Ο ανασχηματισμός ήλθε…Η ελπίδα;

Ο τοκετός του ανασχηματισμού ολοκληρώθηκε. Από τις ώρες της αναμονής και τις τελικές επιλογές του πρωθυπουργού φαίνεται ότι ήταν αρκετά δύσκολος,οδυνηρός και χρησιμοποιήθηκε η παλιά μέθοδος της εμβρυουλκίας.Τα όσα ήλθαν στο φώς της δημοσιότητας,χωρίς να διαψευστούν λ.χ. σχετικά με την απομάκρυνση του τέως υπουργού Παιδείας και θρησκευμάτων προς την κατεύθυνση αυτή δείχνουν.

Παλιά ο Ανδρέας Παπανδρέου, που ήταν ο αδιαμφισβήτητος κύριος και νομέας του πάλαι ποτέ κραταιού κόμματος της κεντροαριστεράς, ονόμαζε τη διαδικασία αυτή και «αναδόμηση».Στην πρόσφατη περίπτωση είναι φανερό ότι  οποιοδήποτε όρος και αν επιλεγεί,του ανασχηματισμού η της αναδόμησης, τα στοιχεία που συνέθεσαν την όλη διαδικασία, από το αποτέλεσμα, ήταν περιορισμένα.

Σαν ανασχηματισμός δεν είχε διεύρυνση σε χώρους της λεγόμενης σοσιαλδημοκρατίας ούτε τις φημολογούμενες επιλογές σε   επίπεδο προσώπων εκτός ΣΥΡΙΖΑ,   όπως οι πληροφορίες παρέπεμπαν   το τελευταίο διάστημα. Εξ άλλου και οι δομικές αλλαγές που θα έδιναν το χαρακτήρα μιας ουσιαστικής αναδόμησης στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου δεν ήταν ούτε ανατρεπτικές ούτε καν εκτεταμένες.

Παρατηρώντας το φαινόμενο, θα πρέπει να επισημανθεί η σημειολογία την οποία σηματοδοτεί κάθε μία από τις σχετικά περιορισμένες αλλαγές στα πρόσωπα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρωθυπουργός προχώρησε σε αλλαγές υπουργών σε τομείς όπου ο τρόπος άσκησης πολιτικής είχε προκαλέσει  σημαντικές  αντιδράσεις, όπως   στα   υπουργεία   Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Ενέργειας   και   Περιβάλλοντος, Ναυτιλίας, Παιδείας, Εσωτερικών κα.

Οι πολιτικοί προϊστάμενοι των υπουργείων αυτών δέχθηκαν, ιδίως   την   τελευταία   περίοδο κυρίως έντονες εξωτερικές αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και ενδοκομματικές επικρίσεις   που   δεν   είναι   δυνατόν να   θεωρηθεί ότι δεν έχουν σχέση με την απομάκρυνσή τους από τα πόστα που κατείχαν ή τη μετακόμιση τους σε άλλα πολιτικά ουδέτερα   υπουργεία.

Σε γενική τελικά θεώρηση, η   νέα μορφή της κυβέρνησης είναι το αποτέλεσμα μιας «χειρουργικής» πολιτικής επέμβασης ακρίβειας που οδήγησε στην αποκοπή η μετάθεση ριζοσπαστικών στοιχείων που εκτιμήθηκε ότι στη φάση αυτή δημιουργούν περισσότερες τριβές και ζητήματα από αυτά που η παρουσία τους θα μπορούσε να επιλύσει και η τρέχουσα πραγματικότητα θα μπορούσε να απορροφήσει.

Βεβαίως η επιχείρηση αυτή εμπεριέχει το ρίσκο τόσο ενδοκομματικών αναταράξεων όσο και αρνητικού κοινωνικού αντίκτυπου η έκταση του οποίου μένει να αποδειχτεί. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι συνέπειες αυτών των κυβερνητικών αλλαγών να δημιουργήσουν ντόμινο αλλαγών των συσχετισμών  και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένου ότι  υπουργοί που δέχθηκαν σφοδρές εξωτερικές πιέσεις, όπως ο Π. Σκουρλέτης και ο Ν. Φίλης και τώρα έχουν αντικατασταθεί, έχουν επιδοκιμαστεί πρόσφατα στο συνέδριο του κόμματος για τις ασκούμενες πολιτικές τους κατά την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων τους με   την   εκλογή   τους   στην   κεντρική   επιτροπή   στις   πρώτες   θέσεις.

Η αποκατάσταση των παραπάνω πολιτικών ισορροπιών και της λειτουργικότητας κόμματος και κυβέρνησης αποτελούν στην κρίσιμη αυτή φάση το αντικειμενικό ζητούμενο τόσο για το κυβερνών κόμμα όσο και κυρίως για τη δοκιμαζόμενη κοινωνία, η οποία δεν έχει χάσει την ελπίδα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι επιλογές του πρωθυπουργού στις παραπάνω περιπτώσεις υπήρξαν επώδυνες σε προσωπικό επίπεδο ακόμη και για τον ίδιο.Είναι όμως φανερό ότι υπαγορεύτηκαν από το ρεαλιστικό του σχέδιο να πετύχει τους βραχυπρόθεσμους και μεσοπρόθεσμους στόχους της αριστερής διακυβέρνησης ώστε η χώρα  να βγει το ταχύτερο δυνατό  από τα αδιέξοδα της τελευταίας εξαετίας και να επαληθευτούν οι ελπίδες του λαού για καλυτερες μέρες, που ναι μεν δεν έχουν έλθει , αλλά πού δεν έχουν σβήσει..