Στη σελίδα 389 του βιβλίου του «Ανίκητοι Ηττημένοι» ο Γιάνης Βαρουφάκης περιγράφει την εμπειρία του από το πρώτο Eurogroup στο οποίο συμμετείχε, αμέσως μετά τον εκλογικό θρίαμβο του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο του 2015.
Τον λόγο είχε πάρει ο Σόιμπλε προκειμένου να απαντήσει στον Γιάνη Βαρουφάκη που ζητούσε να λυθεί το θέμα της βραχυπρόθεσμης ρευστότητας ως πρώτο βήμα ειλικρινών διαπραγματεύσεων με καλή πίστη. Τον Βαρουφάκη που επέμεινε και σε εκείνο το Eurogroup ότι «η Ελλάδα είναι ένα μόνιμο και αδιαχώριστο μέλος της Ευρωπαϊκής και της Νομισματικής Ένωσης».
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών ήταν σαφής: «Δεν μπορούμε», είπε έντονα, «να επιτρέψουμε στις εκλογές να αλλάζουν την οικονομική πολιτική».
Το σκηνικό αυτής της τόσο δημοκρατικής Ευρώπης το ξαναζούμε τώρα στην Ιταλία. Με τους υπαλλήλους του ΔΝΤ να χρίζονται πρωθυπουργοί. Χωρίς εκλογές. Επειδή το θέλουν οι αγορές που, όλως τυχαίως, ανεβαίνουν μετά το… πραξικόπημα. Αλλά καταρρέουν λίγες ώρες μετά γιατί πόσο να αντέξουν και αυτές…
Ωραίος όμως και ο Ιταλός πρόεδρος, αριστούργημα. Με τους άλλους υπουργούς της Λέγκα του Βορρά που μιλούν για καθαρή Ιταλία πετώντας έξω μετανάστες δεν είχε και τόσο πρόβλημα, για εκείνον τον υπουργό όμως που ήταν εναντίον του ευρώ ανέβηκε στα κάγκελα, έφτασε στα όρια της συνταγματικής εκτροπής.
Ευρωσκεπτικιστές οι μεν, ευρωλάγνοι σε διαρκή οργασμό οι άλλοι. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος (του… ευρώ φυσικά).
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
