Όπως αναφέρουν, η επίμαχη τροπολογία μετέτρεπε σε ιδιαίτερα δύσκολη την εγκατάσταση ενός οίκου ανοχής και δεν συνέβαλε στον αρχικό σκοπό του νόμου που ήταν η αποτροπή της “γκετοποίησης”, προφυλάσσοντας παράλληλα την “ανήλικη νεότητα”. Επιπλέον, θεωρούν εκτός του πνεύματος της διάταξης, καθώς και μεροληπτική, την επέκταση των απαγορεύσεων για ξενοδοχεία τριών, τεσσάρων και πέντε αστέρων.
Συγκεκριμένα, το άρθρο 1999, έβαζε τους κανόνες και το πλαίσιο με βάση το οποίο θα μπορούσαν να λειτουργήσουν οι οίκοι ανοχής. Έτσι, μεταξύ άλλων, υπήρχε περιορισμούς στην απόσταση τέτοιων επιχειρήσεων από σχολεία, παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και θώς και ναούς. Οι κανόνες αυτοί, τους οποίους όπως ενημερώνουν στην ερώτησή τους οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, συντάχθηκαν με γνωμοδότηση του καθηγητή κ. Αλιβιζάτου, τροποποιήθηκαν και επεκτάθηκαν ώς εξής: Επιβλήθηκε περιορισμός εγκατάστασης “σε ακτίνα λιγότερο οπό 200 μέτρα, από ναούς, σχολεία, νηπιαγωγεία, φροντιστήρια, παιδικούς σταθμούς, νοσηλευτικά ιδρύματα, κέντρα νεότητας, αθλητικά κέντρα, οικοτροφεία, ξενοδοχεία κατηγορίας τριών (3), τεσσάρων (4) και πέντε (5) αστέρων, βιβλιοθήκες και ευαγή ιδρύματα, καθώς και από πλατείες και παιδικές χαρές”.
Επιπλέον, οι βουλευτές θεωρούν άστοχο το διαχωρισμό στα ίδια τα ξενοδοχεία με βάση την κατηγορία στην οποία υπάγονται, “λες και στα ξενοδοχεία ενός ή δύο αστέρων φιλοξενούνται ένοικοι που δε χρήζουν της ανάλογης -έστω και εσφαλμένα νοούμενης- προστασίας σε σχέση με τους υπολοίπους”.
Όπως καταλήγουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων και ο αντιπρόεδρος της Βουλής Τάσος Κουράκης, η επίμαχη τροποποίηση είναι αλυσιτελής προς τον επιδιωκώμενο σκοπό, τόσο σε ότι αφορά την προστασία των ανηλίκων, τη διασφάλιση των χρηστών ηθών, αλλά και την αποτροπή γκετοποίησης των οίκων ανοχής. Επιπλέον, όπως σημειώνουν, η τροποποίηση αυτή εγκυμονεί τον κίνδυνο λειτουργίας παράνομων οίκων ανοχής, με όλες τις αρνητικές συνέπειες που μπορεί να πηγάζουν από το γεγονός αυτό.