Σαν σήμερα το 1963 δολοφονείται ο Μαραθωνοδρόμος της Ειρήνης(Βιντεο)

Σήμερα  συμπληρώνονται 53 χρόνια από τη δολοφονία του Μαραθωνοδρόμου της Ειρήνης. Με αφορμή την επέτειο αυτή, θυμόμαστε την εικόνα του Λαμπράκη  να πραγματοποιεί την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, κρατώντας το πανό που είχε φέρει από την πορεία του Ολντερμάστον, με τη λέξη «ΕΛΛΑΣ» στη μία όψη και “GREECE” στην άλλη. Πορεία που είχε απαγορευτεί από την τότε κυβέρνηση Καραμανλή, αλλά χιλιάδες την πραγματοποίησαν με πρώτο τον θαρραλέο αγωνιστή της δημοκρατίας και βουλευτή της Αριστεράς.

Έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση, κατά την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Το 1943 ίδρυσε την «Ένωση των Ελλήνων Αθλητών» και διοργάνωσε αγώνες, από τα έσοδα των οποίων τροφοδοτούσε τα λαϊκά συσσίτια. Μετά την απελευθέρωση ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιατρική και το 1950 αναγορεύθηκε υφηγητής στην έδρα της Μαιευτικής και Γυναικολογίας.

Στις εκλογές «της βίας και της νοθείας», όπως έμεινε στην ιστορία η εκλογική διαδικασία της 29ης Οκτωβρίου 1961, πολιτεύθηκε με το ΠΑΜΕ (Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδος), έναν συνασπισμό αριστερών δυνάμεων με επικεφαλής την ΕΔΑ και εξελέγη βουλευτής Πειραιά. Τον ίδιο χρόνο δραστηριοποιήθηκε στο ειρηνιστικό κίνημα και με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε η «Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη» (ΕΕΔΥΕ).

Στις 21 Απριλίου 1963 η ΕΕΔΥΕ διοργάνωσε Πορεία Ειρήνης από τον Μαραθώνα στην Αθήνα. Η αστυνομία απαγόρευσε την πορεία και συνέλαβε πολλούς από τους διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων και τον Μίκη Θεοδωράκη. Ο Λαμπράκης προστατευόμενος από τη βουλευτική του ασυλία, πραγματοποίησε μόνος την πορεία, κρατώντας ένα μικρό πανό με το σύμβολο της ειρήνης. Αμέσως μετά συνελήφθη από την αστυνομία.

Στις 22 Μαΐου 1963 ο Γρηγόρης Λαμπράκης παρέστη και μίλησε για την ειρήνη στη Θεσσαλονίκη. Μετά το τέλος της εκδήλωσης δέχθηκε δολοφονική επίθεση σε κεντρικό δρόμο της πόλης από τρίκυκλο, στο οποίο επέβαιναν οι ακροδεξιοί Σπύρος Γκοτζαμάνης και Εμμανουήλ Εμμανουηλίδης. Τραυματίστηκε σοβαρά και πέθανε στις 27 Μαΐου 1963, σε ηλικία 51 ετών. Ο θάνατός του προκάλεσε αγανάκτηση στην κοινή γνώμη, οξύτατη πολιτική κρίση, αλλά και διεθνή κατακραυγή.

Δεν τρομοκρατήθηκε όμως ο ελληνικός λαός και δεν κάμφθηκαν οι αγώνες του για ειρήνη- δημοκρατία- εθνική ανεξαρτησία. Το κίνημα -που ήδη αναπτυσσόταν με αιχμή την απομάκρυνση των βάσεων, το «1-1-4» και το 15% για την Παιδεία -πήρε διαστάσεις λαϊκής παλίρροιας.

Ξεσηκώθηκε ο λαός,  ιδιαίτερα η νεολαία, από την επομένη της δολοφονίας. Το σύνθημα «Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ ΖΕΙ» αντήχησε σε όλη την Ελλάδα και πέρασε γρήγορα και τα σύνορά της.  Ο Λαμπράκης, με τους αγώνες και τη θυσία του, πήρε δικαιωματικά τη θέση και στο διεθνές πάνθεον των ηρώων και μαρτύρων για την ελευθερία και τη δημοκρατία.  Έγινε το κεντρικό σύμβολο του «Ελληνικού Μάη του 1963», ενός λαϊκού ξεσηκωμού που ξεκίνησε από την κηδεία του Μαραθωνοδρόμου της ειρήνης.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης συγκέντρωνε στο πρόσωπό του πολλές ιδιότητες: αγωνιστικής της Εθνικής Αντίστασης, πολυβαλκανιονίκης στους αθλητικούς στίβους, υφηγητής τις Ιατρικής, βουλευτής της αριστεράς, ηγετική μορφή του κινήματος ειρήνης, πεζοπόρος του Μαραθώνα στην πρώτη (απαγορευμένη) πορεία, κήρυκας της Διαβαλκανικής συνεργασίας, πρωτεργάτης της κοινωνικής αλληλεγγύης.