Σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες εργασίας προσομοιάζουν περισσότερο στον Μεσαίωνα, στη Σουηδία η εικόνα φαίνεται ιδανική στην αγορά εργασίας, με τις επιχειρήσεις να υιοθετούν την εξάωρη απασχόληση (χωρίς όμως περικοπή των μισθών). Ο λόγος γι’ αυτό; Σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι Σουηδοί μάνατζερ, οι υπάλληλοι που απασχολούνται λιγότερο είναι πιο παραγωγικοί και πιο συγκεντρωμένοι στην εργασία τους!
Έτσι το 8ωρο γίνεται 6ωρο και η πενθήμερη απασχόληση παραμένει πενθήμερη. Άρα το εβδομαδιαίο ωράριο ανέρχεται σε 30 ώρες απασχόλησης.
Το βρετανικό BBC δημοσιεύει εκτενές ρεπορτάζ από τη σκανδιναβική χώρα η οποία συγκαταλέγεται, μεταξύ των πλέον φιλικών προς το επιχειρείν και των πλέον ανταγωνιστικών από οικονομικής απόψεως μεταξύ όχι μόνο των ευρωπαϊκών αλλά όλων των χωρών του πλανήτη.
Όπως μεταδίδει η Βρετανή δημοσιογράφος Μάντι Σάβατζ που ζει μονίμως στη Σουηδία και εργάζεται στην αγγλόφωνη εφημερίδα «The Local», την ιδέα της συντομότερης σε χρόνο αλλά εντατικότερης, αποδοτικότερης και πιο «εμπνευσμένης» απασχόλησης έχουν δοκιμάσει και εφαρμόζουν χρόνια τώρα αρκετές σουηδικές επιχειρήσεις. Τώρα απλώς η παλιότερη ιδέα έχει γίνει μόδα, εξηγεί η δημοσιογράφος.
Οι θρύλοι για τους σκανδιναβικούς εργατικούς νόμους και τα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας είναι πολλοί και εντυπωσιακοί. Η αλήθεια είναι πάντως ότι τα χρόνια του οικονομικού φιλελευθερισμού και δη όταν εξέλιπε το φόβητρο του «υπαρκτού σοσιαλισμού», που ανάγκαζε τις δυτικές κυβερνήσεις να παίρνουν φιλεργατικά και εν γένει κοινωνικά μέτρα, η απίστευτα ευνοϊκή για τους εργαζομένους, για την οικογένεια, για τους πολίτες εν γένει νομοθεσία των σκανδιναβικών χωρών έχει κάπως χαλαρώσει προσαρμοζόμενη προς τις διεθνείς πιέσεις αποδόμησης των εργασιακών και κοινωνικών κεκτημένων.
Στη Σουηδία εν προκειμένω η αυστηρή εργατική προστασία και το κοινωνικό κράτος άρχισαν να χαλαρώνουν από το 1991 ως το 1994 που οι Σοσιαλδημοκράτες παρέδωσαν την εξουσία στη συντηρητική κυβέρνηση του Καρλ Μπιλντ. Παρά ταύτα, στη χώρα εξακολουθούν να ισχύουν διατάξεις και να εφαρμόζονται πρακτικές ανήκουστες. Οι εργαζόμενοι, φέρ’ ειπείν, που απασχολούνται περισσότερες από 50 ώρες την εβδομάδα είναι μόλις το 1% του εργατικού δυναμικού της χώρας, ενώ ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ είναι 13%.
Η σουηδική νομοθεσία προβλέπει εξάλλου ετήσιες διακοπές 25 εργασίμων ημερών, ενώ πολλές μεγάλες επιχειρήσεις παρέχουν στους εργαζομένους τους περισσότερες ημέρες. Οι νέοι γονείς έχουν επιπλέον 480 ημέρες πληρωμένης άδειας (λοχείας ή πατρότητας) για να τις μοιράσουν ανάλογα με τις οικογενειακές τους ανάγκες. Οσο για τα γραφεία, μετά τις 5 το απόγευμα είναι απολύτως άδεια – τα δημοσιογραφικά ασφαλώς εξαιρούνται.
«Είναι μια πολύ διαφορετική εμπειρία από αυτήν που είχα στη Βρετανία, όταν οι πελάτες απαιτούσαν να με βρίσκουν και τα άγρια μεσάνυχτα και τα Σαββατοκύριακα» δηλώνει στο BBC η ηλικίας 29 ετών καναδέζα υπάλληλος της Citibank Αμίκ Γκριούαλ, η οποία μετακινήθηκε πέρυσι από το Σίτι του Λονδίνου στα γραφεία της τράπεζας στη Στοκχόλμη. «Εδώ υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός. Θα φροντίσω να επικοινωνήσω τηλεφωνικά ή ηλεκτρονικά με τους πελάτες μου κατά τη διάρκεια του ωραρίου εργασίας γνωρίζοντας ότι όταν σχολάσω ουδείς πρόκειται να με απασχολήσει στον ελεύθερο χρόνο μου» εξηγεί.
Η καναδέζα τραπεζίτισσα αναγνωρίζει ότι το εργασιακό περιβάλλον και οι επαγγελματικές πρακτικές στη Σουηδία, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα στελέχη του τραπεζικού κλάδου, ίσως είναι «αποκαρδιωτικά» για όσους έχουν συνηθίσει να έχουν σχέσεις επί 24ώρου βάσεως με τους πελάτες τους. Αλλά έπειτα από εμπειρία ενός χρόνου έχει πειστεί ότι το σουηδικό μοντέλο έχει περισσότερα πλεονεκτήματα από μειονεκτήματα. Μαζί της συμφωνεί και η Ερικα Χέλστρομ, η οποία εδώ και κάποιους μήνες δουλεύει ως art director στη νεοφυή εταιρεία ψηφιακών παραγωγών Background AB στην πόλη Φαλούν της Κεντρικής Σουηδίας.
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
