Ανάληψη ευθύνης για Αλουμινοκατασκευαστική Α.Ε.

Τα τελευταία χρόνια, εν μέσω της καπιταλιστικής κρίσης λόγω της όξυνσης των ταξικών αντιθέσεων και της βίαιης φτωχοποίησης κομματιών της κοινωνίας, έχει αυξηθεί η “παραβατικότητα” και κατά συνέπεια και ο αριθμός των κρατουμένων στις φυλακές.images (1)

 

Αυτό δε θα μπορούσε να συμβεί χωρίς την επένδυση των εκάστοτε διαχειριστών της εξουσίας στην επιβολή της τάξης και στην εγγύηση της “ασφάλειας” έναντι του εσωτερικού εχθρού. Νέες ομάδες αστυνόμευσης, κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των σωμάτων ασφαλείας, αυστηροποίηση της νομοθεσίας, “εκσυγχρονισμός” των φυλακών, όλα αποτελούσαν και αποτελούν επιδιώξεις των κυβερνώντων την τελευταία εξαετία.

 

Στο βωμό της επίπλαστης αυτής ασφάλειας θυσιάζονται πάντα τα πιο περιθωριοποιημένα κομμάτια της κοινωνίας όπως αυτό των φυλακισμένων. Στο βωμό του μεγαλύτερου ελέγχου όλο και περισσότερα δικαιώματα κεκτημένα με αγώνες κρατουμένων κόβονται καθημερινά (άδειες, επισκεπτήρια, εκπαίδευση), δημιουργούνται φυλακές υψίστης ασφαλείας, “εκσυγχρονίζονται” οι εγκαταστάσεις, έτσι ώστε να κάμπτονται σωματικά και ηθικά όσοι διαφεύγουν τον έλεγχο της πειθαρχικής κοινωνίας.

 

Μπορεί το καθεστώς της αιχμαλωσίας να επιβάλλεται από τους δικαστικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, αλλά πίσω απ’ αυτό κρύβεται μια ολόκληρη επικερδής επιχείρηση που όσο πολλαπλασιάζονται οι κρατούμενοι πολλαπλασιάζονται και τα κέρδη της.

 

Πίσω από τους τοίχους και τα συρματοπλέγματα πλουτίζουν κατασκευαστικές εταιρίες.

 

Πίσω από τις κάμερες και την ηλεκτρονική επιτήρηση πλουτίζουν εταιρίες συστημάτων ασφαλείας.

 

Πίσω από τους σχεδιασμούς νέου τύπου φυλακών πλουτίζουν επιστήμονες και αρχιτέκτονες.

 

Σε μια καπιταλιστικά δομημένη κοινωνία όπου στον πυρήνα της ύπαρξης της υπάρχει το κέρδος, καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Για όσους όμως αγωνίζονται για κοινωνική και ατομική απελευθέρωση, μια δουλειά που βασίζεται στην καταπάτηση και συρρίκνωση της ελευθερίας είναι ντροπή.

 

Γι’ αυτούς τους λόγους τα ξημερώματα της 25ης Δεκεμβρίου πυρπολήσαμε με έναν αυτοσχέδιο εμπρηστικό μηχανισμό ένα φορτηγό (τύπου καμιονέτα) της εταιρίας ΑΛΟΥΜΙΝΟΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ Α.Ε. έξω απ’ τις εγκαταστάσεις της στο Περιστέρι στην οδό Γκιώνας 1. Η εν λόγω εταιρία είχε αναλάβει την ενίσχυση της περίφραξης των φυλακών Κορυδαλλού συμβάλλοντας περισσότερο στην αισθητηριακή απομόνωση των φυλακισμένων.

 

Η επίθεση αυτή αφιερώνεται στους πολιτικούς κρατούμενους και σε όσους μάχονται μέσα στις φυλακές. Είναι μια ελάχιστη πράξη αλληλεγγύης απένταντι τους αλλά και μια μικρή δόση επιστροφής της βίας απένταντι σε όλους αυτούς που φροντίζουν να τους απομονώνουν όλο και πιο βαθιά στα κελιά της δημοκρατίας. Η προοπτική της επίθεσης μέσα στο πλαίσιο της κινηματικής και ατομικής αλληλεγγύης δημιουργεί μια ασπίδα ηθικής υπεράσπισης για τους πολιτικούς κρατούμενους και συγχρόνος ενισχύει το φάσμα της πολιτικής αντίστασης υποδεικνύοντας ότι ο εχθρός δε θα μείνει ατιμώρητος.

 

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ

 

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

 

ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

 

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Hugo Pinell

Πηγή:Athens.indymedia.org

 

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα