Υπέρ της αθώωσης των γυναικών τάχθηκε και ο εισαγγελέας της έδρας ο οποίος ανέφερε κατά την αγόρευσή του:
«Δεν προέκυψε ουδόλως ότι εκδίδονταν, ουδόλως ότι ερχόντουσαν σε σαρκική επαφή χωρίς χρήση προφυλακτικού με άλλα άτομα, ουδόλως -εκτός της πρώτης κατηγορούμενης- ότι γνώριζαν την οροθετικότητά τους. Προϋπόθεση για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης είναι ο δόλος, η μη χρήση προφύλαξης. Δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω. Ζητώ να παύσει η ποινική δίωξη για όσες έχουν αποβιώσει και να αθωωθούν οι υπόλοιπες κατηγορούμενες».
Οι κατηγορούμενες ήταν αντιμέτωπες με τα αδικήματα της βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης κατά συρροή και της παράβασης του νόμου περί εκδιδόμενων γυναικών. Τρεις από τις ένδεκα γυναίκες που περιλαμβάνονται στην δικογραφία δεν βρίσκονται στην ζωή.
Στην απολογία τους οι κατηγορούμενες αρνήθηκαν τις κατηγορίες, ενώ με το άκουσμα της απόφασης το ακροατήριο ξέσπασε σε χειροκροτήματα.