Παρά τα κύματα καταστροφολογίας που σηκώνονται καθημερινά, τα οποία επικεντρώνονται στις επικείμενες περικοπές των συντάξεων, προσεκτικοί οικονομικοί αναλυτές δεν θεωρούν την εξέλιξη αυτή καθόλου δεδομένη, αν ληφθεί υπ’όψιν ότι με οικονομικούς όρους οι λόγοι επιβολής των περικοπών είναι ήδη ξεπερασμένοι.
Πιο αναλυτικά, στα ψιλά των ΜΜΕ έχει περάσει μια επισήμανση του συντονιστή του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, Φρ. Κουτεντάκη που αφορά στο Ασφαλιστικό, παρά το γεγονός ότι το θέμα των συντάξεων κυριαρχεί σχεδόν καθημερινά στην επικαιρότητα.
Ο αρμόδιος για τον Προϋπολογισμό παρουσιάζοντας στην αρμόδια επιτροπή την έκθεσή του για το πρώτο τρίμηνο του 2018 αναφέρει με κατηγορηματικό τρόπο ότι λογιστικά, δηλαδή με καθαρά οικονομικούς όρους, οι μειώσεις συντάξεων (που έχουν ψηφιστεί και προβλέπεται να εφαρμοστούν από την 1.1.2019) δεν είναι απαραίτητο να γίνουν!
Συγκεκριμένα επισήμανε:
«Η μείωση των συντάξεων το 2019 και η μείωση του αφορολόγητου το 2020 είναι μέτρα που νομοθετήθηκαν προληπτικά, με σκοπό να καλύψουν τότε μια διαφορά προβλέψεων που είχαν το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής κυβέρνησης. Δηλαδή ήταν μέτρα που χρειάζονταν κατά τις προβλέψεις του ΔΝΤ… Κατά τις προβλέψεις όλων των υπολοίπων, δεν χρειάζονταν. Με βάση τα στοιχεία του περσινού Μεσοπρόθεσμου τουλάχιστον, που είναι κατατεθειμένο, φαίνεται πως ό,τι εξοικονόμηση προκύπτει από αυτά τα μέτρα το 2019 και το 2020 αντισταθμίζεται με κάποια αντίμετρα, λίγο – πολύ ισόποσα» είπε ο Φρ. Κουτεντάκης και πρόσθεσε:
«Με τη λογιστική έννοια του όρου, αριθμητικά, ναι, δεν είναι απαραίτητο να γίνουν. Δηλαδή θα μπορούσε να επιτευχθεί ο στόχος του 3,5% και χωρίς αυτά τα μέτρα και αυτό ήταν το δεδομένο προτού νομοθετηθούν αυτά τα μέτρα».
«Από την άλλη μεριά, όμως, αυτά τα μέτρα έχουν συμφωνηθεί, έχουν νομοθετηθεί αυτά τα μέτρα. Άρα τίθεται ένα θέμα αξιοπιστίας, εάν γίνει κάποια αλλαγή και τελικά, δεν εφαρμοστούν, αφορά τα μέτρα» κατέληξε.
Το σημαντικό αυτό σημείο δεν έγινε ευρέως γνωστό μέσω των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης.Πλην έγκυροι οικονομικοί αναλυτές σχολιάζουν σχετικά: Σε κάθε περίπτωση το “κλειδί” σε όποια απόπειρα “ακύρωσης” του μέτρου – με οποιονδήποτε τρόπο – είναι η οικονομική κατάσταση και η πορεία εσόδων του υπερταμείου (ΕΦΚΑ) και κυρίως:
α) οι δαπάνες του Προϋπολογισμού για τις συντάξεις βρίσκονται σήμερα κάτω από το όριο του 16,2%, ενώ οι ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ και η ενίσχυση της απασχόλησης μπορεί να διαμορφώσουν ένα δημοσιονομικό χώρο και να ρίξουν το ποσοστό αυτό στο 15%.
β) η διαρκής αύξηση των εσόδων και οι ανέλπιστα καλές επιδόσεις του ΕΦΚΑ τον τελευταίο 1,5 χρόνο δίνουν την δυνατότητα στο τέλος του 2018 να έχει διαμορφωθεί ένα πλεόνασμα που θα χρησιμοποιηθεί για την “εξουδετέρωση” του μέτρου.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο δρόμος για το τι τελικά θα ισχύσει από την 1.1.2019 είναι ακόμα μακρύς. Θα πρέπει στη φάση αυτή να τονιστεί ότι λεπτομέρειες και μάλιστα κρίσιμες, όταν καταγράφονται από καθ ύλην αρμόδια πρόσωπα, έχουν την δική τους βαρύτητα. Το ίδιο βεβαίως ισχύει και για την αξιοπιστία της χώρας απέναντι στους δανειστές, χωρίς αυτό να σημαίνει εφαρμογή κάθε παράλογης απαίτησης τους, που το μόνο πρακτικό αποτέλεσμα που θα έχει θα είναι να “φρενάρει” την αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας.
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
