Η Κ.Διδασκάλου στο Ιndicator για την παράσταση «Απολυμένη»

Άλλη μια μέρα έφευγε και η νύχτα ερχόταν για να πάρει τη θέση της…Η πόλη συνέχιζε να κινείται σε φρενήρεις ρυθμούς, ενώ ο κόσμος με συντροφιά τις σκέψεις του περπατούσε στους πολύβοους δρόμους της Αθήνας…

Έτσι κι εγώ,περπατώντας βυθισμένος στις σκέψεις μου, αναρωτιόμουν εάν ο άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί ποιά είναι η ουσία της ζωής και πως μπορεί να φθάσει σ΄αυτό.Άραγε συλλογιέμαι,πρέπει να περάσει από δύσκολα μονοπάτια για να βρεί το φώς της αλήθειας;

Μπορεί να μπήκα σε αυτή τη διαδικασία σκέψεων επηρεασμένος από το έργο “Απολυμένη”.Γιατί διαβάζοντας την υπόθεση, μπορεί κανείς να διακρίνει πως η ηρωίδα του έργου από κει που βρισκόταν σε μια φαινομενικά ευτυχισμένη περίοδο της ζωής της και εργαζόταν ως κοσμικογράφος σε μεγάλο γυναικείο περιοδικό που πλούσιοι έκαναν το παν για να δημοσιεύσει μια φωτογραφία τους,ξαφνικά βρέθηκε να είναι στο δρόμο χωρίς τα στοιχειώδη για την επιβίωση. Διερωτώμαι λοιπόν αν η Μαριέττα συνειδητοποιήσε ποτέ ποια είναι η πραγματική έννοια της ζωής

Μέσα στη βουβή εναλλαγή ερωτημάτων,απαντήσεων και εικόνων περπατώντας στα στενά της πόλης ,στάθηκα μπροστά από ένα ιστορικό θέατρο της Αθήνας το γνωστό σε όλους μας Θέατρο Βρετάνια.Μέσα με περίμενε μια καταξιωμένη και πολυβραβευμένη ηθοποιός ,μια γυναίκα που με αγάπη και πάθος κάνει αυτό που πάντα ήθελε στη ζωή της.Μιλάω βεβαίως για την Κατερίνα Διδασκάλου.

Σε μια συζήτηση που είχα μαζί της,σχολιάζει με το δικό της τρόπο τη σχέση που μπορεί να έχει το έργο “Απολυμένη” με τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα.


 

Παρακάτω παραθέτω τη συνέντευξη της Κατερίνας Διδασκάλου στο Indicator.gr

H συνέντευξη δόθηκε στον δημοσιογράφο Νίκο Κοσμόπουλο

 

 

1674x456-864x400_cΤα προηγούμενα χρόνια σας είχαμε συνηθίσει να ερμηνεύετε το επιτυχημένο έργο την «Πόρνη από πάνω».Πώς επιλέξατε λοιπόν για ακόμη μια φορά να κάνετε μονόλογο;


Κατ’αρχάς η «Πόρνη από πάνω» πήγε πολύ καλά και ακόμη έχει να δώσει πολλά στοιχεία. Δεύτερον, είναι η πέμπτη φορά που κάνω μονόλογο στη ζωή μου.

Η «Πόρνη από πάνω» και η «Απολυμένη» είναι έργα του Αντώνη Τσιπιανίτη και τον ευχαριστώ που μου τα εμπιστέυεται.  Η« Απολυμένη» όμως και ο λόγος που επέλεξα να κάνω ένα τέτοιο έργο, είναι επειδή θεωρώ πως πρόκειται για μια πολιτική δήλωση . Πολιτική δήλωση χωρίς καμία υπερβολή, διότι η Η« Απολυμένη»είναι η Ελλάδα των τελευταίων 30 ετών, όχι μόνο για τους μεγαλύτερους που ζούσαν σε μια άμετρη χλιδή αλλά και για τους νέους,για παράδειγμα ξέρω παιδιά που άρχισαν δημοτικό σε ακριβά σχολεία και τελείωσαν γυμνάσιο και λύκειο σε δημόσιο,δηλαδή έγινε μια τεράστια αλλαγή στη ζωή τους.

Αυτό συνέβει σε όλες στις κλίμακες και θα σου διαβάσω και ένα μήνυμα που έστειλε μία θεατής που είδε την παράσταση η οποία με συγκίνησε πάρα πολύ. Λέει λοιπόν: “Αναφέρεστε σε ένα πολύ τραγικό ζήτημα στη χώρα μας και χρειάζεται χιούμορ.Το ανεβάζεις τρομερά, οι εναλλαγές σου είναι μοναδικές ξέρεις, το ξανασκέφτομαι και χαμογελάω γιατί με αφήνει με μια ελπίδα ανανέωσης, ένα χαμόγελο φτάνει».

Επίσης σε μια παράσταση,ήταν στο κοινό και ένας κύριος που είχε κάρτα ανεργίας και τον είδα να φεύγει με αναπτερωμένο το ηθικό.


Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μήνυμα του έργου, τι μήνυμα μπορεί να δώσει στον θεατή όταν το παρακολουθεί και ποια μπορεί να είναι η αντίδραση του κοινού μετά το τέλος της παράστασης;


 Εγώ πιστεύω ότι η «Απολύμένη» διδάσκει στον κόσμο επιμονή και το γεγονός ότι μόλις μένει πεινασμένη και άφραγκη, την οδηγεί σε μία ενδοσκόπηση ότι τόσα χρόνια ζούσε μια ζωή ψεύτικη, βιτρινάτη, χωρίς ουσία, την οδηγεί και στο να ανακαλύψει την ουσία στη ζωή της σαν άτομο.

Εγώ ακούω ότι μου λένε, ακούω τις γυναίκες και τους άνδρες όπως τα νέα παιδιά επίσης, οι οποίοι μου λένε δακρύσαμε, χαρήκαμε, γελάσαμε και πως φύγαμε με αναπτερωμένο το ηθικό.


Διαβάζοντας την υπόθεση της «Απολυμένης», που η Μαριέττα αρχίζει να συνειδητοποιεί πως για χρόνια ζούσε μια ψεύτικη ζωή,μου ήρθε συνειρμικά μία φράση από έναν μυστικιστή, τον Meister Eckhart, ο οποίος αναφέρει ότι «δεν υπάρχει μεγαλύτερο αγρίμι από τον πόνο για να σε φέρει στη γνώση». Εσείς θεωρείτε ότι πράγματι για να συνειδητοποιήσει ο άνθρωπος καλύτερα την έννοια της ζωής πρέπει να περάσει από αυτό το δύσκολο μονοπάτι ;


 Η Μαριέττα ήταν ακριβώς αυτό.Ζούσε σε ένα γυάλινο κλουβί και δεν έβλεπε την πραγματική ζωή.Τελικώς όμως κατάλαβε πως «κάθε άνθρωπος που πεινάει γίνεται σοφός», διότι αυτή είναι η αναγκαστική οδός, γιατί καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα τα οποία δεν έχεις δει και το να φτάσεις στην έσχατη ανάγκη του να επιβιώσεις, αναγκαστικά σε κάνει σοφότερο.

Εγώ προσωπικά είμαι πολύ αισιόδοξη για να πιστεύω κάτι τέτοιο.Δεν νομίζω ότι χρειάζεται απαραίτητα πόνος καθώς θεωρώ πως πρέπει να υπάρχει παρατήρηση, δε χρειάζεται να ζούμε σε γυάλινο κώδωνα και να μη βλέπουμε τι γίνεται παρά έξω.

Δε χρειάζεται κάποιος άνθρωπος να περάσει απαραίτητα από πόνο, είναι ανάλογα για το τι σκοπό έχει έρθει να εκπληρώσει ο κάθε άνθρωπος σ΄ αυτόν τον κόσμο.

Στο έργο γίνεται αναφορά στην Εκκλησία και σε κάποιον παπά με ακριβό αμάξι.Εσείς ποίος θεωρείτε ότι είναι ο ρόλος της Εκκλησίας στην κοινωνία και αν θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος ρόλος μέσα σε αυτήν.

 Εγώ πίστευω ότι αν θα ήθελε να αντιπροσωπεύει η Εκκλησία αυτή την θρησκεία του Μεγάλου Δάσκαλου που λέγεται Χριστός, που η αγάπη είναι το πρώτο και μοναδικό ζητούμενο στην διδασκαλία του, θα έπρεπε να είναι πιο ταπεινή.

Η Εκκλησία και όλων των ειδών οι Εκκλησίες, όχι μόνο η δική μας, δημιουργήθηκαν για λόγους εξουσίας, είναι προφανές.Δεν θα πρέπει να υπάρχει φανατισμός..γιατί μη ξεχνάμε πως αυτά που κάνουν τώρα κάποιοι Μουσουλμάνοι, τα κάνανε οι Χριστιανοί μερικούς αιώνες νωρίτερα.

Είναι τραγικό να μη μαθαίνουμε από την ιστορία και είναι επίσης τραγικό να μη μαζεύονται οι άνθρωποι και να λένε «ξέρετε παιδιά, μία είναι η ανώτερη δύναμη που μας διέπει, δεν υπάρχουν πολλοί Θεοί, υπάρχει ο Θεός που είναι μέσα μας», αυτό που λέει και ο Καζαντζάκης, ο θεοσεβούμενος Καζαντζάκης.

Υπάρχει κάποιος ρόλος που επιθυμείτε να παίξετε στο μέλλον;

 Πολλά πράγματα θέλω να κάνω στο μέλλον.Πρώτα απ’όλα όμως, θέλω να κάνω μια Αγγλόφωνη ταινία γιατί παίζω και αγγλικά.


Έχει υπάρξει ποτέ στιγμή στη ζωή σας που να έχετε μοιραστεί τις ίδιες σκέψεις με την Μαριέττα, την πρωταγωνίστρια του έργου;

 Με την συγκεκριμένη ηρωίδα όχι,δεν έχω μοιραστεί κοινές σκέψεις.Είναι κάτι διαφορετικό από μένα η Μαριέττα.

Εγώ έχω πάρει αποφάσεις στη ζωή μου, έχω κάνει παιδιά,έχω κάνει πολλά.Δεν θεωρώ λοιπόν ότι έχω κοινά με την Μαριέττα αλλά την αγαπώ, όπως αγάπησα και την Ερατώ πάρα πολύ.


poΜετά την τετραετή επιτυχημένη πορεία του έργου Η πόρνη από πάνω, η Κατερίνα Διδασκάλου ανεβάζει την Απολυμένη, έργο του ίδιου συγγραφέα, του Αντώνη Τσιπιανίτη στο Θέατρο Βρετάνια.

Η Μαριέττα εργάζεται ως κοσμικογράφος σε μεγάλο γυναικείο περιοδικό. Η στήλη της θεωρείται κορυφαία στο είδος της. Πλούσιοι και διάσημοι κάνουν το παν για να δημοσιεύσει φωτογραφία τους. Η ζωή της είναι γεμάτη λάμψη, πάρτι, ταξίδια. Και μια μέρα απολύεται…

Όλες οι ‘πόρτες’ κλείνουν, το τηλέφωνο σιωπά, τα καλέσματα ακυρώνονται, οι επώνυμες φίλες ‘εξαφανίζονται’. Η Μαριέτα ολομόναχη, χωρίς στήριξη από πουθενά, αγωνίζεται να επιβιώσει.

Καθώς η μοναξιά και η πείνα την κυκλώνουν, συνειδητοποίει πως πριν απολυθεί από τη δουλειά της ήταν απολυμένη από τον ίδιο της τον εαυτό, από την ίδια της την ζωή που την διέσχισε σαν υπνοβάτρια χωρίς να γνωρίζει ποια είναι, τι θέλει, τι πραγματικά έχει ανάγκη. Και τότε όλα αλλάζουν.

“Η Μαριέττα πάει παντού” ήταν ο τίτλος της στήλης της όταν εργαζόταν. “Η Μαριέττα πάει στην αλήθεια της” αποφασίζει να είναι πλέον ο τίτλος της ζωής της.

«Η Απολυμένη» παίζεται στο θέατρο Βρετάνια

Συντελεστές:

Παίζει: Κατερίνα Διδασκάλου
Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης
Σκηνικά – Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Μουσική: Κώστας Γάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Παπαφωτίου

Το έργο θα παίζεται κάθε Δευτέρα στις 19:30 και Τρίτη στις 21:00 .

Διάρκεια:1 :30’
Χωρίς Διάλειμμα

Πληροφορίες – κρατήσεις  210 3221579 , στα καταστήματα ΓΕΡΜΑΝΟΣ και στο  tickethour.gr
Τιμές εισιτηρίων 12€ , φοιτητικά – ανέργων 10€ και ΟΓΑ .

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ:Kερδίστε 10 διπλές προσκλήσεις για την παράσταση «Απολυμένη» του Α.Τσιπιανίτη στο Θέατρο Βρετάνια

 

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα