Σαφές μήνυμα Τσίπρα προς Ερντογάν και διεθνή κοινότητα-«Επικίνδυνη η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης»

Greek prime minister Alexis Tsipras leaves the presidental palace after a swearing in ceremony of the new finance minister Euclid Tsakalotos on July 6, 2015. Yanis Varoufakis, a firebrand who had infuriated European counterparts, announced he was resigning at Prime Minister Alexis Tsipras's request in a move to placate creditors. He was replaced by Euclid Tsakalotos, a much more discreet and calm junior foreign minister and economist who had been Greece's pointman in the negotiations with creditors. AFP PHOTO/ LOUISA GOULIAMAKI (Photo credit should read LOUISA GOULIAMAKI/AFP/Getty Images)

Ο Αλέξης Τσίπρας αναφερόμενος στις δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας,έστειλε σαφές μήνυμα,τόσο προς τον Ερντογάν,όσο και προς  τη διεθνή κοινότητα.

Κατά τη διάρκεια του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) υπό τον πρωθυπουργό, με αντικείμενο τη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων στα Μέτρα Διαβεβαίωσης της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας 2015-2016, την ενεργοποίηση εξοπλιστικών υποπρογραμμάτων, και την επιλογή νέου αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος,ο πρωθυπουργός ενημερώθηκε από τον υπουργό Εξωτερικών, τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, και τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ για τις εξελίξεις όσον αφορά τα ζητήματα ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή.

Όπως ήταν αναμενόμενο,οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας, κ. Ερντογάν,δεν έμειναν αναπάντητες από το κυβερνητικό επιτελείο,με τον πρωθυπουργό να τονίζει:«Η αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάνης που ρύθμισε ξεκάθαρα και οριστικά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το καθεστώς του Αιγαίου και των νησιών του, είναι επικίνδυνη τόσο για τις σχέσεις των δύο χωρών μας όσο και για την ευρύτερη περιοχή.

Ανεξάρτητα από τις πραγματικές αιτίες που προκαλούν παρόμοιες δηλώσεις αμφισβήτησης της διεθνούς νομιμότητας, η Ελλάδα δεν πρόκειται να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο.

Θα συνεχίσουμε να ενισχύουμε με συνέπεια και αποφασιστικότητα τον ρόλο της Ελλάδας, ως πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας σε μία εύθραυστη περιοχή.

Ως χώρας που υπερασπίζεται σταθερά τα κυριαρχικά της δικαιώματα επί τη βάσει του διεθνούς δικαίου».

Νωρίτερα,εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών,επισήμανε στο ΑΜΠΕ «Από τη σκοπιά της γερμανικής κυβέρνησης, η Συνθήκη της Λωζάνης εξακολουθεί να ισχύει», διευκρίζοντας προηγούμενη δήλωση του εκπροσώπου του Μάρτιν Σέφερ, για τις σχετικές αναφορές Ερντογάν.

Πάντως,έντονη υπήρξε η ενόχληση της ελληνικής κυβέρνησης μπροστά στις πρωτοφανείς δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν,με τις οποίες ουσιαστικά επικρίνει και αμφισβητεί τη συνθήκη της Λωζάννης.

Σίγουρα,η χρονική περίοδος που επιλέγει ο Ερντογάν να προβεί σε τέτοιου είδους δηλώσεις,δεν μπορεί να ξεφύγει από το υπάρχων πολιτικό πλαίσιο που επικρατεί στην Τουρκία.Η ιδιαίτερα οξυμένη κατάσταση,ειδικά μετά την απόπειρα πραξικοπήματος οδηγεί τον Ταγίπ Ερντογάν σε δηλώσεις που απευθύνονται,όχι μόνο στο δικό του κοινό,αλλά και σε αυτό των πολιτικών του αντιπάλων,ακυρώνοντας εν πολλοίς και  την κεμαλική κληρονομιά.Άλλωστε μη ξεχνάμε,ότι  οι εθνικιστικές κορώνες στην Τουρκία, είναι ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος συσπείρωσης ενός μεγάλου πολιτικού φάσματος.

Απευθυνόμενος,λοιπόν,  σε ένα ακροατήριο με στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, με την ομιλία επομένως να παίρνει χαρακτηριστικά  εσωτερικής κατανάλωσης,ο κ. Ερντογάν είπε πως η διαδικασία που ξεκίνησε μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου είναι «ένας νέος πόλεμος απελευθέρωσης και τόνισε τα εξής:

«Αυτό που συνέβη στο σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ 1912 και 1923, στα εδάφη μας τα οποία στο μεταξύ είχαν περιοριστεί στο ένα πέμπτο, ήταν η προσπάθεια κατοχής. Το έθνος μας λέει ότι η 15η Ιουλίου είναι ο δεύτερος πόλεμος απελευθέρωσης του τουρκικού έθνους. Το 1920 μας απείλησαν με τη Συνθήκη των Σεβρών και τελικά μας έπεισαν για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης.

Κάποιοι προσπάθησαν να μας επιβάλουν τη Λωζάννη. Τα νησιά που αν κάνουμε να φωνάξουμε, η φωνή μας θα ακουστεί απέναντι, τα δώσαμε με τη Λωζάννη. Τι θα γίνει με την υφαλοκρηπίδα, τι θα γίνει στο αέρα και στο έδαφος, δίνουμε μάχη ακόμη για όλα αυτά. Οι αίτιοι αυτής της κατάστασης είναι αυτοί που κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων της συνθήκης αυτής. Δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έτσι, το πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε τώρα εμείς. Εάν πετύχαινε η απόπειρα πραξικοπήματος, μάλλον θα έρχονταν μπροστά μας με μια συμφωνία χειρότερη από αυτή των Σεβρών».

Οι ελληνικές διπλωματικές πηγές του υπουργείου Εξωτερικών ανέφεραν ότι «η συνθήκη της Λωζάννης και όλο το διεθνές δίκαιο είναι όντως μια πραγματικότητα στον πολιτισμένο κόσμο την οποία κανείς, ούτε η Άγκυρα μπορεί να αγνοήσει και όλοι οφείλουν να σέβονται».Η επίσημη απάντηση από την ελληνική πλευρά ,φαίνεται ότι θα έρθει εντός της ημέρας από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα κατά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ.

Σύμφωνα με την τουρκική ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Τ24» ο Οράν λέει ότι ο Ερντογάν «στην πρώτη φάση των εθνικιστικών προκλήσεων κάνει λόγο περί Λωζάνης. Αυτό είναι κλασική περίπτωση. Όλοι οι δεξιοί στην Τουρκία επικρίνουν τη Λωζάνη. Και το κάνουν αυτό όχι σε σχέση με τα νησιά, αλλά σε σχέση με το Κουρδικό πρόβλημα και τη Μοσούλη. Η δεύτερη προβοκάτσια στην οποία θα καταφύγει ο Ερντογάν βλέποντας ότι μειώνεται η ισχύς του στην Τουρκία θα είναι ο πόλεμος. Η Συρία, το Ιράν, το Ιράκ και ιδιαίτερα η Ρωσία έχουν αρχίσει ήδη να λένε ότι η εισβολή της Τουρκίας στις περιοχές αυτές συνιστά παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Δηλαδή υπάρχει ισχυρή αντίσταση. Οι Αμερικανοί απορρίπτουν τα πλήγματα εναντίον του PYD (η οργάνωση των Κούρδων της Συρίας) διότι η οργάνωση αυτή είναι ο κύριός τους σύμμαχος».

Ως προς την υπόθεση των νησιών, ο Οράν λέει ότι «κατά τις συνομιλίες της Λωζάνης η Τουρκία δεν θέλησε να πάρει τα νησιά διότι οι κάτοικοί τους ήταν κατά 90% Έλληνες». Ως προς το θέμα της Μοσούλης ο καθηγητής λέει ότι «τις παραμονές της υπογραφής της συνθήκης, υπήρξαν στην εθνοσυνέλευση αντιρρήσεις στην εγκατάλειψη της Μοσούλης, αλλά ο Ατατούρκ συνειδητά δεν θέλησε τη Μοσούλη με το σκεπτικό ότι τη στιγμή που δεν είναι ακόμη γνωστή η τύχη των Κούρδων της Τουρκίας, τι θα κάνουμε αν προστεθούν και οι Κούρδοι του Ιράκ».

Ειδικότερα για τα νησιά, ο Οράν λέει ότι «τα νησιά δόθηκαν το 1913 επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η απέναντι πλευρά δεν ήταν απλώς η Ελλάδα, αλλά έξι μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ρωσία, η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία. Αρχικά το 1913 με τη Συνθήκη του Λονδίνου και στη συνέχεια με τη Συνθήκη των Αθηνών που υπογράφηκε μεταξύ της Ελλάδας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τα Δωδεκάνησα δόθηκαν στην Ελλάδα. Επίσης συμφωνήθηκε ώστε, τα υπόλοιπα νησιά, με εξαίρεση την Ίμβρο και την Τένεδο να δοθούν στην Ελλάδα. Ωστόσο, προτού τεθεί σε ισχύ η συμφωνία αυτή, ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και η υπόθεση παραπέμφθηκε στη Λωζάνη».

 

Photo:(LOUISA GOULIAMAKI/AFP/Getty Images)

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα