Γ. Σταθάκης: Εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου για μια συνεκτική οικονομική πολιτική

giwrgos-stathakis-o-anthrwpos-twn-eidikwn-apostolwn.w_hrΗ ομιλία του υπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου«Δημόσιες συμβάσεις έργων, προμηθειών και υπηρεσιών (προσαρμογή στις Οδηγίες 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ)»:

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, σήμερα και αύριο συζητάμε δύο πολύ σημαντικά νομοσχέδια. Αφορούν την ενσωμάτωση τριών Οδηγιών, της 23, της 24 και της 25 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι βασικές πτυχές αυτού του νομοσχεδίου έχουν παρουσιαστεί επαρκώς.

Επιτρέψτε μου να απαντήσω σε μερικά σχόλια που διατυπώθηκαν και στην Επιτροπή κι εδώ. Στη συνέχεια θα σταθώ στον βασικό πυρήνα των αλλαγών που φέρνει ο παρών νόμος, οι οποίες αλλαγές αφορούν τόσο την Ευρωπαϊκή Οδηγία όσο και το ελληνικό δίκαιο, μιας και είναι σωστό ότι ένα μεγάλο μέρος των διατάξεων, όπως προβλέπεται και από τον Κανονισμό, ρυθμίζεται σε εθνικό επίπεδο.

Να ξεκινήσω με την έννοια της καθυστέρησης και του δήθεν αιφνιδιασμού ή της συρρίκνωσης της δυνατότητας να γίνει διάλογος. Το είπα και στην Επιτροπή, ότι αυτό το νομοσχέδιο είχε μια προετοιμασία περίπου έναν χρόνο μαζί με την Κομισιόν, μαζί με όλους τους φορείς, είχε πλήρη συμμετοχή σε όλες τις διαδικασίες της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων. Αποτέλεσε αντικείμενο εκτεταμένης διαβούλευσης για δύο μήνες πριν έρθει στην παρούσα Βουλή. Υπήρχε όντως η δέσμευση της χώρας να το έχει ολοκληρώσει μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία, τον Απρίλιο του 2016. Θεωρήσαμε ότι μπορούσε να πάρει τη διαδικασία του επείγοντος, εφόσον είχε προηγηθεί όλη αυτή η εκτενής διαδικασία διαβούλευσης και να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν, στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

Το δεύτερο στοιχείο, που επιβεβαιώνει και την ομαλή λειτουργία του παρόντος νομοσχεδίου, είναι το γεγονός ότι, πρώτον, υπάρχει μία ευρεία συναίνεση στη Βουλή και, δεύτερον, ότι από την πλευρά μας όλες τις βασικές τροπολογίες που τέθηκαν τις υιοθετήσαμε. Δεν υπήρξε καμμία διάθεση να μην προχωρήσει η διαδικασία. Υιοθετήσαμε αρκετές τροπολογίες, αποσύρθηκαν τα δύο άρθρα τα οποία δημιουργούσαν εντάσεις, κάναμε διπλή αποδοχή των τροπολογιών για τη θητεία του Προέδρου της Επιτροπής, για τα ΑμΕΑ και άλλα τα οποία αποτελούν μέρος της διάθεσής μας όχι να περιοριστεί, αλλά ίσα ίσα να φτάσουμε σε ένα σημείο συναίνεσης, μιας και όλοι συμφωνούμε ότι αποτελεί ένα νομοσχέδιο μεγάλης σημασίας.

Το ξεκαθαρίζουμε ευθύς εξαρχής: Είναι ένα νομοσχέδιο που ρυθμίζει το κανονιστικό πλαίσιο. Από εκεί και πέρα, προφανώς η πλήρης και ομαλή αξιοποίηση του κανονιστικού πλαισίου σημαίνει ότι όλες οι αναθέτουσες αρχές, οι κρατικοί θεσμοί και ούτω καθ’ εξής θα εφαρμόσουν το πνεύμα και την ουσία του νόμου και δεν θα επιδιώξουν να αποδυναμώσουν κάποιες ή μία ή περισσότερες από τις ιδιαίτερα ευνοϊκές διατάξεις. Νομίζω ότι αυτό το κανονιστικό πλαίσιο και πλήρες είναι και έχει στοχεύσεις. Θα σταθώ στη συνέχεια σε αυτές.

Τώρα, η επίθεση που δεχθήκαμε όψιμα από τη Νέα Δημοκρατία, όπως διαπιστώσατε, αφορά μία μετατόπιση του ενδιαφέροντος της Νέας Δημοκρατίας σε άλλα πράγματα. Έχει μία εμμονή με την ψυχανάλυση των εκλογέων και με το γιατί ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ ή ΑΝΕΛ. Έχουν πολλαπλές ερμηνείες γι’ αυτό το φαινόμενο. Ακούω με ενδιαφέρον αυτές τις γνώμες, αλλά, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορούμε να κάνουμε συζήτηση επί της ουσίας για τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος στη χώρα.

Δεύτερον, αρκετοί συνάδελφοί μου γίνονται προάγγελοι -ανάμεσά τους και ο κ. Χατζηδάκης προς μεγάλη μου έκπληξη- της απογοήτευσης που αισθάνονται οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και του πόσο σύντομα θα μας εγκαταλείψουν. Επίσης, αυτά ανήκουν σε επιστήμες που πραγματικά δεν κατέχω και δεν μπορώ να τις διαχειριστώ. Εντούτοις, θα έλεγα, σε κάποια πράγματα θα πάρει πολύ χρόνο για να κλονιστεί η εμπιστοσύνη, όχι μόνο των ψηφοφόρων μας αλλά και των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας. Αν μη τι άλλο, είμαστε μια κυβέρνηση με ηθικά προτάγματα. Γίνεται μια επίθεση και προσπάθεια να αποδομηθεί αυτό το «ηθικό πλεονέκτημα» που έχουμε.

Εγώ επιμένω ότι και στα θέματα που θίχτηκαν για τις τηλεοπτικές άδειες δεν μπορεί να καλυφθεί οποιοσδήποτε από το γεγονός ότι επί είκοσι τέσσερα χρόνια δεν σκέφθηκε κανείς να βγάλει ένα σύστημα αδειών. Οποιοδήποτε. Καλό, κακό, μέτριο! Να το βγάλει, να κάνει την απλή πράξη. Δεν μπορεί ένα σύστημα να δουλεύει με ετήσιες προσωρινές άδειες. Δεν υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Τι να κάνουμε;

Απέναντι σε αυτό θα μας κάνετε επίθεση που εισάγουμε, όπως είχαμε δεσμευτεί, ένα σύστημα μόνιμο, με κάποιους κανόνες και ούτω καθ’ εξής; Μπορεί να υπάρχουν διαφωνίες στους κανόνες κ.λπ., αλλά αυτές οι ελάχιστες τομές, τουλάχιστον από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, είναι αδόκιμες. Δεν μπορούμε να δεχόμαστε επίθεση για τις ανεξάρτητες αρχές.

Υπενθυμίζω ότι η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων συμμετείχε σε όλη τη διαβούλευση. Και προς μεγάλη μας έκπληξη –και αυτό αναπαρήγαγε- κάποια μάλιστα μέλη του διοικητικού συμβουλίου διατείνονταν προχθές στη διαβούλευση ότι η Ανεξάρτητη Αρχή δεν είχε αρκετή συμμετοχή, το οποίο είναι εντελώς παραπλανητικό.

Ναι, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου μπορεί να είχαν διοριστεί από τον κ. Χατζηδάκη, αλλά ανήκουν σε μια ανεξάρτητη αρχή και λειτουργούν ως θεσμός. Δεν μπορεί να αναπαράγεται το επιχείρημα ότι υπάρχει αφαίμαξη των αρμοδιοτήτων αυτής της Ανεξάρτητης Αρχής. Καμμία αλλαγή αρμοδιοτήτων!

Δεν μπορεί να υπάρχει το επιχείρημα ότι, επειδή οι πόροι είναι υπεραρκετοί και επιστρέφονται στον προϋπολογισμό -γιατί δεν τους δαπανά η Ανεξάρτητη Αρχή με τη σημερινή της δομή- μειώνονται ή μεταφέρονται κάποιοι σε μια νέα αρμοδιότητα –επαναλαμβάνω, από τους πόρους που δεν απορροφάει η Ανεξάρτητη Αρχή- ότι είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης ο στραγγαλισμός.

Συνεπώς, επαναλαμβάνω, ότι αυτού του τύπου οι επιθέσεις δεν δικαιολογούνται. Όσον αφορά τις πολιτικές επιθέσεις, επαναλαμβάνω, στα γενικά δεν μπορώ να απαντήσω. Ανήκουν στις επιστήμες περί αναλύσεων τις οποίες δεν μπορώ να χειριστώ.

Επίσης, δεν μπορώ να χειριστώ το να τεκμαίρεται κάποιος αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει τον έλεγχο ή την ρύθμιση της αγοράς με βάση τα εικονίσματά που έχουμε στα προσωπικά μας γραφεία. Υποθέτω ότι η πολιτική έχει πιο ισχυρά επιχειρήματα, πάνω στα οποία μπορεί να πατήσει. Και ο σημερινός νόμος, νομίζω, είναι ένα πολύ ισχυρό επιχείρημα για να δούμε τι θέλει και τι κάνει η παρούσα Κυβέρνηση.

Εισαγωγικά να υπενθυμίσω ότι και το παρόν νομοσχέδιο είναι μέρος μιας συγκεκριμένης στρατηγικής, την οποία έχει εξαγγείλει η Κυβέρνηση για το πώς θεωρεί ότι μπορεί να γυρίσει η οικονομία σε θετικό πρόσημο, πώς μπορεί να επιστρέψει η ανάπτυξη, τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει αυτή η ανάπτυξη, η δίκαιη ανάπτυξη, και είναι εναρμονισμένο με όλα τα νομοθετήματα και την πολιτική που εφαρμόζουμε σε μια σειρά από τομείς.

Πρόσφατο παράδειγμα είναι ο αναπτυξιακός νόμος, η πολιτική μας γύρω από τα ΕΣΠΑ, το παρόν νομοσχέδιο, τα νομοσχέδια που θα έρθουν και πολύ σύντομα για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων και τις στρατηγικές επενδύσεις κ.ο.κ.

Άρα, δεν είναι αποσπασματική νομοθέτηση. Είναι στο πλαίσιο μιας στρατηγικής. Επαναλαμβάνω, η στρατηγική αυτή, η αναπτυξιακή στρατηγική της χώρας αποτελεί και ένα ισχυρό κείμενο, το οποίο τον επόμενο Σεπτέμβρη θα οριοθετεί όλα αυτά τα βασικά στοιχεία της πολιτικής, την οποία έχουμε επιλέξει.

Ας μπούμε τώρα στον συγκεκριμένο νόμο, αν έχει ή όχι στοχοθεσία.

Πρώτον, γίνεται μεγάλη συζήτηση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Υπενθυμίζω, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εμείς έχουμε επιλέξει και με τα δύο χρηματοδοτικά εργαλεία που έχουμε χρησιμοποιήσει: Τον αναπτυξιακό νόμο που ψηφίσαμε, ο οποίος, επαναλαμβάνω, είναι αποκλειστικά για μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Δεύτερον, με την πολιτική στα προγράμματα επιχειρηματικότητας του ΕΣΠΑ, τα οποία είναι όλα δομημένα γύρω από πολύ μικρές –απαντάω και στους φίλους του ΚΚΕ- επιχειρήσεις, νέους επιστήμονες που θέλουν να ξεκινήσουν τη δραστηριότητά τους. Άρα, είναι πολύ οριοθετημένα.

Και εδώ, σήμερα, στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο κάνουμε ένα σημαντικό βήμα. Πρώτον, εάν υπάρχει προοπτική υπεργολαβίας σε ένα έργο, οι δημόσιες συμβάσεις πρέπει να δηλώνονται ρητά, το οποίο σημαίνει ότι η αναθέτουσα αρχή έχει πλήρη εικόνα για το πώς θα γίνει αυτή η διαδικασία, ποιος είναι ο κεντρικός υποψήφιος, τι υπεργολαβίες έχει αυτή η διαδικασία της δημόσιας σύμβασης. Ταυτόχρονα, θα δημιουργεί και τις προϋποθέσεις, ώστε η αναθέτουσα αρχή να επιλέξει οποιαδήποτε στρατηγική θεωρεί ότι μπορεί να διευκολύνει αυτή τη διαδικασία υπέρ των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Δεύτερον, οι διατάξεις του νόμου εφαρμόζονται σε όλες τις συμβάσεις ανεξαρτήτως είδους και εκτιμώμενης αξίας, προκειμένου να έχουμε και εδώ διαφανείς, ταχύτερες, πιο ευέλικτες διαδικασίες. Η επιλογή αφορά σε συμβάσεις και μικρής σχετικής αξίας που δημιουργούν συνθήκες καλύτερης διαφάνειας και υγιούς ανταγωνισμού, αλλά και χώρο για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Στην ίδια κατεύθυνση υπάρχει και πληθώρα άλλων άρθρων. Προβλέπεται η επίτευξη οικονομιών κλίμακος, αλλά ταυτόχρονα επιτρέπεται η κατάτμηση ορισμένων πολύ μεγάλων διαγωνισμών, ακριβώς για να υπάρξει πιο ευρεία συμμετοχή μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Ο δεύτερος στόχος είναι ο εξής: Προφανώς επιδιώκουμε οικονομίες κλίμακας, οι οποίες θα έρθουν από τις συμφωνίες-πλαίσιο –αυτό αναφέρθηκε διεξοδικά και από τους εισηγητές μας, αλλά ακούστηκε και από εισηγητές άλλων κομμάτων- και τις κεντρικές αρχές αγορών. Το ολοκληρωμένο μοντέλο κεντρικών προμηθειών προφανώς και μπορεί να εξοικονομήσει τεράστιους πόρους και ταυτόχρονα να δημιουργήσει ισχυρότερους κανόνες διαφάνειας, εφ’ όσον εισάγονται στο σύνολό τους τα σύγχρονα εργαλεία δημοσίων συμβάσεων, όπως οι συμφωνίες-πλαίσιο, οι ηλεκτρονικοί κατάλογοι, οι συμβάσεις καινοτομίας και άλλα πολλά εργαλεία τα οποία είναι στη διάθεση των αρχών ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων.

Επιπρόσθετα, επεξεργαζόμαστε την εθνική στρατηγική για τις δημόσιες συμβάσεις, η οποία θα δώσει το πλαίσιο, τη διάσταση και τις επιδιώξεις για τα επόμενα χρόνια, καθώς και τα οφέλη που μπορεί να προκύψουν για την εγχώρια οικονομία, εφ’ όσον είναι διατυπωμένη στο πλαίσιο μιας εθνικής στρατηγικής από τη διαχείριση των δημοσίων συμβάσεων.

Υπενθυμίζω, ανοίγοντας παρένθεση, ότι με τον παρόντα νόμο καταργούμε όλους τους νόμους που υπήρχαν για τα θέματα αυτά προηγουμένως. Ξεκαθαρίζει το τοπίο. Ενοποιούνται όλες οι διαδικασίες στο παρόν κανονιστικό πλαίσιο.

Τρίτος στόχος είναι η μείωση της γραφειοκρατίας και του διοικητικού φόρτου, αλλά και η διαφάνεια των διαδικασιών. Με το Εθνικό Σύστημα Ηλεκτρονικών Δημοσίων Συμβάσεων και το Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δημοσίων Συμβάσεων, με την εισαγωγή των δυναμικών συστημάτων αγορών, τον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό, την ανάπτυξη νέων ηλεκτρονικών τεχνικών αγορών και τους ηλεκτρονικούς καταλόγους, ενισχύεται η αποτελεσματικότητα και η διαφάνεια.

Εδώ έχει σημασία αν είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε στην επάρκεια του πληροφορικού συστήματος. Υπενθυμίζω ότι κατέθεσα στην Επιτροπή τα στοιχεία που έδειχναν μία γρήγορη άνοδο των στοιχείων και του αριθμού των πράξεων που καταγράφονται από το σημερινό σύστημα. Από τις διακόσιες χιλιάδες εγγραφές, φθάσαμε στις επτακόσιες χιλιάδες εγγραφές και θα υπάρξει και επιπρόσθετη αύξηση.

Το ηλεκτρονικό σύστημα έχει αναβαθμιστεί. Τώρα είμαστε σε συζητήσεις για να υπάρξει πλήρης επάρκεια του ηλεκτρονικού συστήματος τα επόμενα χρόνια. Υπενθυμίζω ότι το ηλεκτρονικό σύστημα το βρήκαμε σε μία ενδιάμεση κατάσταση και ήταν πρωτοβουλία της Κυβέρνησης έναν χρόνο πριν να επεκτείνει τη σύμβαση, να επιταχύνει τις διαδικασίες και να φέρει το σύστημα στο σημείο να δέχεται, όπως σήμερα, έναν τεράστιο αριθμό εγγραφών. Επαναλαμβάνω και σήμερα ότι μιλάμε για επτακόσιες χιλιάδες εγγραφές.

Όσον αφορά την έγκαιρη πληροφόρηση, αυτό τέθηκε από πολλούς ομιλητές. Υπενθυμίζω ότι προβλέπεται μέσα οποιοσδήποτε διαγωνισμός ή αναθέτουσα αρχή προκαταβολικά να το εξαγγείλει και να έχει όλη την αναγκαία διαβούλευση, προκειμένου να αποφύγουμε με οποιονδήποτε τρόπο φωτογραφικούς διαγωνισμούς ή προδιαγραφές οι οποίες ακυρώνουν τον διαγωνισμό. Άρα, υπάρχει εντός του νομοσχεδίου.

Η αντικειμενική αξιολόγηση των προτάσεων μεγιστοποιείται. Επαναλαμβάνω ότι όλα είναι ηλεκτρονικά. Αν κρίνουμε μάλιστα και από τον τρόπο που προκηρύσσουμε τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και διάφορα άλλα, τα έχουμε κάνει τόσο ηλεκτρονικά και τόσο αντικειμενικά, που προσομοιάζουν περίπου με Πανελλαδικές Εξετάσεις. Δηλαδή, είναι αδύνατον οποιοσδήποτε να παρέμβει στο σύστημα και να το επηρεάσει.

Τέταρτος στόχος είναι τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά κριτήρια. Αυτές είναι δύο ισχυρές παρεμβάσεις στο νέο κανονιστικό πλαίσιο, πρώτον διότι είναι πλέον δέσμευση και όρος απένταξης κάποιου που έχει αναλάβει δημόσιο έργο ή προμήθεια το γεγονός ότι δεν τηρεί περιβαλλοντική, κοινωνικοασφαλιστική και εργατική νομοθεσία κατά την ανάθεση και εκτέλεση του έργου. Άρα, έχουμε πλέον ρητά δεσμευμένο ότι συμπτώματα «μαύρης» εργασίας και άλλων φαινομένων αποτελούν άμεση αιτία άρσης της ανάθεσης και της εκτέλεσης του έργου.

Το δεύτερο και σημαντικό στοιχείο είναι ότι ρητά ενισχύονται οι φορείς με κοινωνικά χαρακτηριστικά. Για πρώτη φορά ενεργοποιείται η δυνατότητα στις αναθέτουσες αρχές να παραχωρούν κατ’ αποκλειστικότητα το δικαίωμα συμμετοχής σε διαδικασία σύναψης συμβάσεων σε Προστατευόμενα Παραγωγικά Εργαστήρια, σε Κοινωνικούς Συνεταιρισμούς Περιορισμένης Ευθύνης, σε Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις Ένταξης και κάθε άλλο οικονομικό φορέα που έχει ως κύριο σκοπό, βάσει του καταστατικού του, την επαγγελματική και κοινωνική ένταξη ατόμων με αναπηρία ή μειονεκτούντων προσώπων, εφ’ όσον αυτοί καλύπτουν το 30% των εργαζομένων.

Αυτό σε συνδυασμό με την επικείμενη νέα νομοθετική πρωτοβουλία για την κοινωνική οικονομία η οποία ετοιμάζεται από το αρμόδιο Υπουργείο, τον νέο αναπτυξιακό νόμο στον οποίο εντάχθηκαν –υπενθυμίζω- οι Κοιν.Σ.Επ. με μειωμένο ελάχιστο ύψος επένδυσης τα 50.000 ευρώ και την ένταξη για πρώτη φορά στα ΕΣΠΑ των κοινωνικών επιχειρήσεων που συμμετέχουν στα προγράμματα του 2014-2020, νομίζω ότι φτιάχνεται ένα πολύ σαφώς ευνοϊκότερο πεδίο για έναν τομέα ο οποίος μπορεί να αποτελέσει ιδιαίτερα σημαντικό τομέα για την ελληνική οικονομία.

Επιτρέψτε μου να πω για τον πέμπτο και τελευταίο στόχο που είναι η καταπολέμηση της διαφθοράς. Οι ρυθμίσεις που αφορούν το άρθρο 24 για τη σύγκρουση συμφερόντων και το άρθρο 73 για υποχρεωτικούς λόγους αποκλεισμού θωρακίζουν το σύστημα ανάθεσης και εκτέλεσης δημοσίων συμβάσεων απέναντι σε φαινόμενα διαφθοράς και αθέμιτες συναλλαγές.

Νομίζω ότι και η πορεία της παρούσας Κυβέρνησης, με τους ελέγχους που κάνουμε και για το παρελθόν, έχει δείξει σημαντικά αποτελέσματα. Υπενθυμίζω ότι το Υπουργείο Οικονομικών έχει προβεί σε εντολές ελέγχου για διακόσιες εξήντα μία υποθέσεις και έχει κλείσει εκατόν εξήντα έξι απ’ αυτές, με σημαντικό όφελος για τα δημόσια ταμεία.

Θα ήθελα να αναφερθώ και σε ένα σημείο που αφορά την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτό το θέμα. Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι στην Ευρωβουλή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμμετείχε σε Επιτροπές της Ευρωβουλής στη συζήτηση των Οδηγιών. Είχαμε μόνο τον Χουντή. Η GUE, η ομάδα της Αριστεράς στην οποία συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισε «ΛΕΥΚΟ» για τις Οδηγίες 24 και 25 και έχει διατυπώσει συγκεκριμένες επιφυλάξεις.

Νομίζω ότι αυτήν τη στιγμή προφανώς οι Οδηγίες πλέον αποτελούν υποχρέωση μιας χώρας η οποία θέλει να είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να παραμείνει σ’ αυτή.

Θα κλείσω με τον επαρχιακό Τύπο, γιατί γίνεται πολλή συζήτηση για ένα θέμα. Υπενθυμίζω στη Νέα Δημοκρατία ότι η κατάργηση των δημοσιεύσεων είναι απόρροια του ΟΟΣΑ, του TOOLKIT 1, το οποίο η Νέα Δημοκρατία, αν θυμάμαι καλά, είχε αποδεχθεί. Μπήκε ως μνημονιακή δέσμευση σε κάποιες από τις συμφωνίες, μετά όμως η παρούσα Κυβέρνηση έδωσε ισχυρή παράταση μέχρι το 2020. Όπως όλοι καταλαβαίνετε, αυτή η πενταετία είναι η καλύτερη δεδομένη παράταση που μπορούσε να δοθεί.

Συνεπώς, νομίζω ότι η Κυβέρνηση έχει κάνει στο έπακρο αυτό που όφειλε να κάνει και εκπλήσσομαι που η Νέα Δημοκρατία εμφανίζεται αίφνης να γίνεται υπερασπιστής του επαρχιακού Τύπου. Η αφετηρία όλης αυτής της περιπέτειας –επαναλαμβάνω- είναι δική σας. Νομίζω ότι ο δικός μας χειρισμός είναι ο καλύτερος δυνατός υπό τις δεδομένες συνθήκες. Το 2020 προφανώς θα αποφασίσουν αν οι συνθήκες είναι διαφορετικές, αν θα συνεχιστεί ή αν δεν θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.

Υπενθυμίζω επίσης ότι στην ερώτηση της συναδέλφου σας στην Ευρωβουλή την οποία επικαλείστε, η απάντηση είναι πολύ σαφής και ρητή. Η υποχρεωτικότητα με βάση την ευρωπαϊκή οδηγία αφορά την ηλεκτρονική δέσμευση, να γίνεται υποχρεωτικά ηλεκτρονικά. Το επιπρόσθετο είναι ότι στις περισσότερες χώρες τείνει να καταργηθεί ή έχει καταργηθεί η επιπρόσθετη δημοσίευση. Νομίζω ότι η πολιτική αυτή για τον επαρχιακό Τύπο μπορεί και πρέπει να έχει και άλλα στοιχεία και να μην εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο απ’ αυτήν τη διάσταση.

Κλείνοντας, να υπενθυμίσω ότι πρόκειται για δύο νομοσχέδια που ψηφίζονται σήμερα και αύριο, τα οποία συγκροτούν συνεκτικές και ευδιάκριτες προθέσεις της Κυβέρνησης για έναν σημαντικό εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου της χώρας. Αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μιας συνεκτικής οικονομικής πολιτικής, την οποία επιδιώκει η παρούσα Κυβέρνηση, και διαμορφώνει ένα σημαντικό πλαίσιο εξυγίανσης και εξορθολογισμού ενός από τα πεδία στα οποία υπήρχαν πολλά προβλήματα στο παρελθόν.

Είναι θετικό ότι το μεγαλύτερο μέρος της Βουλής θα προχωρήσει σε μια θετική ανταπόκριση στο παρόν νομοσχέδιο.

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα