Ο αναπληρωτής.υπουργός Εθνικής Άμυνας, κ. Δημήτρης Βίτσας στη συνέντευξή που παραχώρησε στο indicator.gr, μιλάει για όλα τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την κυβέρνηση και τη χώρα.
Στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη,ο κ.Δημήτρης Βίτσας αναφέρεται στις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα,απαντάει στο εάν θα υπάρξουν περικοπές στις συντάξεις και παράλληλα εξηγεί το τι πρόκειται να γίνει με τα κόκκινα δάνεια.
Ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας,ξεκαθαρίζει το τοπίο σχετικά με τα σενάρια περί οικουμενικής κυβέρνησης,ενώ αναφέρεται και στις ευθύνες της Ευρώπης αναφορικά με τη διαχείριση του Ελληνικού θέματος τα τελευταία χρόνια.
Έντονα ενδιαφέρουσα είναι η τοποθέτηση του κ.Βίτσα σχετικά με τους συσχετισμούς που υπάρχουν στην Ευρώπη όσον αφορά το προσφυγικό ζήτημα,το ρόλο της Frontex στα σύνορα της Ελλάδας,αλλά και τη στάση της Τουρκίας στο θέμα αυτό.
Συγχρόνως,απαντάει σε ερωτήσεις σχετικά με τις σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας,τη ρωσο-τουρκική διένεξη,αλλά και τις εξελίξεις σχετικά με το κυπριακό.
Ο κ.Βίτσας,μεταξύ πολλών άλλων, αναφέρεται στις διεθνείς εξελίξεις,στις σχέσεις που αναπτύσσει η Ελλάδα με την Αίγυπτο και το Ισραήλ,ενώ τέλος μιλάει αναλυτικά για τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει το ΥΠΕΘΑ,τόσο σε επίπεδο εξοπλιστικών προγραμμάτων,όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
H συνέντευξη του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Άμυνας, κ. Δημήτρη Βίτσα στο indicator.gr:
Πολλοί λένε ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν διαφέρει σε τίποτα από τις προηγούμενες, καθώς πέραν του ότι έχει υπογράψει μνημόνιο, εφαρμόζει κι αυτή με τη σειρά της δυσβάσταχτα μέτρα. Ποια είναι τελικά η διαφορά αυτής της κυβέρνησης από τις προηγούμενες ;
Εγώ μπορώ να σας πω το εξής:¨Έχετε δίκιο που αναφέρετε ότι πολλοί το λένε. Το θέμα όμως είναι ότι αυτό λέγεται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Οι εκλογές στις 20 του Σεπτέμβρη άλλο δείξανε. Επιμένω σ’ αυτό γιατί πολλοί απ’ αυτούς που έχουνε δημόσιο λόγο ξεχνάνε ότι στις 20 του Σεπτέμβρη έγιναν εκλογές όπου ο ελληνικός λαός έμαθε όλη την αλήθεια, είχε πολύ ξεκάθαρα μπροστά του ποια ήταν η στρατηγική μας και ποια ήταν η τακτική μας, και βάσει αυτού αποφάσισε.Άρα, δεν είναι λίγες οι φορές που μου κάνουν ερωτήσεις παραβλέποντας αυτό το γεγονός.
Εγώ όμως θα ήθελα να πω το εξής:Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι έγινε μια επτάμηνη διαπραγμάτευση, με την σκληρότητά της, με τις μάχες της, με τα λάθη της, με τις αστοχίες της, η οποία ωστόσο τελικά κατέληξε σε μια συμφωνία.Μη ξεχνάμε ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα η κυβέρνηση χρησιμοποίησε τα πάντα. Φτάσανε πάρα πολύ μακριά και εμείς κάναμε μέχρι και αναστολή πληρωμών των δόσεων. Καταλήξαμε σε μια συμφωνία, λέγοντας ότι αυτή η συμφωνία έχει και επώδυνα μέτρα.
Όμως συγχρόνως αυτή η συμφωνία μας δίνει και κάποιες καινούργιες δυνατότητες. Ποια είναι τα επώδυνα μέτρα ; Το ότι υπάρχει μια σκληρή δημοσιονομική επιτήρηση, αυτό είναι το βασικό.Μπορεί κανείς να το ξανά-ονομάσει ένα νέο μνημόνιο. Όμως ας δούμε ποια είναι η διαφορά, αν θέλετε, αυτού του μνημονίου ή αυτής της πολιτικής με τα προηγούμενα μνημόνια.Το 2010 θα μπορούσε να ακολουθηθεί ένας άλλος δρόμος.Το χρέος ήταν υπό το ελληνικό δίκαιο, η Ευρώπη ψαχνόταν με το πως θα αντιμετωπίσει την ελληνική κρίση και η τότε κυβέρνηση αποφάσισε να υποταχθεί, αλλά και να μην αξιοποιήσει τόσο τις δυνατότητές που είχε, όσο και τις θέσεις τις Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη. Αυτό συνέβη ίσως γιατί σκέφτηκαν το τι είχαν κάνει και οι ίδιες αυτές οι κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια. Και εξ αυτού ακολούθησε και η αποτυχία του δεύτερου μνημονίου του κ.Σαμαρά.
Υπάρχει μια διαφορά που για μένα είναι σημαντική, άλλο πράγμα να έχεις ένα σπίτι που να έχει προβλήματα, να έχει δηλαδή πρόβλημα στα υδραυλικά, πρόβλημα σε κάποια σκάλα, πρόβλημα σε κάποια δωμάτια, κι άλλο είναι να αναλαμβάνεις μια υποχρέωση τη στιγμή που αυτό το σπίτι έχει κατεδαφιστεί. Στη μία περίπτωση πρέπει να κάνεις επιδιορθώσεις, ενώ στην άλλη πρέπει να το ξαναχτιστείς. Για να το ξαναχτίσεις πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένα σχέδιο προκειμένου να αποκτήσει μια σταθερή βάση.
Πάω τώρα λίγο πιο συγκεκριμένα.Εμείς τι είπαμε το Σεπτέμβρη ; Είπαμε ότι θα ακολουθήσουμε αυτή τη συμφωνία που έχει αυτά τα επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα.Ωστόσο, αυτή η συμφωνία μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε ή να διαμορφώσουμε ένα σχετικά σταθερό τραπεζικό σύστημα και ταυτόχρονα να είμαστε μέσα στις εξελίξεις στην Ευρώπη, άρα και να τις επηρεάζουμε.Συγχρόνως ,όμως, είπαμε ότι αν εφαρμόσουμε απλά τη συμφωνία δεν θα καταφέρουμε να βγούμε από την κρίση και γι’ αυτό μαζί με τη συμφωνία θα πρέπει να έχουμε ένα παράλληλο πρόγραμμα.
Σε ποιους άξονες πρόκειται να κινηθεί αυτό το παράλληλο πρόγραμμα;
Ο ένα άξονας, θα είναι ο άξονας της κοινωνικής προστασίας και ο δεύτερος άξονας, αυτός της ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης της χώρας με στόχο την ανάπτυξη. Ανάπτυξη-εγώ λέω συνήθως με κοινωνικό πρόσημο, γιατί από αναπτύξεις έχουμε γνωρίσει πολλές- η οποία θα στηρίζεται στο γεγονός ότι καταπολεμιέται η ανεργία, χρησιμοποιούνται τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και δυναμώνει η εσωτερική αγορά.
Για εμένα το παράλληλο πρόγραμμα, αν και μπορεί να σας φανεί περίεργο, είναι δύο πράγματα. Το ένα είναι η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και το δεύτερο είναι το μάθημα της δημοκρατίας. Δηλαδή, λέω ότι όσα μέτρα προστασίας των ανέργων κι αν πάρεις, και πρέπει να πάρεις, το πρόβλημα της ανεργίας στο βαθμό που έχει παρουσία, σου δημιουργεί πρόβλημα. Αυτό είναι κεντρικό θέμα. Λέω ότι όσα μέτρα ανακούφισης και να πάρεις, αν δεν διαχειριστείς σωστά το ζήτημα του χρέους δεν διαμορφώνεις την επαρκή και αναγκαία βάση.
Ειδικότερα, η Ελλάδα έχει το εξής βασικό θέμα, δεν είχε μια οικονομία να στρέφεται προς την πραγματική οικονομία. Αν θέλετε μάλιστα να το προσδιορίσω πιο ειδικά, η περίοδος ιδιαίτερα που ξεκίνησε από την πρωθυπουργία του Σημίτη, διέλυσε την παραγωγική βάση της χώρας. Αυτά είναι αριθμοί πια, δηλαδή το πώς ήταν η βιομηχανική παραγωγή ή η αγροτική παραγωγή.Τους διέλυσε αυτούς του τομείς, στρέφοντας την οικονομία προς τις υπηρεσίες και τα χρηματοοικονομικά. Αν σε όλο αυτό προσθέσουμε τα σκάνδαλα και το τεράστιο θέμα της διαπλοκής και της διαφθοράς στη χώρα, διαμορφώνεται αν θέλετε και το ζήτημα του χρέους.
Τι ευθύνες φέρει η πολιτική της Ευρώπης ως προς την οικονομική κατάσταση που διαμορφώθηκε στην Ελλάδα;
Είναι δύο τα χαρακτηριστικά της Ευρώπης, το πρώτο είναι η στροφή της, η οποία σημειώνεται από τα τέλη της δεκαετίας του 80′ προς τον νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή ότι η αγορά είναι τα πάντα και η κοινωνία το τίποτα.Όσον αφορά το δεύτερο θέμα των ευθυνών της Ευρώπης, είναι ότι έρχονται να επιτηρήσουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί όταν πλέον το πρόβλημα, όχι απλά έχει δημιουργηθεί, αλλά είναι και στην όξυνσή του.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια γίνονται πράγματα που τα βλέπει, και όχι απλά δεν έρχεται να παρέμβει και να συμβουλέψει, αλλά τα επεκτείνει. Αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα και δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφορά και μια σειρά από άλλες χώρες.Δηλαδή, ο τρόπος με τον οποίον εντάχθηκαν μια σειρά από χώρες στο ευρώ, παρά τη διαφορετικότητά τους, έδειχνε μία σπουδή από ορισμένους κύκλους να ανοίξει αυτό το νόμισμα χωρίς την αντίστοιχη προετοιμασία.
Το ευρώ για παράδειγμα, έχει μέσα του και μια λογική, την οποία συνήθως δεν τη λέει κανένας ή δεν τη λένε πολλοί τουλάχιστον,ότι δηλαδή δεν θα υπάρξει ποτέ κρίση και θα είμαστε σε μία διαρκή ανάπτυξη.Μόλις έρχεται όμως η κρίση, αρχίζει και διαμορφώνεται μια κατάσταση η οποία πραγματικά δημιουργεί πρόβλημα.
Κατά τη γνώμη σας εξακολουθεί να υφίσταται αυτή η λογική από κάποιους κύκλους στην Ευρώπη ;
Όχι: Σήμερα από τους ίδιους κύκλους έχουμε την αντίθετη πιθανά αντίληψη. Μια αντίληψη του τύπου «κοίταξε να δεις εμείς είμαστε καλά παιδιά,εμείς τα καταφέρνουμε,εμείς έχουμε μια προτεσταντική-όχι θρησκευτικά αλλά οικονομικά-λογική, άρα ας δημιουργήσουμε ένα κλειστό πακέτο».Δεν είναι μεγάλη η φωνή αυτή, αλλά υπάρχει ιδιαίτερα σε πολιτικούς κύκλους της Γερμανίας.Είναι η θεωρία των δύο Ευρώ δηλαδή.
Σε αυτή την αντίληψη όμως φαίνεται ότι συμμετέχουν και άλλες χώρες μικρότερης οικονομικής δύναμης.
Από άποψη πολιτική και από άποψη οικονομική,ναι συμμετέχουν και άλλες πολιτικές αντιλήψεις,που υπάρχουν σε μικρότερες χώρες.Αυτές στη παρούσα φάση μετράνε μόνο το επίπεδο των σχέσεων τους με ορισμένες ισχυρές χώρες,ενώ ταυτόχρονα πιστεύουν ότι αυτός ο συσχετισμός θα υπάρχει πάντοτε, θεωρώντας ότι εκείνες οι χώρες θα παραμείνουν για πάντα ισχυρές. Όμως, η ιστορία μας έχει διδάξει ότι αυτός ο τρόπος για να βλέπεις τα πράγματα είναι πολύ κοντόφθαλμος.
Εμείς τώρα από την άλλη μεριά, είχαμε μια διαφορετική στρατηγική. Η διαφορά της στρατηγικής μας είχε να κάνει με το εξής:Για εμάς η Ευρώπη δεν είναι μόνο ένας οικονομικός χώρος, αλλά είναι ένας πολιτικός και κοινωνικός χώρος. Άρα, το ζήτημα της δημοκρατίας που μας έρχεται με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει σε αυτό το επίπεδο να εμπεδωθεί. Όπως λόγου χάρη δεν θα άφηνε η Ελλάδα μια περιφέρεια της,π.χ την Ήπειρο,να χρεοκοπήσει, έτσι και η Ευρώπη με αυτό το πνεύμα θα έπρεπε να αντιμετωπίζει τα προβλήματά της.
Παράλληλα,είχαμε δίκιο σε σχέση με την πραγματικότητα, και παρά το γεγονός ότι υποστήκαμε μια φοβερή επίθεση το επτάμηνο, η οποία και δεν έχει ολοκληρωθεί, βλέπουμε ότι όλη αυτή η διαδικασία άρχισε να αλλάζει τα δεδομένα και στην Ευρώπη, αλλού θετικά κι αλλού αρνητικά.Δηλαδή, το θετικό είναι η εκλογική συμπεριφορά για παράδειγμα σε χώρες όπως είναι η Πορτογαλία, το αρνητικό είναι ότι σε μια σειρά χώρες αρχίζουν και διαμορφώνονται εθνικιστικές τάσεις, είτε με πρόσχημα το προσφυγικό, είτε με βάση άλλα ζητήματα.
Επειδή αναφερθήκατε στην επίθεση που δέχτηκε η κυβέρνηση το επτάμηνο και όπως σημειώσατε ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, με ποιον τρόπο μπορεί αυτή η επίθεση τελικά να επηρεάσει την τελική έκβαση σε συγκεκριμένα ζητήματα όπως το ασφαλιστικό και τα κόκκινα δάνεια;
Όσον αφορά τα κόκκινα δάνεια, καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας ότι το τεράστιο ποσοστό των κόκκινων δανείων απειλεί κάθε φορά την τραπεζική σταθερότητα,καθώς στην Ελλάδα έχουμε μεγάλο ποσοστό υψηλών κόκκινων δανείων.Τα κόκκινα δάνεια χωρίζονται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες. Τα στεγαστικά,τα μικρομεσαία και τα μεγάλα κόκκινα δάνεια.Ποια είναι η δική μας η αντίληψη;Η αντίληψή μας είναι- και αυτό έχουμε κάνει με το νόμο-να προστατεύσουμε το 60% των στεγαστικών κόκκινων δανείων που έχουν αναφορά στο 94% του πληθυσμού.
Δηλαδή, αυτό που θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, είναι ότι έχουμε μια τέτοια αναφορά και συγχρόνως προστατεύουμε με δεκάδες τρόπους-και έρχεται και νέος νόμος που αφορά αυτό το ζήτημα- τα κόκκινα δάνεια των μικρομεσαίων. Αν αυτό το επιτύχουμε-γιατί πρώτη φορά βγαίνει κράτος και λέει φτιάχνω έναν κουμπαρά που ο άλλος αν δεν μπορεί,θα πληρώνω εγώ το κόκκινο δάνειό του- θα μειωθεί το ποσοστό των κόκκινων δανείων στο τραπεζικό σύστημα, χωρίς να μειωθεί ή να διαταραχθεί ο προϋπολογισμός και ο ισολογισμός της τράπεζας. Άρα, με αυτόν τον τρόπο έχουμε και σταθερό τραπεζικό σύστημα.Το μεγάλο διακύβευμα τώρα είναι τα μεγάλα επιχειρηματικά κόκκινα δάνεια να αποκαθαρθούν. Αυτό είναι το κεντρικό θέμα και εδώ είναι η μεγάλη διαφορά για την οποία παίρνουμε μέτρα και προσπαθούμε σε τεχνοκρατικό επίπεδο να το λύσουμε.
Δηλαδή,να μη γίνουνε τα πακέτα των κόκκινων δανείων βορά επιθετικών hedge fund τα οποία θα πάνε μέσω αυτού του τρόπου,όχι απλά να πάρουν τα λεφτά τα οποία ούτως ή άλλως δεν θα πάρουν, αλλά να πάρουν άλλες αξίες που υπάρχουν στην Ελλάδα.Αυτό είναι το κεντρικό μας θέμα. Αυτό κάνουμε αυτή τη στιγμή, και εδώ βρισκόμαστε σε επιμέρους συγκρούσεις και συνολικές διαπραγματεύσεις.
Τώρα στο δεύτερο ζήτημα που αφορά το ασφαλιστικό σύστημα: Για το ασφαλιστικό σύστημα ισχύει ότι ισχύει και για όλα τα συστήματα στην Ελλάδα. Εάν δηλαδή για παράδειγμα αντιμετωπίζαμε το ζήτημα των κόκκινων δανείων τη δεκαετία του 90′, δεν θα το είχαμε τώρα. Εάν επίσης αντιμετωπίζαμε το ασφαλιστικό ζήτημα όταν έπρεπε να αντιμετωπιστεί, δεν θα το είχαμε ούτε αυτό τώρα.
Μερικές φορές πρέπει να πω ότι και σε τεχνοκρατικό επίπεδο οι συζητήσεις γίνονται με έναν τρόπο που μοιάζει με παράλληλη συζήτηση,όπου δεν καταλαβαίνει ό ένας τον άλλον.Δεν είναι εύκολο να καταλάβουν οι τεχνοκράτες και οι πολιτικοί της δυτικής Ευρώπης ότι στην Ελλάδα τέσσερις φορές, διάφορες κυβερνήσεις, ανάμεσά τους και η δικτατορία, πήγαν και πήραν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων για άλλους σκοπούς. Ο τελευταίος άλλος σκοπός ήταν το PSI.
Αν κανένας καταλάβαινε και έπαιρνε υπ’οψιν το πως διαμορφώνονταν τα αποθεματικά των ταμείων, ιδιαίτερα όταν το εργατικό δυναμικό ήταν νέο και το συνταξιοδοτικό μικρό,τότε θα προέβλεπε ότι θα έπρεπε να υπάρχει το αναγκαίο και σοβαρό αποθεματικό για μιά περίοδο κρίσης. Όταν όμως,το έχεις κλέψει τρεις φορές και έρχεσαι και το πετσοκόβεις και την τέταρτη με το PSI, τότε δημιουργείς σοβαρό πρόβλημα.
Εμείς τι πάμε να κάνουμε ; Εμείς πάμε να στήσουμε καταρχήν ένα σταθερό ασφαλιστικό σύστημα που δεν θα αλλάζει από μέρα σε μέρα και θα έχει αναδιανεμητικό χαρακτήρα.Στη παρούσα φάση, θα πρέπει να ενδιαφερθούμε για τις κύριες συντάξεις όλων και τις επικουρικές συντάξεις των πιο φτωχών. Σε αυτό το επίπεδο γίνεται η μεγάλη διαπραγμάτευση.
Θα υπάρξουν περικοπές στις συντάξεις ;
Νομίζω ότι στις κύριες συντάξεις δεν θα υπάρξει περικοπή και οι περικοπές που θα υπάρξουν δεν θα συμπεριλαμβάνουν τις πιο φτωχές επικουρικές συντάξεις.Αυτό θα γίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, όπως με την ενοποίηση των ταμείων και την εισαγωγή της επικουρικής σύνταξης στην κύρια σύνταξη.
Το δεύτερο κομμάτι που έχει μεγάλη σημασία είναι ότι παγκοσμίως έχει αλλάξει η οικονομία και ο τρόπος που παράγονται οι αξίες.Δεν παράγονται οι αξίες το 2015 με τον ίδιο τρόπο που παραγόντουσαν το 1950, λέω σαν παράδειγμα, όταν τότε άρχισαν οι σοσιαλδημοκράτες να διαμορφώνουν ένα σωστό ασφαλιστικό σύστημα. Άρα,θα πρέπει να πας στην λογική η οποία λέει ότι συνεισφέρουν στο ασφαλιστικό σύστημα οι εργαζόμενοι-δεν αναφέρομαι τώρα στην Ελλάδα με το 30% ανεργία- συνεισφέρουν οι εργοδότες και εν δυνάμει συνεισφέρει και το κράτος. Αν πάρεις αυτό το προϊόν σε σχέση και με τις δυνατότητες που έχεις να δίνεις συντάξεις ή ασφαλιστικές καλύψεις, θα βρεις το εξής: Ή θα το κάνεις όπως θα το έκανε ένας manager τεχνοκράτης -σε σχέση με το προσδόκιμο ζωής,που το κάνεις αυτή τη στιγμή,δηλαδή ανεβάζοντας το όριο ηλικίας από τη μια μεριά- ή θα φτιάξεις μια σταθερά και θα φέρεις και έναν άλλο κοινωνικό παράγοντα από την παραγωγική ανασυγκρότηση και την παραγωγή, που θα ενισχύει μόνιμα το ασφαλιστικό σύστημα.
Για παράδειγμα,αυτό θα μπορούσε να γίνει με την αξιοποίηση ενός ταμείου που θα αφορά τους υδρογονάνθρακες και κάποιο ποσοστό από εκεί θα μπορούσε να πηγαίνει στο ασφαλιστικό σύστημα.Κοιτάξτε πως συνδέεται το θέμα με την παραγωγική ανασυγκρότηση.Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας θα πρέπει να στηριχτεί στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.Πού έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα εμείς ; Εμείς έχουμε στο αγροτοδιατροφικό σύστημα,στις κατασκευές,στον τουρισμό,στη ναυτιλία,στη ναυπηγία-αν το αξιοποιήσουμε γιατί τώρα δεν έχουμε- και επιπλέον έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα στον πολιτισμό και στην παιδεία.Αν θέλετε αυτή είναι μια εξάδα όπου σε επίπεδο ποιότητας είμαστε πολύ μπροστά και σε επίπεδο τιμής μπορούμε να προσεγγίσουμε καλά επίπεδα.Από εκεί λοιπόν και μέσα απο τη διαδικασία των διαθέσιμων πόρων μπορεί να ενισχυθεί η εσωτερική αγορά και μέσω αυτής και το ασφαλιστικό σύστημα. Αυτή είναι η λογική που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Σε πολιτικό επίπεδο τώρα , θεωρείτε ότι για παράδειγμα το ασφαλιστικό θα μπορούσε να διαταράξει την κυβερνητική συνοχή;Και ποια είναι η θέση σας σχετικά με τις φωνές που μιλάνε για οικουμενική κυβέρνηση;
Όχι,δεν μπορεί να υπάρξει οικουμενική κυβέρνηση.Οι οικουμενικές κυβερνήσεις φτιάχνονται πάνω σε ένα πρόγραμμα και σε σχέση με τις απαιτήσεις των καιρών. Δεν υπάρχει οικουμενική κυβέρνηση γενικώς. Αυτή η επίκληση μιας πολιτικής ενότητας αντιτιθέμενων πραγμάτων ποτέ δεν έχει γίνει και ούτε πρόκειται ποτέ να γίνει. Είναι άλλο πράγμα να λες ότι έχω έναν πραγματικό πόλεμο και απειλείται η εθνική κυριαρχία της χώρας,κι άλλο πράγμα να λες ότι έχω έναν οικονομικό πόλεμο που πρέπει να τον διαχειριστώ υπεύθυνα με συγκεκριμένα οικονομικά και κοινωνικά εργαλεία και ξαφνικά να υποστηρίζεις ότι είναι δυνατόν, εγώ με έναν άλλον να κάνω το ίδιο σχέδιο.Δεν θα είναι το ίδιο.
Όσον αφορά τη στιβαρότητα αυτής της κυβέρνησης εγώ θεωρώ ότι υπάρχει μια συμφωνία επί της τακτικής και επί της στρατηγικής.Η τακτική είναι: εμπροσθοβαρής συμφωνία, με πρώτα μέτρα παράλληλου προγράμματος,σταθεροποίηση,συζήτηση,διαπραγμάτευση,διαχείριση του χρέους και έντονη αναπτυξιακή προσπάθεια.Αυτά θα έλεγα ότι έχουν μια χρονικότητα και βεβαίως μπαίνουν το ένα μέσα στο άλλο.
Περνώντας στο μείζον ζήτημα του προσφυγικού,θα θέλαμε να μας πείτε ποιοι είναι οι συσχετισμοί που υπάρχουν επί του θέματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πως συνδέονται με την δράση και τη βούληση της Ελλάδας σε πολιτικό επίπεδο.
Καταρχάς το προσφυγικό είναι ένα εξαιρετικό θέμα όσον αφορά το διάλογο,αλλά ταυτόχρονα είναι πολύ πρακτικό θέμα όσον αφορά τη διαχείριση του.Αξίζει να δει κανείς πώς τα λάθη ορισμένων πολιτικών τα πληρώνουν κατά κύριο λόγο άλλοι. Η Ελλάδα ακόμα και επί. κ.Σαμαρά,επί κ.Παπανδρέου,επί κ.Καραμανλή ή όποιου άλλου θέλετε πηγαίνοντας προς τα πίσω, σε τίποτα δεν συνέβαλε στη διαμόρφωση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή.Κι όμως πληρώνει το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών λόγω και της γεωγραφικής της θέσης.Αυτό όμως είναι μια άλλη συζήτηση που μπορεί κανείς να κάνει με πολιτικά,ιδεολογικά και αξιακά κριτήρια.
Όμως,υπάρχει και το ζήτημα της διαχείρισης. Νομίζω,ότι είναι το θέμα της δικής μας πολιτικής στην οποία και η ίδια η κυβέρνηση της Γερμανίας συνέβαλε κατά τη γνώμη μου σωστά.Άλλωστε και η Γερμανία έχει ένα μεγάλο κομμάτι προσφύγων από τη Συρία και πολύ περισσότερο και η Σουηδία.
Εδώ τι πρόβλημα έχεις ;Έχεις ένα πρόβλημα διαχείρισης, πρώτα απ’ όλα πραγματικό και ανθρωπιστικό.Γίνεται πόλεμος, οι άνθρωποι φεύγουν απ’ τις εστίες τους,πηγαίνουν κατά κύριο λόγο στις γύρω χώρες, αλλά μετά πηγαίνουν σε πιο ασφαλή οικονομικά χώρο.Εμείς απο την αρχή, και εδώ θυμάμαι την ομιλία μου τον Μάρτιο του 2015 στο Συμβούλιο της Ευρώπης, για πρώτη φορά μπήκε, όχι μόνο από μένα αλλά κι από την πλευρά της ελληνικής αντιπροσωπείας, το θέμα της αναγκαστικής και αναλογικής διαχείρισης του προσφυγικού προβλήματος.
Εκείνο τον καιρό, άλλοι έλεγαν για εθελοντική εισδοχή και για εθελοντική μετεγκατάσταση.Εμείς λέγαμε αναγκαστική γιατί βλέπαμε τι πήγαινε να γίνει.Αυτό ήταν το ένα θέμα.Μέσα απο διάφορες διαδικασίες στην περίοδο, αν θέλετε 8-9 μηνών, αναπροσαρμόστηκε και η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πάνω σε αυτήν την αναπροσαρμογή υπήρξαν συμφωνίες,-αυτές τουλάχιστον που μπορούσαν να γίνουν. Λαμβάνοντας υπόψη τα μέσα τα οποία διαθέτει ή της διατίθενται, η Ελλάδα σε αυτές τις συμφωνίες είναι εντάξει. Θα έλεγα η Ευρώπη απέναντι στην Ελλάδα δεν είναι εντάξει.
Κι αν θέλετε να το πω και με έναν άλλον τρόπο, η Ευρωπαϊκή Ένωση ορθώς κατά τη γνώμη μου προσφέρει μια βοήθεια 3 δισ. ευρώ στην Τουρκία. Όμως, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να πάψουν ή να μειωθούν κατά πολύ οι προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη, γι’ αυτό της δίνει τα χρήματα άλλωστε. Στο διάστημα όμως που έχει περάσει δεν έχει υπάρξει μείωση. Άρα,αξιοποιούνται τα χρήματα αλλά θα πρέπει να αξιοποιηθεί και το ζήτημα της εποπτείας στη συμφωνία.
H παρουσία της Frontex στην Ελλάδα τι σηματοδοτεί, καθώς υπάρχουν φωνές που μιλούν για ενισχυμένες αρμοδιότητες και δραστηριότητες αυτού του μηχανισμού στα σύνορα της χώρας;
Καταρχάς εγώ θα έλεγα ότι η Frontex είναι καλοδεχούμενη.Πιστοποιεί με τον ποιο αδιαμφισβήτητο τρόπο την ύπαρξη Ευρωπαϊκών συνόρων,που είναι τα σύνορα της Ελλάδας.Αυτό είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα.Δεύτερον,η συμφωνία που έχουμε κάνει-και νομίζω σε αυτή την κατεύθυνση λειτουργούμε-είναι ότι η διοίκηση της Frontex θα είναι στην Ελλάδα και θα διαχειρίζεται αυτό το θέμα, ενώ παράλληλα ο επικεφαλής κάθε ομάδας θα είναι Έλληνας.Τρίτον, ο ρόλος της Frontex θα είναι συγκεκριμένος,δηλαδή θα αφορά την ταυτοποίηση,την έρευνα και τη διάσωση.
Δεν τίθεται θέμα φύλαξης συνόρων από τη Frontex,αυτό το κάνουμε μια χαρά μόνοι μας.Και μπορούμε μάλιστα να το κάνουμε με τον καλύτερο τρόπο, και σας διαβεβαιώνω γι’ αυτό.
Στα όσα ακούγονται για κοινές περιπολίες με την Τουρκία ;
Κοινές περιπολίες με την Τουρκία δεν μπορούν να υπάρξουν.Ο καθένας κάθε φορά οφείλει να φυλάει τα δικά του σύνορα. Η τούρκικη ακτοφυλακή οφείλει να προχωράει σε διαδικασίες έρευνας και διάσωσης στο δικό της θαλάσσιο χώρο.Και εμείς αντίστοιχα αυτό κάνουμε.
Πάντα στο ζήτημα της ανθρωπιάς και του ανθρωπισμού υπάρχει και ένα επίπεδο συνεννόησης και συνεργασίας,δηλαδή αν χρειάζεται κάποιος να βοηθηθεί για να διασώσει,αυτό γίνεται έτσι κι αλλιώς.Το βασικό μου πρόβλημα είναι ιδιαίτερα στο χώρο της Τουρκίας-όχι ότι δεν κάνουμε και εμείς τη δική μας δουλειά- ότι δηλαδή θα πρέπει να χτυπηθεί η λαθρεμπορία ανθρώπων.Γιατί δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι,αλλά υπάρχουν λαθρέμποροι ανθρώπων. Αυτό είναι το κεντρικό θέμα, οι διακινητές πρέπει να χτυπηθούν κάτω σαν χταπόδι.
Απ’ την άλλη, η πρόταση που εμείς κάνουμε περί του εγγυημένου διαδρόμου προς τις άλλες χώρες, είναι η σωστή πρόταση.Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν και διαδικασίες ταυτοποίησης και μετεγκατάστασης προς άλλες χώρες της Ευρώπης ή της Αμερικής κατευθείαν από την Τουρκία. Αυτό είναι κάτι που δεν έχει γίνει αυτή τη στιγμή, σας διαβεβαιώνω βέβαια, πως εάν συνεχιστούν αυτές οι ροές είμαι σίγουρος ότι θα γίνει.
Ποια είναι η θέση της ελληνικής κυβέρνησης μπροστά στις πρόσφατες ρωσο-τουρκικές εξελίξεις;
Η θέση μας είναι ξεκάθαρη,την έχει πει και ο υπουργός Εξωτερικών,είναι να πέσουν οι τόνοι όσον αφορά τις εντάσεις.Αυτές δεν βοηθάνε.Ο διπλωματικός δρόμος είναι πάντοτε ο καλύτερος.Υπάρχει αυτό το τραγούδι που λέει ότι τον πόλεμο τον κάνουνε μόνα τους τα κανόνια.Ο υπερεξοπλισμός και υπερχρησιμοποίησή τους έχουν μερικές φορές από πίσω πράγματα τα οποία αντικειμενικά οδηγούν στο να χρησιμοποιηθούν,κι αυτό πρέπει να το αποφύγουμε.
Βλέπετε ότι οι δικές μας Ένοπλες Δυνάμεις αντιμετωπίζουν με εξαιρετική ψυχραιμία και αποφασιστικότητα παραβιάσεις που γίνονται στον εναέριο χώρο,όμως εμείς ποτέ δεν ρίξαμε ένα άλλο αεροπλάνο ξένης ή γείτονος χώρας. Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι με αποφασιστικότητα θα χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνατότητες.Άλλωστε,ορισμένες φορές έχουν υπάρξει και παραβιάσεις των υδάτινων συνόρων μας,αλλά και εκεί το έχουμε αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα και ψυχραιμία.Η πολιτική σε αυτό το επίπεδο πρέπει να λειτουργεί.
Σε γεωπολιτικό και οικονομικό επίπεδο η συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ πώς μπορεί να επηρεάσει τη θέση της χώρας,αλλά και τους συσχετισμούς στην ευρύτερη περιοχή;
Όσοι παρακολουθούν τη ζωή της αριστεράς και τη ζωή της κοινωνίας πρέπει να συμβάλουν καταρχήν να διαμορφώνονται σταθεροποιητικοί παράγοντες στην περιοχή. Εγώ θεωρώ ότι τα τρίγωνα που είπατε,τα οποία ενίοτε μπορεί να γίνουν και τετράγωνα,δημιουργούν ένα επίπεδο σταθερότητας στο χώρο της ανατολικής Μεσογείου.
Δηλαδή,δεν γίνεται να σκέφτεσαι όπως πριν 30 χρόνια, καθώς πριν 30 χρόνια ήταν κι αλλιώς η κατάσταση. Δεν είναι το ίδιο πράγμα,ο καθένας φτάνει σε ένα διαφορετικό επίπεδο.Δηλαδή πριν 30 ή 40 χρόνια ο ρόλος που είχε το Ισραήλ ήταν διαφορετικός απ’ ότι είναι σήμερα.Σήμερα το Ισραήλ δεν είναι στην καλύτερη θέση,σε σχέση με το ότι γίνεται εκεί. Κατά μία έννοια νιώθει ότι χρειάζεται να διαμορφώσει κι άλλου επιπέδου συμμαχίες,το ίδιο και η Αίγυπτος.
Για μένα είναι εξαιρετικά σημαντικός παράγοντας, σε επίπεδο γεωπολιτικό, η σταθερότητα στην Αίγυπτο.Συγχρόνως διαμορφώνονται καταστάσεις ώστε αν είναι δυνατόν-αν και δεν έχει συμβεί τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια στη περιοχή-να διαμορφωθεί μια κατάσταση όχι ανταγωνισμού,άλλα θα έλεγε κανείς, απο τη μια μεριά συνεργασίας κι από την άλλη συναγωνισμού.
Εμείς, την επόμενη εβδομάδα θα εκδώσουμε ψήφισμα αναγνώρισης του Παλαιστινιακού κράτους.Αυτό δεν συνιστά απειλή απέναντι στο Ισραήλ.Εγώ αντίθετα θα έλεγα ότι η αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους, διαμορφώνει σταθερότητα σε σχέση με την όλη κατάσταση.
Σκεφτείτε για παράδειγμα ότι πριν από 40 χρόνια μπορεί να μιλούσαμε διαφορετικά για το Λίβανο,σήμερα για πρώτη φορά στην ιστορία του Λιβάνου η ντόπιοι είναι λιγότεροι από τους πρόσφυγες.Αυτό είναι μια διαφορετική κατάσταση.Γι’αυτό πρέπει να τα βλέπεις όλα αυτά, έχοντας σαν στόχο τη σταθερότητα.
Λαμβάνοντας υπόψη τα προηγούμενα, ποια θεωρείτε ότι θα είναι η εξέλιξη σε σχέση με το κυπριακό ζήτημα ;
Όπως συμβαίνει σε όλα τα πράγματα υπάρχουν δυνάμεις οι όποιες δουλεύουν προς μια ορθή λύση και άλλες οι οποίες την αντιστρατεύονται. Μιλάμε για χώρες,μιλάμε για μεγάλες χώρες στις οποίες θα δει κανείς διάφορες πολιτικές δυνάμεις.
Η δική μου γνώμη είναι πως η περίοδος είναι τέτοια που ευνοεί μια ορθή λύση,κατά τα πρότυπα που έχει περιγράψει ο ΟΗΕ, που προτείνει η κυπριακή δημοκρατία και που υποστηρίζει και η ελληνική κυβέρνηση.
Αν η Τουρκία αντιληφθεί ότι είναι και προς το δικό της συμφέρον η επίλυση του κυπριακού, θα υπάρξει λύση.Αν τώρα όμως, εθνικιστικές φωνές αναλάβουν την πρωτοκαθεδρία,τότε αυτό θα είναι μόνιμα πρόβλημα και θα έλεγε κανείς, απειλή και για την ειρήνη.
Σε αυτή τη λογική και δεδομένου των συνθηκών που επικρατούν στη γύρω περιοχή, βλέπετε εξελίξεις στο θέμα της ΑΟΖ ;
Νομίζω ότι βρισκόμαστε σε μια ιστορική περίοδο αλλαγών. Είναι κάτι που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια.Αν κοιτάξει κανείς την ιστορία, όχι μόνο στην περίοδο που ο ίδιος ζει, αλλά και σε ένα μακρύτερο επίπεδο,θα δει ότι συμβαίνουν κοσμογονικές αλλαγές και σε επίπεδο κοινωνίας αλλά και σε γεωπολιτικό επίπεδο.
Άρα, εγώ νομίζω ότι είναι η ώρα να προχωρήσουμε στη λύση των προβλημάτων δια μέσου της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών.Αυτό είναι το κεντρικό θέμα.Αυτό σε ωθεί σε μια διαδικασία,το είπα και προηγουμένως, απ’ τη μια μεριά συνεργασίας και απ’ την αλλη συναγωνισμού. Άρα όλα αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να λυθούν.
Για παράδειγμα η Τουρκία δεν έχει υπογράψει την διεθνή σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας.Αυτό είναι πρόβλημα. Για μένα κεντρικό ζήτημα για να λύσεις μια σειρά από θέματα είναι η συνυπογραφή.Για να το υπογράψει η Τουρκία χρειάζεται τη θέληση της πολιτείας και της κοινωνίας της.Συγχρόνως,θα πρέπει να δει μέσα από αυτή τη διαδικασία ένα συμφέρον.Σ’αυτό παίχτης θα έλεγε κανείς ότι δεν είναι τόσο η Ελλάδα, όσο άλλες μεγάλες χώρες.Δηλαδή,υπάρχει ένα συνολικό ζήτημα το οποίο ναι μεν είναι περίπλοκο,αλλά δεν είναι τόσο δυσεπίλυτο όσο φαίνεται.Συνήθως όταν έχεις ένα κουβάρι και δεν παίρνεις ένα σπαθί για να το κόψεις,μπορεί να βρεις μια άκρη κι αν την τραβήξεις να λυθεί όλο το κουβάρι.
Και επειδή με ρωτήσατε αρχικά για το ποια είναι η διαφορά αυτής της κυβέρνησης με όλες τις προηγούμενες,εγώ θεωρώ ότι υπάρχει τρομερή διαφορά.Πρώτη διαφορά είναι ότι αυτή η κυβέρνηση ανέβασε το προσφυγικό και μεταναστευτικό θέμα σε επίπεδο Ευρώπης.Με τις άλλες κυβερνήσεις,άσχετα με το τι λεγόταν στις τηλεοράσεις στην Ελλάδα,οι Ευρωπαίοι δεν το γνώριζαν, και σας το λέω αυτό εν τιμή.Νόμιζαν ότι μόνο η Ιταλία έχει πρόβλημα.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν το πάλευαν στην οξύτητα που έπρεπε,καθώς θεωρούσαν ότι αν το πάλευαν το θέμα μέσα στην Ευρώπη θα δημιουργούσε αποσταθεροποίηση μεταξύ των σχέσεων Ελλάδας και Ευρώπης.Αυτό ήταν λάθος.
Δεύτερη διαφορά είναι ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις παράτησαν τα Βαλκάνια,τις σχέσεις της Ελλάδας με όλα τα Βαλκάνια. Εμείς προσπαθούμε να ανασυγκροτήσουμε αυτή τη σχέση.Πέραν από τις επισκέψεις που έχω κάνει στη Βοσνία Ερζεγοβίνη, έχω συναντηθεί τον τελευταίο χρόνο στο επίπεδο της δικιάς μου αρμοδιότητας με τον Σέρβο αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων,με τον Βούλγαρο αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Άμυνας και την αναπληρώτρια υπουργό της Γεωργίας,ενώ ταυτόχρονα έχουμε αναπτύξει τις σχέσεις μας και με τη Ρουμανία.Αυτά εάν τα δει κανείς από κοντά και πέρα από τις δεξιώσεις και τα πρωτόκολλα, διαπιστώνει ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν παρατημένα. Κι ακριβώς επειδή κενό δεν υπάρχει,εκεί που δεν είσαι εσύ είναι κάποιος άλλος.
Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης και σχετικά με δημοσιεύματα στον Αμυντικό Τύπο τα οποία αναφέρονται στην εγκατάσταση συστήματος Ραντάρ από το Ισραήλ στο απώτατο ανατολικό όριο της Κρήτης με σκοπό την επιτήρηση της Ελληνικής ΑΟΖ,τι έχετε να πείτε ;
Την ελληνική ΑΟΖ τη φυλάμε μόνοι μας και μια χαρά μάλιστα,αυτό είναι ξεκάθαρο.Άρα, να μη δημιουργούμε θέματα εκεί που δεν υπάρχουν.Το ζήτημα είναι να εντοπίσουμε,να χαράξουμε και να κάνουμε τις διεθνείς συμφωνίες που χρειάζονται για την ελληνική ΑΟΖ.
Τέτοιες συμφωνίες πρέπει να γίνουν και με την Αίγυπτο και με το Ισραήλ και με την Ιταλία και με την Αλβανία.Δεν θέλω να αναφερθώ σε ζητήματα για το πως χειρίστηκαν οι προηγούμενοι θέματα, όπως η ΑΟΖ με την Αλβανία και τι έγινε στο τέλος.Μη αθώοι,άλλα αφελείς συγχρόνως.Ενώ εγώ θέλω να είμαι αθώος,αλλά όχι αφελής.
Επομένως, τέτοια ζητήματα,τέτοιου τύπου υπάρχουν, αλλά δεν αφορούν σε καμία περίπτωση εκχώρηση κυριαρχίας.Εθνικής κυριαρχίας θέλει να τη πει κάποιος,λαϊκής κυριαρχίας,κυριαρχίας λέω εγώ.
Πρέπει να βεβαιώσω ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι σε υψηλό επίπεδο,όσον αφορά την αποστολή τους σε σχέση με την αποτροπή,αλλά και όσον αφορά το κοινωνικό τους έργο που εκδηλώνεται στη παρούσα δύσκολη μάχη.Το ηθικό τους παραμένει υψηλό παρά τις τεράστιες περικοπές που έχουν υποστεί, και δεν το τοποθετώ στα εξοπλιστικά προγράμματα,το τοποθετώ περισσότερο στο λειτουργικό προϋπολογισμό και στις μισθοδοσίες.Κι όμως, έχουνε την επίγνωση του τι κάνουν, και το κάνουν μάλιστα με τη μεγαλύτερη αφοσίωση και με τον μεγαλύτερο επαγγελματισμό.
Θα θέλαμε να μας πείτε πως προτίθεται να κινηθεί το ΥΠΕΘΑ αναφορικά με τις υποθέσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων που ζημίωσαν το ελληνικό δημόσιο,αλλά και προς ποια κατεύθυνση κινείστε εσείς σε αυτή τη φάση ως προς τους εξοπλισμούς.
Εδώ είναι λίγο-πολύ ξεκάθαρα τα πράγματα,βεβαίως μερικές φορές είναι δύσκολες οι αποδείξεις αλλά θα εμφανιστούν κι αυτές.Θα πρέπει να σας πω το εξής:Η δική μας η αποστολή είναι,αφού διαχειριζόμαστε και αφού σχεδιάζουμε για το μέλλον, οτιδήποτε υπάρχει να το παραπέμπουμε στη δικαιοσύνη,απο κει και πέρα είναι δουλειά της δικαιοσύνης να βγάζει στη δημοσιότητα ότι θεωρεί ότι πρέπει να βγει. Άλλωστε,στο τέλος της δίκης όλα δημοσιοποιούνται.
Εδώ αναλαμβάνεις μια υπόθεση η οποία αν θέλετε σε πρώτη ματιά σου δείχνει πως γινόταν η δουλειά. Έχεις εξοπλιστικά προγράμματα ύψους 1.5-2 δισ. κατ’ έτος,και δεν μιλάμε πριν απο 20 χρόνια,μιλάμε για το 2010 και το 2011.Ορισμένα μάλιστα από αυτά τα χρήματα δεν τα υλοποιείς, τα έχεις σε περίπτωση που σου χρειαστεί ή σου τύχει κάτι. Όταν σήμερα, λοιπόν έχεις προϋπολογισμό για εξοπλιστικά προγράμματα 500 εκ. δηλαδή το μισό ως το ένα τέταρτο, με αντικειμενικό τρόπο αλλάζεις τη φιλοσοφία σου.Η φιλοσοφία σου δεν πηγαίνει στις αγορές κατά κύριο λόγο,άλλα πάει στη συντήρηση,στην αναβάθμιση των όπλων που έχεις,αλλά και στη βιομηχανική συμμετοχή.
Αυτά είναι τα βασικά,αν και πάνω σ’ αυτά υπάρχουν εμπόδια αυτή τη στιγμή. Ας πούμε εμπόδιο κατά τη γνώμη μου, είναι ο νόμος περί προμηθειών,αυτός ουσιαστικά είναι νόμος περί μη προμηθειών.Συνεπώς, αυτός ο νόμος είναι μία από τις τρεις μεγάλες νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα αναλάβουμε στο επόμενο χρονικό διάστημα.
Παράλληλα,σαν Ένοπλες Δυνάμεις θα πρέπει να φροντίσεις συγχρόνως για ένα επίπεδο δικαιοσύνης στο εσωτερικό, αλλά και στη σχέση σου με την κοινωνία να λύνεις κοινωνικά προβλήματα. Ο νόμος ο οποίος μπαίνει στη διαδικασία της Βουλής αφορά τις μεταθέσεις και το τέλειωμα με το ρουσφέτι που γινόταν γύρω από αυτό το θέμα.Επίσης, αυτός ο νόμος αποκαθιστά ορισμένες αδικίες που υπήρχαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα σε σχέση με τους στρατιωτικούς και ιδιαίτερα στο επίπεδο της υγείας.Ταυτόχρονα, θα δίνεται η δυνατότητα να γίνεται ωφέλιμη για τη κοινωνία αλλά και για τη μετέπειτα ζωή, η διάρκεια κατά την οποία κάποιος είναι οπλίτης, ναύτης ή σμηνίτης στις ένοπλες δυνάμεις.
Για παράδειγμα, στο βαθμό που μας το ζητάει το υπουργείο Υγείας για περιοχές που είναι απομακρυσμένες, εμείς μπορούμε να δώσουμε οπλίτες γιατρούς ώστε να πάνε σε κάποιο νησί και να υπηρετήσουν τη θητεία τους ως αγροτικοί γιατροί, αμειβόμενοι με τα χρήματα που παίρνει ο αγροτικός γιατρός και συνυπολογιζόμενου του χρόνου στο αγροτικό τους.Αυτό θα είναι θετικό για τον ίδιο, για την κοινωνία και για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Δεύτερον, μπορεί να υπάρχει ένας δικηγόρος που έχει τελειώσει τη σχολή και μπορεί να εργαστεί στο νομικό γραφείο μιας υπηρεσίας του στρατού, αυτό θα μετράει στην άσκησή του. Τέτοιου είδους δυνατότητες μπορεί να υπάρξουν και για άλλους κλάδους. Ας πούμε βρισκόμαστε σε μια πρώτη συζήτηση με το ΤΕΕ για το τι μπορεί να γίνει για το σύνολο των μηχανικών.Εμείς έχουμε ορισμένες σχολές που μαθαίνουν τα παιδιά ορισμένα πράγματα τα οποία τα αξιοποιούν στο στρατό,αλλά αυτό δεν τους δίνει κανένα επιπλέον “προσόν” αφού βγουν απ’ αυτόν.
Το τρίτο κομμάτι, που αφορά και την έρευνα για τον στρατό είναι το εξής: Eμείς έχουμε Ένοπλες Δυνάμεις, πολύ ισχυρές, πολύ δυνατές και βεβαίως ακολουθούμε πλέον πολιτικές οι οποίες όταν κάνουμε αγορές δεν έχουν να κάνουν μόνο με την τιμή κτίσης, αλλά και με το κόστος ζωής, κάτι που δεν έχει γίνει μέχρι τώρα ποτέ.
Επίσης, σαν Ένοπλες Δυνάμεις και σαν υπουργείο Άμυνας έχουμε και κάποιαπεριουσία, ορισμένη από αυτή την περιουσία, και μιλάω για την ακίνητη περιουσία,δεν την αξιοποιούμε.Άρα ετοιμάζουμε ένα νόμο,γιατί δεν μπορούμε διαφορετικά να την αξιοποιήσουμε,ώστε να αρχίσουμε να την αξιοποιούμε,όχι να την πουλάμε,να την αξιοποιούμε.Βάζουμε πρώτα και κύρια εταίρο,συνεταίρο ή διαχειριστή, ας πούμε, την αυτοδιοίκηση. Όχι γενικώς και αορίστως, γιατί αν και έχουν γίνει κάποια πράγματα,αρκετές φορές κατά το παρελθόν αυτή η διαδικασία τις περισσότερες φορές έγινε μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους.
Για παράδειγμα το Αττικό νοσοκομείο ήταν ένα θετικό έργο που έγινε.Αλλά πολλές φορές η αυτοδιοίκηση παίρνει ένα πράγμα και δεν έχει τη δυνατότητα να το συντηρήσει και στο τέλος αυτό μαραζώνει.Λέω λοιπόν το εξής: Έλα αυτοδιοίκηση δώσε μου ένα σχέδιο να συνδιαχειριστούμε,να βοηθήσω κι εγώ,να βοηθήσεις κι εσύ και από αυτά να κερδίζουμε όλοι.
Πείτε μας σχετικά με τα ζητήματα που υπάρχουν με τον Δήμο Χαιδαρίου,όπως το ΜΠΛΟΚ 15.
Με το δήμο Χαϊδαρίου υπάρχει το εξής θέμα, το ένα θέμα αφορά προβλήματα στο δήμο Χαϊδαρίου που προκύπτουν από τις αλλαγές που έχουν γίνει σε αυτό το δήμο με την παρουσία των δύο στρατοπέδων.Ένα από τα προβλήματα είχε να κάνει με πλημμυρικά φαινόμενα.Εμείς κάναμε το δικό μας κομμάτι, ανοίξαμε τάφρους κλπ, άρα θα μειωθούν κατά πολύ τα πλημμυρικά φαινόμενα στο δήμο. Κατά τη γνώμη μου δεν τα χουμε βρει ακόμα πλήρως, μένει να κάνει και ο δήμος το άλλο κομμάτι.
Το δεύτερο θέμα, μέσα στα στρατόπεδα υπάρχει ένα ιστορικό μνημείο,το ΜΠΛΟΚ 15.Υπάρχει μια διαχρονική απαίτηση αυτό να γίνει Μουσείο Εθνικής Αντίστασης και νομίζω δεν διαφωνεί κανείς σ’αυτό. Εμείς το προχωρήσαμε αυτούς τους λίγους μήνες και στην ουσία έχουμε ολοκληρώσει τη δική μας τη μεριά.
Απλά χρειαζόμαστε ορισμένα πράγματα από το υπουργείο Πολιτισμού και να βρούμε τον τρόπο ώστε, επειδή αυτό βρίσκεται στο κέντρο ενός από τα στρατόπεδα, να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στο μέρος αυτό.Παράλληλα βέβαια μένει η διευθέτηση της διαχείρισης του μουσείου από τη μεριά του δήμου Χαϊδαρίου ή από τη μεριά της Πολιτείας, αυτό όμως είναι το πιο εύκολο κομμάτι.
Η συνέντευξη δόθηκε στην δημοσιογράφο Ελευθερία Κοσμοπούλου
Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news
