οδηγήθηκε ξανά εκτός αγορών επί Σαμαρά».

Σε ερώτηση για τα capital controls, o πρόεδρος της Βουλής τονίζει ότι «ήταν αποτέλεσμα μιας σκληρής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε μια διαφορετική στρατηγική για τη χώρα μας» ενώ υπενθυμίζει την «πολύ σκληρή και ισχυρά ανέντιμη στάση από πλευράς των δανειστών» οι οποίοι «τρεις φορές έκλεισαν τη στρόφιγγα» την περίοδο της διαπραγμάτευσης.

«Απέναντι μας είχαμε ένα μπλοκ δυνάμεων, περί τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, οι οποίες εθελοτυφλούσαν σε σχέση με τα πραγματικά προβλήματα της Ευρώπης και ήταν διατεθειμένες ακόμη και να οδηγήσουν σε GREXIT και σε εθνικό νόμισμα. Ήταν μια στρατηγική την οποία αρνηθήκαμε με κόστος του πολιτικού μας κεφαλαίου και της ιδεολογίας μας», επισημαίνει ο Ν. Βούτσης προσθέτοντας ότι η πρόταση Λαφαζάνη για επιστροφή στη δραχμή είχε απορριφθεί  «όχι μόνο σε συνεδριακές συσκέψεις αλλά και στα υπουργικά συμβούλια».

Σε ερώτηση για τον ισχυρισμό Βαρουφάκη ότι ο Αλ. Τσίπρας «ήθελε να αρπάξει τα 16 δις από την ΕΚΤ για να φορτώσει τα ΑΤΜ», ο πρόεδρος της Βουλής υπογραμμίζει:

«Όχι, ποτέ δεν είχε τεθεί αυτό το ενδεχόμενο. Απλώς ήταν σε γνώση μας, πράγμα το οποίο όμως ξέραμε πάρα πολύ καλά ότι αφορούσε την κεντρική εκδοτική ευθύνη της ΕΚΤ. Ένα ποσό συγκεκριμένο νομισμάτων είχε “ντανιαστεί” στο ελληνικό νομισματοκοπείο. Δεν μπήκαμε ποτέ στην ιδέα μιας ενέργειας η οποία θα είχε έναν χαρακτήρα απολύτως ατελέσφορο, διότι θα μπορούσαν να βγουν εκτός νόμιμης κυκλοφορίας, και θα είχε και χαρακτήρα πραξικοπηματικό. Έπεσε σαν ενημέρωση, όπως είχαμε υποχρέωση να γνωρίζουμε τι γίνεται στη χώρα. Δεν υπήρξαν τέτοιες ενέργειες και όλες οι προπαρασκευαστικές ενέργειες που είχαν γίνει για οποιοδήποτε ενδεχόμενο αφορούσαν ενδεχόμενα που τελικά συνέβησαν, όπως ότι εξαναγκαστήκαμε να μπουν τα capital controls».

Ενόψει της τρίτης αξιολόγησης και της πιθανότητας «οι δανειστές να ζητήσουν νέα μέτρα», ο Ν. Βούτσης αναφέρει ότι «σωστά η κυβέρνηση προωθεί ένα πυκνό νομοθετικό έργο, περνάει 7 νομοσχέδια. Ήδη έχουν περάσει 4 και άλλα 3 περνάνε την άλλη εβδομάδα, νομοσχέδια κυβερνησιμότητας. Αυτά είναι η άμυνα μας απέναντι σε μια πιθανή υπαναχώρηση στην τρίτη ή και τέταρτη αξιολόγηση». Ωστόσο, «όλα δείχνουν ότι και οι Ευρωπαίοι θέλουν να κλείσει η ελληνική περιπέτεια. Εμείς θέλουμε να κλείσει χωρίς ουρίτσες και με ένα αναπτυξιακό πρόσημο», επισημαίνει. και επαναλαμβάνει ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2019.

Ως προς την πρόσφατες επιθέσεις στην κυβέρνηση, για τις δήθεν παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, ο Ν. Βούτσης αναφέρει: «Είναι πρωτοφανές ένας συνδικαλιστικό όργανο δικαστών και εισαγγελέων να λέει ότι η χώρα μας γίνεται Πολωνία και Τουρκία, αυτά τα πράγματα δεν έχουν ξαναγίνει, είναι πολύ ακραία». «Όποιοι θέλουν να χρησιμοποιηθεί η Δικαιοσύνη ή τα ΜΜΕ, ως το μακρύ χέρι μιας ακραίας αντιπολίτευσης πιστεύω ότι θα απογοητευθούν πάρα πολύ», συμπληρώνει.

Αναφορικά με την τελευταία παρέμβαση του «Ρουβίκωνα» στη Βουλήκαι τις «κραυγές» αντιπολίτευσης και μερίδας των ΜΜΕ, ο Ν. Βούτσης σχολίασε ότι η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ είναι στην αντίληψη την κατασταλτική ή την προληπτική ή την πιο ανεκτική, με βάση την οποία αντιμετωπίζονται γενικότερα οι κοινωνικές αντιδράσεις και τα κινήματα και δήλωσε περήφανος «που 2μιση χρόνια τώρα δεν υπάρχει μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη το κιγκλίδωμα και «που είναι λίγα τα ακραία αυταρχικά περιστατικά της αστυνομίας απέναντι σε ειρηνικά διαμαρτυρόμενους». «Είναι άδικο ότι από ορισμένες πλευρές δημιουργείται η εντύπωση ότι η Βουλή είναι “ξέφραγο αμπέλι”», τόνισε ο Ν. Βούτσης επισημαίνοντας ότι:

«Μπορεί να προκύψουν κάποια ζητήματα από τη μεγάλη επισκεψιμότητα της Βουλής ή από τον ανοικτό χαρακτήρα που μπήκαν αυτοί οι νεαροί που πέταξαν τα τρικάκια και άνοιξαν ένα πανό και έφυγαν. Θα υπάρξουν τέτοια. Αλλά αυτό πρέπει να το δούμε μέσα από μια αντίληψη κατά την οποία η Βουλή είναι ένα οργανικό μέρος της καθημερινής πολιτικής και κοινωνικής Δημοκρατίας».

Ολόκληρη η συνέντευξη του Ν. Βούτση στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής» και στον δημοσιογράφο κ. Ιάσονα Πιπίνη:

«Η έξοδος στις αγορές συνιστά επιτυχία; Η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να επιστρέψει στην θέση που βρισκόταν η χώρα το 2014.

Η έξοδος στις αγορές αποτελεί ένα ορόσημο και σαν τέτοιο κατανοήθηκε και αποτιμήθηκε και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας. Προσδοκούμε και στο QE μετά τις γερμανικές εκλογές, το οποίο θα είναι ένα ορόσημο, δηλαδή μια εμβληματική συμβολική πράξη σε όλο αυτό τον οδικό χάρτη και θα προετοιμαστούν τουλάχιστον δυο ή τρεις έξοδοι στις αγορές, όπου θα δοκιμαστεί η καμπύλη επιτοκίων.

Ως προς την σύγκριση που γίνεται νομίζω πως είναι ανιστορική. Θυμόμαστε πολύ καλά πως, ανεξάρτητα από τα τεχνικά στοιχεία των δυο επιχειρήσεων εξόδων στις αγορές, (η ποιότητα των επενδυτών, κλπ) το σημαντικό είναι πως ύστερα επιχειρήθηκε από την τότε κυβέρνηση και δεύτερη έξοδος η οποία δεν ήταν επιτυχής και ταυτόχρονα από πλευράς των δανειστών ήταν η πέμπτη περίφημη αξιολόγηση στον αέρα που δεν έγινε ποτέ. Δεν είχαν συνομολογήσει ούτε το mail Χαρδούβελη. Η χώρα οδηγήθηκε ξανά εκτός αγορών επί Σαμαρά.

Εκ των υστέρων κρίνοντας, μήπως ήταν τελικά λάθος που ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 ανέτρεψε την κυβέρνηση Σαμαρά και έπρεπε να διεκδικήσει την εξουσία στην ώρα του;

Είναι σαφές ότι το δίλημμα αυτό μας απασχόλησε πάρα πολύ το φθινόπωρο και το χειμώνα του 2014. Η απόφαση την οποία πήραμε, ότι θα έπρεπε να μετέλθουμε όλα τα συνταγματικά μέσα, ώστε η χώρα να οδηγηθεί στις εκλογές, πιστεύω πως ιστορικά θα κριθεί σωστή. Το ερώτημα που θέτετε μην έχετε καμία αμφιβολία ότι μας είχε απασχολήσει πάρα πολύ. Δεν ξέραμε όλα τα στοιχεία και ούτε είχαμε όλες τις εκτιμήσεις με βάση τις οποίες λάβαμε και τις τελικές μας αποφάσεις. Πολλά πράγματα βγήκαν στο δρόμο. Η δική μου προσωπική αποτίμηση είναι ότι το βήμα έπρεπε να γίνει τότε.

Υπήρξαν όμως και στελέχη που διαφωνούσαν στην απόφαση να ανατραπεί η κυβέρνηση Σαμαρά;

Υπήρχαν απόψεις ανάμεσα μας που σωστά εκτιμούσαν όλα τα δεδομένα και ήταν πιο επιφυλακτικοί σε αυτή την επιλογή.

Εγώ είμαι και τώρα σαφής ότι έπρεπε να γίνει έτσι. Όπως φάνηκε, τα οικονομικά στοιχεία της περιόδου αλλά και η μη αξιολόγηση και η συζήτηση περί πιστοληπτικής γραμμής δεν κατέτειναν σε καμία περίπτωση ότι βγαίναμε σε ορατό διάστημα, μηνών, από την κρίση.

Δεν υπήρχε όμως η προοπτική των κεφαλαιακών ελέγχων που επιβλήθηκαν στη συνέχεια από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα αυτά που έγιναν ήταν αποτέλεσμα μιας σκληρής αντιπαράθεσης ανάμεσα σε μια διαφορετική στρατηγική για τη χώρα μας. Η ατζέντα στην Ε.Ε. διευρύνθηκε πάρα πολύ. Μπήκαν στο τραπέζι θέματα αποφυγής της λιτότητας, η αντιμετώπιση του προσφυγικού. Υπήρξαν και αρνητικές πλευρές που οφείλονταν σε μια πάρα πολύ σκληρή και ισχυρά ανέντιμη στάση από πλευράς των δανειστών. Διότι τρεις φορές έκλεισαν τη στρόφιγγα.

Πάντως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκτίμησε σωστά αυτή την «ανέντιμη» στάση, όπως λέτε, των δανειστών.

Υπάρχει ένα μέρος ανεπαρκών λανθασμένων εκτιμήσεων ως προς τον συσχετισμό δυνάμεων, αλλά υπάρχει και η έκβαση συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων. Σε έναν πόλεμο έχεις ήττες και νίκες.

Απέναντι μας είχαμε ένα μπλοκ δυνάμεων, περί τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, οι οποίες εθελοτυφλούσαν σε σχέση με τα πραγματικά προβλήματα της Ευρώπης και ήταν διατεθειμένες ακόμη και να οδηγήσουν σε GREXIT και σε εθνικό νόμισμα. Ήταν μια στρατηγική την οποία αρνηθήκαμε με κόστος του πολιτικού μας κεφαλαίου και της ιδεολογίας μας.

Η πρόταση του κ. Λαφαζάνη για επιστροφή στη δραχμή είχε απορριφθεί;

Απολύτως. Όχι μόνο σε συνεδριακές συσκέψεις αλλά και στα υπουργικά συμβούλια.

Τότε γιατί ο κ. Λαφαζάνης παρέμενε στην κυβέρνηση;

Διότι ο ίδιος και οι άλλοι τρεις υπουργοί – σύντροφοι κινούνταν στα πλαίσια των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης και δημοσίως δεν ασκούσαν άλλες πολιτικές.

Τον Αλέξη Τσίπρα δεν τον είχατε ακούσει ποτέ σε κάποια σύσκεψη να τάσσεται υπέρ της εξόδου από το ευρώ;

Ούτε κατά διάνοια. Ούτε τον είχα ακούσει, ούτε ήταν στην αντίληψη του κάτι τέτοιο. Ο κ. Λαπαβίτσας στις συζητήσεις που είχαμε κάνει στην Κ.Ο. μας είχε πει ευθαρσώς ότι δυστυχώς –κατά τη γνώμη του- δεν υπήρχε καμία σοβαρή προετοιμασία για μια τέτοια εναλλακτική λύση και πως η εφαρμογή μιας τέτοιας λύσης θα ήθελε δυο χρόνια. Δεν είχε γίνει τέτοια μελέτη και επιπλέον ήμασταν σε αντίθετη κατεύθυνση.

Ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης μεταξύ άλλων λέει ότι ο Αλέξης Τσίπρας «ήθελε να αρπάξει τα 16 δις από την ΕΚΤ για να φορτώσει τα ΑΤΜ».

Όχι, ποτέ δεν είχε τεθεί αυτό το ενδεχόμενο. Απλώς ήταν σε γνώση μας, πράγμα το οποίο όμως ξέραμε πάρα πολύ καλά ότι αφορούσε την κεντρική εκδοτική ευθύνη της ΕΚΤ. Ένα ποσό συγκεκριμένο νομισμάτων είχε “ντανιαστεί” στο ελληνικό νομισματοκοπείο. Δεν μπήκαμε ποτέ στην ιδέα μιας ενέργειας η οποία θα είχε έναν χαρακτήρα απολύτως ατελέσφορο, διότι θα μπορούσαν να βγουν εκτός νόμιμης κυκλοφορίας, και θα είχε και χαρακτήρα πραξικοπηματικό.

Έπεσε σαν ενημέρωση, όπως είχαμε υποχρέωση να γνωρίζουμε τι γίνεται στη χώρα. Δεν υπήρξαν τέτοιες ενέργειες και όλες οι προπαρασκευαστικές ενέργειες που είχαν γίνει για οποιοδήποτε ενδεχόμενο αφορούσαν ενδεχόμενα που τελικά συνέβησαν, όπως ότι εξαναγκαστήκαμε να μπουν τα capital controls.

Εάν το φθινόπωρο, στο πλαίσιο της τρίτης αξιολόγησης, οι δανειστές ζητήσουν νέα μέτρα οι βουλευτές θα τα ψηφίσουν; Υπάρχει κάποιο όριο τελικά;

Αυτό το οποίο συνέβη στην δεύτερη αξιολόγηση ήταν ότι οι εταίροι – δανειστές μηδένισαν το κοντέρ πέραν της πρώτης αξιολόγησης, δηλαδή ευθέως σας λέω ότι το ΔΝΤ και κάποιοι που αξιοποίησαν την αντιπαράθεση του ΔΝΤ με τους Γερμανούς, επανέφεραν το φορολογικό και το ασφαλιστικό. Αυτό ήταν εκτός συζήτησης. Με αυτή την εμπειρία πλέον, η ερώτηση σας καθίσταται πολύ ενεργή. Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να σας δηλώσω με σιγουριά ότι δεν θα επανέλθουν χοντρά ζητήματα τα οποία θεωρούνται και είναι απολύτως κλεισμένα και υπογεγραμμένα. Επιτρέψτε μου να έχω κάποιες αμφιβολίες. Σωστά η κυβέρνηση προωθεί ένα πυκνό νομοθετικό έργο. Περνάει 7 νομοσχέδια. Ήδη έχουν περάσει 4 και άλλα 3 περνάνε την άλλη εβδομάδα, νομοσχέδια κυβερνησιμότητας. Αυτά είναι η άμυνα μας. Απέναντι σε μια πιθανή υπαναχώρηση στην τρίτη ή και τέταρτη αξιολόγηση, η πραγματική άμυνα είναι ότι τον Σεπτέμβριο ο πρωθυπουργός θα εγκαινιάσει το έργο Αθήνα – Γιάννενα σε 3 ώρες. Γίνεται πλέον ένα έργο και υπάρχουν μαξιλαράκια στην οικονομία.

Δεν μπορείτε όμως να αποκλείσετε νέα μέτρα το φθινόπωρο.

Από την πλευρά μας θα κάνουμε κάθε τι για να το αποκλείσουμε. Δεν μπορώ να αποκλείσω ότι θα έρθουν στο τραπέζι.

Μπορείτε να αποκλείσετε ότι η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δεχθεί να ψηφίσει νέα μέτρα;

Ποτέ κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα. Αλλά δεν κινούμαστε προς τα εκεί. Όλα δείχνουν ότι και οι Ευρωπαίοι θέλουν να κλείσει η ελληνική περιπέτεια. Εμείς θέλουμε να κλείσει χωρίς ουρίτσες και με ένα αναπτυξιακό πρόσημο.

Όταν γίνουν οι εκλογές….

Το 2019 θα γίνουν οι εκλογές.

Όταν λοιπόν γίνουν οι εκλογές, αν ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως δείχνουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις, θα μπορούσε να τεθεί θέμα ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ;

Δεν λειτουργεί έτσι η Αριστερά. Είμαστε εντελώς έξω από αυτή την αντίληψη. Δεν λειτουργούμε στη βάση προσωπικών στρατηγικών. Κανένας από εμάς δεν έχει πολιτικό γραφείο, δεν έχει πελατολόγιο και πελατειακό σύστημα. Και ο αρχηγός δεν κρίνεται από το πόσες μάχες εκλογικές κέρδισε ή έχασε.

Ακόμη και αν διαφορά ήταν μεγάλη πάλι δεν θα προσωποποιείτο η αποτυχία;

Πιστεύω ότι αυτή η περίπτωση δεν υπάρχει και σε κάθε περίπτωση η ευθύνη είναι απολύτως συλλογική κατά το μέρος που αναλογεί στον καθένα μας. Πρώτα από όλους στον πρωθυπουργό και σε όλους μας.

Η σύγκρουση με τη Δικαιοσύνη

Στη σύγκρουση της κυβέρνησης με τη Δικαιοσύνη εντάσσονται και απρεπείς –κατά τη γνώμη μου- χαρακτηρισμοί του Παύλου Πολάκη («Ελλάς Ελλήνων Δικαστών») σε δικαστικούς. Το ίδιο κάνει και με δημοσιογράφους («βοθροκάναλα»). Σας εκφράζουν αυτοί οι χαρακτηρισμοί;

Σε κάθε αντιπαράθεση που υπάρχει, για παράδειγμα με πλευρές αποφάσεων στο πλαίσιο της Δικαιοσύνης, ή σε κάθε πολιτικό πόλεμο που υπάρχει όπως με αρκετούς καναλάρχες οι οποίοι ευθαρσώς επανέφεραν την πλατφόρμα τους να μη πληρώνουν, όπως έκαναν τα προηγούμενα 30 χρόνια, υπάρχουν ακραίες εκφάνσεις και ρητορείες. Καλό είναι να αποστούμε από τέτοιες εκφράσεις και να πάμε σε μια ορθολογική αντιμετώπιση πραγματικών αντιπαλοτήτων που υπάρχουν, και η κυβέρνηση προς αυτή την κατεύθυνση κινείται. Είναι πρωτοφανές ένας συνδικαλιστικό όργανο δικαστών και εισαγγελέων να λέει ότι η χώρα μας γίνεται Πολωνία και Τουρκία, αυτά τα πράγματα δεν έχουν ξαναγίνει, είναι πολύ ακραία. Όποιοι θέλουν να χρησιμοποιηθεί η Δικαιοσύνη ή τα ΜΜΕ, ως το μακρύ χέρι μιας ακραίας αντιπολίτευσης πιστεύω ότι θα απογοητευθούν πάρα πολύ.

Με αφορμή την τελευταία δράση του «Ρουβίκωνα» στη Βουλή, λένε πολλοί ότι η κυβέρνηση σας δείχνει μια ανοχή. Είναι θεμιτό αυτό το είδος διαμαρτυρίας;

Καλό είναι τα πάντα να κινούνται εντός του νόμου, εντός του Συντάγματος και εντός των μέτρων της τάξης. Εκεί που υπάρχει διαφορά με την αξιωματική αντιπολίτευση είναι στην αντίληψη την κατασταλτική ή την προληπτική ή την πιο ανεκτική, με βάση την οποία αντιμετωπίζονται γενικότερα οι κοινωνικές αντιδράσεις και τα κινήματα. Εγώ είμαι υπερήφανος που 2μιση χρόνια τώρα δεν υπάρχει μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη το κιγκλίδωμα. Είμαι υπερήφανος που είναι λίγα τα ακραία αυταρχικά περιστατικά της αστυνομίας απέναντι σε ειρηνικά διαμαρτυρόμενους και πιστεύω πως και η αστυνομία έχει διαμορφώσει μια δημοκρατική κουλτούρα με τρόπο μετρημένο και αναλογικό.

Η δράση του «Ρουβίκωνα» είναι θεμιτή;

Κάθε φορά σε κάθε παρέμβαση οποιασδήποτε οργάνωσης, εξωκοινοβουλευτικής ή άλλης, μπορεί κανείς να την κρίνει από το ποιόν αυτής της παρέμβασης. Όταν π.χ. υπάρχουν καταστροφές επίπλων ή μια βία λελογισμένη ή λιγότερο λελογισμένη, προφανώς όχι απλά είναι καταδικαστέα αλλά είναι εκτός νόμου.

Σε αντίθετη περίπτωση;

Κατά τη γνώμη μου πρέπει να υπάρχει πολύ μεγάλη ανεκτικότητα.

Είναι άδικο ότι από ορισμένες πλευρές δημιουργείται η εντύπωση ότι η Βουλή είναι «ξέφραγο αμπέλι». Η Βουλή ονομάζεται και Ναός της Δημοκρατίας, οι ναοί όπως ξέρετε είναι ανοικτοί, δηλαδή δεν είναι ούτε φυλακή, ούτε γκουλέγκ, ούτε ένα περίκλειστο όπου κάποιοι περίεργοι ψηφίζουν νομοσχέδια. Φέτος πέρασαν από τη Βουλή 93 χιλιάδες πολίτες. Δεν είναι μόνο τα παιδιά που έρχονται από όλη την Ελλάδα. Γίνονται ξεναγήσεις, έρχονται αντιπροσωπείες, εκπρόσωποι των διαδηλωτών. Είναι πολύ καλό που είναι έτσι. Είναι προφανές ότι μπορεί να προκύψουν κάποια ζητήματα από τη μεγάλη επισκεψιμότητα της Βουλής ή από τον ανοικτό χαρακτήρα που μπήκαν αυτοί οι νεαροί που πέταξαν τα τρικάκια και άνοιξαν ένα πανό και έφυγαν. Θα υπάρξουν τέτοια. Αλλά αυτό πρέπει να το δούμε μέσα από μια αντίληψη κατά την οποία η Βουλή είναι ένα οργανικό μέρος της καθημερινής πολιτικής και κοινωνικής Δημοκρατίας».

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα