Τα καλέσματα για την πανελλαδική απεργία της 12ης Νοεμβρίου

αρχείο λήψης (1)

 

Στις 11.00 π.μ. στην πλατεία Κλαυθμώνος καλούν ΓΣΣΕ & ΑΔΕΔΥ – Απο την Ομόνοια θα ξεκινήσει η πορεία του ΠΑΜΕ,ενώ συγκεντρώσεις αναρχικών συλλογικοτήτων και αντιεξουσιαστικών ομάδων  θα πραγματοποιηθούν σε όλη την Ελλάδα

 

  •  Η ΓΣΕΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τις νέες και τους νέους όλης της χώρας στην 24ωρη Γενική Απεργία την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου, στο συλλαλητήριο των συνδικάτων στην Αθήνα στις 11.00 π.μ. στην πλατεία Κλαυθμώνος και στα κατά τόπους συλλαλητήρια των Εργατικών Κέντρων.

«Η κυβέρνηση αθετώντας τις προεκλογικές της δεσμεύσεις συνεχίζει τις πολιτικές της τιμωρητικής λιτότητας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, εφαρμόζοντας ένα νέο σκληρό μνημόνιο με επαχθείς όρους, προχωρώντας σε νομοθετήματα που καταργούν κάθε παροχή και κοινωνική ασφάλεια» αναφέρει..

Για τη ΓΣΕΕ η 24ωρη Γενική Απεργία και τα συλλαλητήρια στις 12 Νοέμβρη αποτελούν τη «μητέρα των μαχών» απέναντι στη νέα λαίλαπα μέτρων υποβάθμισης του επιπέδου διαβίωσης της Ελληνικής κοινωνίας.

«Όλοι μαζί μπορούμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα και να ανατρέψουμε τα προηγούμενα. Όλοι και όλες μαζί αρκεί να το πιστέψουμε. Αρκεί ο καθένας και η καθεμία από εμάς να επιλέξουμε τι είδους ασφάλεια θέλουμε. Κοινωνική ασφάλεια ή ασφάλεια του καναπέ;» υπογραμμίζει η ΓΣΕΕ.

  • Η ΑΔΕΔΥ καλεί  τους εργαζόμενους στο Δημόσιο αλλά και στον Ιδιωτικό Τομέα, τους συνταξιούχους και το σύνολο του ελληνικού λαού με τους αγώνες τους να αποτρέψουν την πλήρη κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης με πρώτο σταθμό την 24ωρη πανελλαδική γενική απεργία της 12ης Νοεμβρίου. Η ΑΔΕΔΥ διερωτάται «ποια θα ήταν, αλήθεια, η εικόνα της οικονομικής κατάστασης των ασφαλιστικών ταμείων από μια μικρή έστω αύξηση της απασχόλησης, τη μερική αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής ή της ανασφάλιστης εργασίας».

Ποια θα ήταν η εικόνα τους αν δεν είχαν υποστεί, διαχρονικά, τις επιπτώσεις των “εγκληματικών” επιλογών των εκάστοτε κυβερνήσεων: τη χρόνια υφαρπαγή των αποθεματικών τους από το κράτος και τη χρήση τους για την κάλυψη κρατικών εισοδηματικών ή κοινωνικών πολιτικών χωρίς την ανάλογη κρατική ενίσχυσή τους, την εμπλοκή των αποθεματικών τους στο σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων ή στο Χρηματιστήριο;», συνεχίζει.

  • Στην Αθήνα η απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ θα γίνει στις 10.30 π.μ. στην Ομόνοια, στηΘεσσαλονίκη στις 10.30 π.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου, στην Πάτρα στις 10.30 π.μ. στην πλατεία Γεωργίου, ενώ συγκεντρώσεις θα πραγματοποιηθούν σε δεκάδες πόλεις σε όλη τη χώρα. «12 Νοέμβρη απεργούμε! Εργατικό – λαϊκό ΜΠΛΟΚΟ στα αντιασφαλιστικά, αντιλαϊκά σχέδια της κυβέρνησης! Κανένας στη δουλειά, κανένας και καμία στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στο μαγαζί, στο χωράφι! Κανένας άνεργος μόνος του! Όλοι μια γροθιά! Ολοι στο δρόμο του απεργιακού αγώνα! Συμμετέχουμε μαζικά, μαχητικά στη γενική πανεργατική πανελλαδική απεργία. Νεκρώνουμε τα πάντα!» τονίζει σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ.

 

Συμμετοχή του εμπορικού κόσμου στις κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις που προγραμματίζονται για την ερχόμενη Πέμπτη, αποφάσισε και το δ.σ. της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ), έπειτα από σχετικές αποφάσεις των τοπικών συλλόγων και Ομοσπονδιών. «Πάγια θέση της ΕΣΕΕ, σημειώνεται, είναι να διαφυλάσσεται ως τελευταίος προμαχώνας το κλείσιμο των καταστημάτων μας και να μην θεωρείται ως η πλέον δραστική συνδικαλιστική αντίδραση, αφενός επειδή συνεπάγεται μεγάλο τίμημα μόνο για τους μικρομεσαίους εμπόρους, και αφετέρου επειδή δεν τηρείται από όλους τους άλλους κλάδους της αγοράς» υπογραμμίζεται.

  • Το κάλεσμα του ΜΕΤΑ:

«Συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Ενάμιση μήνα μετά τις εκλογές στις 20 του Σεπτέμβρη και η νεοφιλελεύθερη – μνημονιακή επίθεση σε βάρος του λαού μας συνεχίζεται.

Η κυβέρνηση σε συνεργασία με την τρόικα υλοποιεί ένα πρόγραμμα βάρβαρων, αντικοινωνικών και αντιλαϊκών μέτρων, που αν το αφήσουμε να περάσει θα ολοκληρωθεί η καταστροφή που συντελείται εδώ και πέντε χρόνια.

  1. Οι συντάξεις πετσοκόβονται και μετατρέπονται σε προνοιακά επιδόματα, ενώ η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και του χρόνου ασφάλισης έχουν ως αποτέλεσμα κανένας εργαζόμενος στο μέλλον να μη συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις πλήρους συνταξιοδότησης!

Με τη σχεδιαζόμενη ασφαλιστική «μεταρρύθμιση» δίνεται το τελικό χτύπημα και ανατρέπεται πλήρως ο χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος, ενώ με την ολοκληρωτική απόσυρση της συμμετοχής του κράτους ανοίγει ο δρόμος για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Το πείραμα του ασφαλιστικού της Χιλής, που υλοποίησε ο Πινοσέτ και ονειρεύονταν, δεκαετίες τώρα, οι νεοφιλελεύθεροι οπαδοί του στη χώρα μας, δυστυχώς γίνεται πραγματικότητα. Δεν πρέπει να περάσει. Με τον αγώνα μας μπορούμε να το αποτρέψουμε, όπως το κάναμε τα τελευταία 25 χρόνια.

  1. Η νέα φορολεηλασία που ξεκίνησε με την αύξηση του ΦΠΑ, τη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, την κατάργηση του αφορολόγητου στο πετρέλαιο για τους αγρότες, τη προφορολόγηση των αγροτών, των ελευθέρων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθώς και οι σχεδιαζόμενες αυξήσεις στα τέλη κυκλοφορίας, στο όνομα του κυνηγιού των ισοδυνάμων και της πειθαρχίας στην πολιτική των δανειστών(!), θα οδηγήσουν στην ολοκληρωτική εξαθλίωση και την περιθωριοποίηση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων στη χώρα μας.
  1. Η κυβέρνηση, όπως όλες οι κυβερνήσεις του παρελθόντος, φρόντισε να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες και να αυξήσει το δημόσιο χρέος, να παραδώσει τις διοικήσεις τους στους ιδιώτες και τον πλήρη έλεγχό τους στους δανειστές, και τώρα έρχεται να πληρώσει «ο λαός το μάρμαρο» που θα είναι οι πλειστηριασμοί ακόμη και της πρώτης κατοικίας και η εκχώρηση των «κόκκινων» δανείων στους διεθνείς κερδοσκόπους για να τα εισπράξουν. Θα ζήσουμε και εμείς σκηνές Ισπανίας όπου οι δυνάμεις καταστολείς και των ΜΑΤ πέταγαν στο δρόμο τους ιδιοκτήτες τους;
  1. Το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου και οι ιδιωτικοποιήσεις των λιμανιών και των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, του ΟΣΕ και της ΔΕΗ και άλλων δημοσίων υπηρεσιών κοινωνικού χαρακτήρα θα ενταθούν την επόμενη περίοδο, για να αποπληρώνεται ένα άδικο, ταξικό και παράνομο χρέος. Το δικό μας χρέος είναι να τους σταματήσουμε!
  1. Η κατάργηση των ΣΣΕ, η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση τηςκυριακάτικης αργίας και η διατήρηση της ενοικιαζόμενης και εκ περιτροπής εργασίας, καθώς και η συνέχιση της υφεσιακής πολιτικής και της διάλυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας, η απαξίωση των νοσοκομείων, της δημόσιας εκπαίδευσης και της πρόνοιας από την έλλειψη κονδυλίων και προσωπικού, θα οδηγήσει σε νέα έκρηξη της ανεργίας, σε περικοπή και νέα υποβάθμιση της παροχής υπηρεσιών κοινωνικού χαρακτήρα και σε μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων στους εργαζόμενους.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Η γενική απεργία στις 12 του Νοέμβρη πρέπει να δώσει μήνυμα σε κυβέρνηση και δανειστές ότι ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία δεν υποτάσσονται, δεν συμβιβάζονται και δεν εκχωρούν τα δικαιώματά τους.

Θέλουν ζωή ανθρώπινη, εργασία με δικαιώματα και μισθούς για να μπορούν να ζήσουν. Θέλουν κοινωνικές παροχές γι’ αυτούς και τα παιδιά τους. Θέλουν αξιοπρεπείς συντάξεις και απαιτούν διαφάνεια στη δημόσια ζωή, κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα, δημοκρατία και αξιοπρέπεια!

Φτάνουν πια τα πέντε χρόνια της συνεχούς λιτότητας και των μειώσεων των μισθών. Ζητάμε αύξηση μισθών και άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751€, μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας και προσλήψεις προσωπικού – με πλήρεις και σταθερές εργασιακές σχέσεις – επαναφοράτου θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ, υπεράσπιση των ΒΑΕ και κατάργησηκάθε μορφής ελαστικής, εκ περιτροπής και ενοικιαζόμενης εργασίας ΤΩΡΑ.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα να οργανώσουν την αντίστασή τους και να οικοδομήσουν ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών στη χώρα μας και την Ευρώπη, για την ακύρωση των μνημονίων, για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, τη δημόσια ιδιοκτησία και τον κοινωνικό – εργατικό έλεγχο των τραπεζών, για τη φορολόγηση του πλούτου και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας σε όφελος του λαού και του τόπου.

Το ΜΕΤΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους και την εργαζόμενη νεολαία να πάρουν στα χέρια τους την επιτυχία της απεργίας και να συμμετάσχουν μαζικά σ’ όλες τις απεργιακές συγκεντρώσεις των συνδικάτων σε όλη τη χώρα.

apergia_doydouka

 

  • ΛΑΕ Προσυγκέντρωση Πολυτεχνείο 10 30 πμ
  • ΑΝΤΑΡΣΥΑ Προσυγκέντρωση Αθήνα  Μουσείο 10 30 Θεσσαλονίκη Καμάρα 10 00
  •  ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ, ΩΡΑ 11πμ

 

  • Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού

ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΔΕ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ…

12 Νοεμβρίου 2015, άλλη μια μέρα γενικής απεργίας, ανακηρυγμένη από τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ. Τι σημαίνει, όμως, για μας, σαν εργαζόμενους/εργαζόμενες, μια γενική απεργία και μάλιστα στην ισχύουσα πολιτική συγκυρία, όπου τα όποια εργασιακά κεκτημένα πάνε περίπατο;

Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, βιώνουμε μια εποχή αριστερής διαχείρισης κράτους και κεφαλαίου, που σε αγαστή συνεργασία με τα αφεντικά, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, έχουν βαλθεί να υποτιμήσουν ακόμη περισσότερο την εργατική μας δύναμη. Με το 3ο μνημόνιο και την ψήφιση των προαπαιτούμενων, ρίχνουν τους (κατώτατους) μισθούς, καταργούν/μειώνουν επιδόματα και διευρύνουν όλο και περισσότερο τα όρια συνταξιοδότησης όπου δεν τα καταλύουν. Εκτός, βέβαια, από την καταστρατήγηση του ασφαλιστικού συστήματος, την απελευθέρωση των απολύσεων και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, έχουμε να αντιμετωπίσουμε την απειλή των εξώσεων, τις αυξήσεις στα εισιτήρια των Μ.Μ.Μ, καθώς και την επανεμφάνιση του 5ευρου στα νοσοκομεία ή/και την οικονομική κάλυψη των αναλώσιμων σε αυτά. Εννοείται ότι τα δεδομένα είναι ακόμα χειρότερα για το πιο υποτιμημένο κομμάτι της εργατικής τάξης, τους παρανομοποιημένους-ες μετανάστες/στριες εργάτες/τριες –αν και εφόσον γλιτώσουν από τις δολοφονίες στα σύνορα, τους πνιγμούς στο Αιγαίο και τον εγκλεισμό στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Τα παραπάνω έρχονται να συμπληρώσουν το πάζλ εκμετάλλευσης που ζούμε όλα αυτά τα χρόνια και στον επισιτιστικό-τουριστικό κλάδο. Η ανασφάλιστη και ημι-ανασφάλιστη εργασία καλπάζει, παρά τις εξαγγελίες για την πάταξή της, τα ωράρια μας ελαστικοποιούνται όλο και περισσότερο και η δουλειά εντατικοποιείται ¨για το καλό και τη βιωσιμότητα της επιχείρησης¨, ειδικά τις Κυριακές που είναι ανοιχτή η αγορά. Φυσικά αξίζει να αναφέρουμε ότι τα μέτρα ασφαλείας είναι ανύπαρκτα, με αποτέλεσμα τα όλο και αυξανόμενα «εργατικά ατυχήματα», που δεν είναι παρά εργοδοτικές δολοφονίες. Πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν ο θάνατος εν ώρα εργασίας ενός διανομέα στο ταχυφαγείο “Τhe Big Bad Wolf” στην Αθήνα, μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα, και μιας καμαριέρας στο ξενοδοχείο “Luis Zante Hotel”στη Ζάκυνθο, λόγω εξάντλησης από την υπερβολική δουλειά χωρίς ρεπό. Όλα αυτά υπό τις απειλές των αφεντικών, που φτάνουν μέχρι και να καλούν μπράβους και να ξυλοκοπούν εργαζόμενους, προκειμένου να μας πειθαρχήσουν.

Στην επίθεση που δεχόμαστε από μικρά και μεγάλα αφεντικά, μπορούμε να απαντήσουμε μόνο με ταξική αλληλεγγύη. Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε ότι η δύναμή μας δεν μπορεί παρά να είναι συλλογική, ξεπερνώντας διαχωρισμούς με βάση το πόστο, το φύλο και την καταγωγή. Οι αγώνες που έχουνε δοθεί στον επισιτισμό και αλλού, δείχνουν ότι, μπροστά στην οργάνωση των από τα κάτω, τα αφεντικά παύουν να είναι ή να φαντάζουν ανίκητα και οι εργαζόμενοι ανακτούν το χαμένο έδαφος και αντιλαμβάνονται τη σημαντικότητα της θέσης τους στο καπιταλιστικό σύστημα.

Η ημέρα της απεργίας αποτελεί για εμάς μια ευκαιρία να βρεθούμε στον δρόμο μαζί με τους συναδέλφους μας, να μοιραστούμε βιώματα και εμπειρίες και να οργανώσουμε καλύτερα την αντίστασή μας ενάντια στη λεηλασία των ζωών μας. Επιθυμούμε να ξαναδώσουμε στην απεργία το πραγματικό νόημά της, δηλαδή το μπλοκάρισμα της παραγωγικής διαδικασίας. Στεκόμαστε απέναντι στον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ), θεωρώντας ότι οι εργατικοί αγώνες και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων είναι έργο των ίδιων και όχι των δήθεν εκπροσώπων τους, οι οποίοι τις περισσότερες φορές απλά συμβάλουν στην αφομοίωση και εκτόνωση αυτών των αγώνων.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, έχουμε επιλέξει να συμμετέχουμε στο Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού. Το σωματείο αυτό είναι σωματείο βάσης. Αυτό σημαίνει πως λειτουργεί με τακτικές γενικές συνελεύσεις, οι οποίες αναγνωρίζονται ως το μόνο όργανο λήψης αποφάσεων και στις οποίες συμμετέχουν όλοι ισότιμα και μακριά από τη λογική της ανάθεσης. Είναι ανοιχτό σε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, εκτός φυσικά από αφεντικά, προϊστάμενους, φασίστες και αυτούς που προσπαθούν να αντλήσουν ψήφους ή υπεραξία για το κομματικό τους μαγαζί.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στον εκφοβισμό των αφεντικών,

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ σε όλους τους χώρους εργασίας,

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μεταξύ των εργαζομένων.

…Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ Ή ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.

Αθήνα

  •  Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ

Δέκα μήνες μετά την ανέλιξη της συγκυβέρνησης Σύριζα-Αν.ελ. στην εξουσία, η επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου συνεχίζεται ακάθεκτη. Η συγκυβέρνηση, υπηρετώντας πιστά και δηλώνοντας υποταγή στα διεθνή και ντόπια αφεντικά έχει αναλάβει τη συνέχιση της επίθεσης αυτής μέσα από τη συνέχιση της υλοποίησης των παλαιότερων και των καινούργιων μνημονιακών νόμων. Έχει ήδη περικόψει τις συντάξεις, αύξησε τον ΦΠΑ, ανανέωσε τον ΕΝΦΙΑ, αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ξεπουλάει τον δημόσιο πλούτο και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.

Απέναντι στη συν τελούμενη λεηλασία μοναδικό ανάχωμα μπορεί να αποτελέσει η ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος όλων των από τα κάτω. Όλων των καταπιεζόμενων και εκμεταλλευόμενων το οποίο δε θα ελπίζει στη διαμεσολάβηση αλλά θα αναλάβει το ίδιο να υπερασπίσει τα συμφέροντα του αντιτασσόμενο ανοικτά στις επιταγές της κυριαρχίας. Η ΓΣΕΕ εξαναγκάστηκε να κηρύξει 24ωρη απεργία κάτω από την πίεση σωματείων, ενώ η ίδια στηρίζοντας το μνημόνιο και έχοντας συνταχθεί με το αστικό μπλοκ του ΝΑΙ δε μπορεί να θεωρείται ότι εκφράζει την εργατική τάξη.

Η απεργία στις 12 Νοέμβρη είναι η πρώτη απεργία μετά τις εκλογές του Γενάρη και πρέπει να αποτελέσει ένα ορόσημο ανασύνταξης των πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών δυνάμεων που εναντιώνονται στις επιταγές του κράτους και του κεφαλαίου. Μια καινούργια αφετηρία που θα εκκινά από την συνειδητοποίηση πως μόνο οι εκμεταλλευόμενοι μπορούμε να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας, ενάντια στην λογική της ανάθεσης, ενάντια στις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ που καλούν σε ταξική ανακωχή και προτάσσουν την εθνική ενότητα, ενάντια στις αυταπάτες περί μεταρρύθμισης και εξανθρωπισμού του συστήματος από τους εμπόρους ελπίδας. Με όπλο μας την αλληλεγγύη και την πίστη στη δυνατότητα ανατροπής του συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε αντι-ιεραρχικά, αντιθεσμικά, αδιαμεσολάβητα ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό.

Το δίλημμα είναι είτε απόλυτη υποταγή και εξαθλίωση είτε αγώνας για την κοινωνική επανάσταση.

Κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

Πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών

Απεργιακή Συγκέντρωση ΠΕΜΠΤΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ 11πμ Μουσείο

  •  Μαθητική συγκέντρωση-πορεία

Ως αναρχικοί/ές μαθητές/τριες, θα παρέμβουμε στη μαθητική συγκέντρωση-πορεία που εχει καλεστεί -στο δημαρχείο Αθήνας, στις 10:00, στις 12 Νοέμβρη- απο το συντονιστικό αγώνα σχολείων της Αθήνας (Σ.Α.Σ.Α.), επιβάλλοντας και προπαγανδίζοντας τα δικά μας χαρακτηριστικά και προτάγματα. Στηρίζουμε τα συνδικαλιστικά αιτήματα που πρόκειται να κατατεθούν γιατί τα βλέπουμε ως ανάσες ελευθερίας εντός του σχολείου-φυλακή, αλλά εναντιωνόμαστε πλήρως στον συνολικότερο ρεφορμιστικό και κομματικά υποκινούμενο αγώνα, όπως μέχρι τώρα έχει δοθεί. Οι μαθητικοί αγώνες ή θα είναι αναρχικοί, επιθετικοί και αντιεκπαιδευτικοί ή θα βυθιστούν στον συμβιβασμό και τη διαπραγμάτευση. Καλούμε τους/ις συντρόφους/ισσές μας να πλαισιώσουν το μπλοκ μας και να συμβάλλουν στον αγώνα.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ, ΤΟΝ ΡΕΦΟΡΜΙΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΟΥΜΕ ΟΛΙΚΑ ΣΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΑΣ

ΕΙΤΕ ΦΥΛΑΚΗΣ, ΕΙΤΕ ΣΧΟΛΙΚΑ, ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

αναρχική μαθητική ομάδα “Αντιεκπαιδευτική Επίθεση”

  • Ροσινάντε

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΜΙΣΘΟΥΣ-ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 12/11. ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.30 ΜΟΥΣΕΙΟ.

  • Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής

Η ολομέτωπη επίθεση στις ανάγκες και τα δικαιώματά μας συνεχίζεται. Τα μνημόνια και οι αντεργατικοί νόμοι είναι εδώ. Η εργασιακή πραγματικότητα μοιάζει με δουλεία.

Ο Σύλλογός μας παραμένει εδώ, βήμα συλλογικοποίησης και εργαλείο οργάνωσης και αντίστασης. Οι εργαζόμενοι είμαστε εδώ και σε δύσκολες συνθήκες συνεχίζουμε τους αγώνες μας.

Πέμπτη 12 Νοέμβρη

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Έχουμε ένα μόνο λόγο για να μην απεργήσουμε […την απεργία την κήρυξαν οι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες της Γ.Σ.Ε.Ε.]

Εχουμε 100.000 λογους για να απεργήσουμε.

> απεργιακή διαδήλωση: 11πμ, Πολυτεχνείο (Πατησίων)

  • Κάλεσμα της Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Περιστερίου για την γενική απεργία στις 12/11

Ημέρα/Ώρα: 12/11/2015 στις 11 πμ.

Τοποθεσία: Αθήνα / Στουρνάρη και Πατησίων

  •  Κάλεσμα σε απεργία-πορεία της Δικτύωση Συνεργατικών Εγχειρημάτων Αθήνας

Προσυγκέντρωση     Πολυτεχνείο στις 11 00

  •  Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστιων για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Μουσείο στις 11 00

 Θεσσαλονίκη

  • Κάλεσμα αναρχικών συλλογικοτήτων

Συγκέντρωση Καμάρα 10 00 πμ

  •  Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων Θεσσαλονίκης (και λοιπών εργαζομένων στον κλάδου του επισιτισμού)

 ΕΣΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΑΠΕΡΓΙΑ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ

Σήμερα, μετά από τόσους μήνες κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν πρέπει να υπάρχει κανείς που να έχει αυταπάτες για το ρόλο που και αυτή η κυβέρνηση καλείται να επιτελέσει. Με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου το περασμένο καλοκαίρι καταλάβαμε όλοι και όλες ότι ανανεώθηκαν οι όροι της κοινωνικής και οικονομικής μας εξάντλησης, που είναι πια φανερό ότι δεν έχει χρονικό ορίζοντα.

Και τώρα τι; Είναι ο καιρός της απογοήτευσης, τώρα που βλέπουμε ότι κανείς δεν μας υπόσχεται διέξοδο από τον ζόφο; Οι “ελπίδες” που έτρεφαν όσοι ανέθεταν στην αλλαγή κυβέρνησης την έξοδο από την κοινωνική κρίση διαψεύστηκαν με πάταγο. Ευτυχώς . Τώρα είναι η ώρα να καταλάβουμε οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες ότι τίποτα δε θα μας χαριστεί και μόνο με τους αγώνες μας μπορούμε να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας και να απαιτήσουμε αυτά που μας ανήκουν. Χρειάζεται να πάψουμε να εμπιστευόμαστε τα κόμματα, τους πουλημένους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, τους “καλοπροαίρετους” εργοδότες. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, οργανωμένοι από τα κάτω, με τους συναδέλφους στη δουλειά, και έτοιμοι να δώσουμε σκληρές και αποφασιστικές μάχες για τους όρους της ζωής μας.

Μια τέτοια μάχη θα πρέπει να είναι και η απεργία στις 12 Νοέμβρη. Δεν πρέπει να αφήσουμε τους επαγγελματίες ξεπουλημένους συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ να την μετατρέψουν σε ένα ακίνδυνο πανηγυράκι που αφήνει αδιάφορη τη μεγάλη μάζα των εργαζομένων. Με ένα ακόμα ασφαλιστικό νομοσχέδιο στα σκαριά, τέτοιο που ουσιαστικά διαλύει την έννοια της κοινωνικής ασφάλισης ως κοινωνικού δικαιώματος, που αυξάνει τα όρια ηλικίας, αδιαφορεί για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, μειώνει τις συντάξεις, καταργώντας κάθε συμμετοχή του κράτους στο κόστος της ασφάλισης, του κράτους που λεηλατεί για χρόνια τα ασφαλιστικά ταμεία, είναι αναγκαίο όλοι και όλες οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες να απεργήσουμε, να κατεβούμε στον δρόμο, να συναντήσουμε τους συναδέλφους μας , να οργανωθούμε συλλογικά, τώρα που ξέρουμε όλοι πια ότι κανένας δε θα παλέψει για μας, κανείς δε θα “διαπραγματευτεί” για τη δουλειά μας, για τον μισθό μας, για τα ένσημά μας, για το δικαίωμά μας στην κυριακάτικη αργία και στον ελεύθερο χρόνο.

Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να δώσουμε νόημα σε αυτή την απεργία , να την κάνουμε μια ακόμα στιγμή από τον καθημερινό αγώνα ως την οργάνωση μιας πραγματικής γενικής απεργίας διαρκείας όλων των εργαζομένων που θα ανατρέψει τον κόσμο της εκμετάλλευσης, για να χτίσουμε μια κοινωνία δικαιοσύνης και ελευθερίας, χωρίς αφεντικά και εξαθλίωση, χωρίς καπιταλισμό και κρατική εξουσία.

  • Ελευθεριακός Κοινωνικός Χώρος – Σχολείο

Να σκοτώσουμε την ΕΛΠΙΔΑ.

Να ζωντανέψουμε την ΠΡΑΞΗ.

Ο ΕΚΧ Σχολείο συμμετέχει και κατεβαίνει στην απεργιακή συγκέντρωση στις 12/11. Ώρα 10 το πρωί στην Καμάρα.

 Πάτρα

  •  Πρωτοβουλία αναρχικών / αντιεξουσιαστών-ριών από το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Άτακτον

ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΘΕΣΗ ΣΕ ΣΩΤΗΡΕΣ!

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Βρισκόμαστε σε μια συγκυρία, που η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. έχοντας πλέον προσδεθεί πλήρως στο άρμα της Ε.Ε, συνεχίζει και εντείνει την συνολική επίθεση στους από τα κάτω της κοινωνίας και σε δικαιώματα που κατακτήθηκαν μέσω ταξικών αγώνων τα προηγούμενα χρόνια. Υπογράφοντας το 3ο μνημόνιο, συναινεί και θα υλοποιήσει μέτρα όπως η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, η αναδιάρθρωση – διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, η μετατροπή των συλλογικών συμβάσεων εργασίας σε ατομικές ανάμεσα στα αφεντικά και τους εργαζόμενους (με προφανείς ευνοούμενους τους πρώτους), η στήριξη των τραπεζών οι οποίες πλέον θα μπορούν να ξεπεράσουν τους όποιους περιορισμούς είχαν σε σχέση με τους πλειστηριασμούς και άλλα τέτοια μέτρα που θα συνεχίσουν την πλήρη ισοπέδωση των ζωών εκατομμυρίων ανθρώπων.

Συγκεκριμένα, το προηγούμενο διάστημα, χαρακτηρίστηκε από την ελπίδα που καλλιέργησε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σε μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας, περί καλύτερης διαπραγμάτευσης εντός Ε.Ε αλλά και αποκατάσταση σκληρών μέτρων (π.χ. κατάργηση του ΕΝΦΙΑ). Οι θέσεις της συγκυβέρνησης, για σκίσιμο των μνημονίων και οι καταγγελίες για απαράδεκτο και επονείδιστο χρέος, ανήκουν πλέον στην ιστορία και στη θέση τους μπήκε η αποδοχή της ρητορικής περί μονόδρομου της καπιταλιστικής ανάπτυξης και η -κατά συνέπεια- πλήρης υιοθέτηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Ε.Ε και του διεθνούς κεφαλαίου. Κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο, καθώς η πεποίθηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για άσκηση σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών στο σήμερα, προσέκρουσε πάνω στη νεοφιλελεύθερη φάση που έχει περάσει σήμερα ο καπιταλισμός, αφήνοντας μια για πάντα πίσω του το μοντέλο αυτό του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία, καθώς και των παροχών που έδινε το κράτος στους από τα κάτω της κοινωνίας προκειμένου να αποσπά την συναίνεση τους και να τροφοδοτούνται οι καπιταλιστές μέσω του καταναλωτισμού. Η υπόσχεση για «επιστροφή σε τέτοιες εποχές, σε συνάρτηση με την πάταξη της διαφθοράς, τον εξορθολογισμό της δημόσιας διοίκησης και τις υποσχέσεις για αποκατάσταση των αδικιών που έγιναν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στα χρόνια του μνημονίου», οδήγησαν ένα μεγάλο μέρος ανθρώπων που το προηγούμενο διάστημα βρίσκονταν στους δρόμους και σε συνελεύσεις, να αναθέσουν τις ελπίδες τους στη διαφαινόμενη εκλογική νίκη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Σήμερα, βιώνουμε μια ακόμα πιο τραγική συνθήκη. Μετά την πρώτη φάση της συγκυβέρνησης και με κομβικό σημείο το δημοψήφισμα όπου συμπυκνώθηκε και αφομοιώθηκε προς το παρόν όλη η κοινωνική δυναμική απέναντι στην καπιταλιστική επίθεση, ο κόσμος που πίστεψε σε τέτοιου τύπου αλλαγές, βρέθηκε μετέωρος εν μια νυκτί. Είναι η συνθήκη του μη χείρον βέλτιστον που έρχεται ως επακόλουθο της κατάρρευσης των μεγάλων προσδοκιών στους νέους διαχειριστές του συστήματος.

Έχοντας διαψευστεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα οι ελπίδες για κυβερνητικές λύσεις όσον αφορά τα μνημόνια, τα εργασιακά, την οικονομία κτλ, και έχοντας ένα μεγάλο μέρος των από τα κάτω αποκοπεί για σχεδόν 2 χρόνια από αγωνιστικές διαδικασίες, από τον δρόμο και από συνελεύσεις που χαρακτήρισαν έντονα τα πρώτα μνημονιακά χρόνια, πλέον έρχεται η λογική του φόβου, της πλήρους άμυνας και υποταγής. Την λογική αυτή που πρέπει να σπάσουμε συθέμελα προκειμένου να ξαναπιαστεί το νήμα των αγώνων και των συλλογικών διαδικασιών που μπορούν πραγματικά να φέρουν την ελπίδα όχι μεταφυσικά αλλά με πραγματικούς, συγκρουσιακούς, αγωνιστικούς όρους και να βάλουν τις βάσεις για αναχώματα ενάντια στην καπιταλιστική επέλαση αλλά και για την συνολικότερη αμφισβήτηση και ρήξη με την Ε.Ε και το καπιταλιστικό σύστημα. Τρανό παράδειγμα δυναμικού, αδιαμεσολάβητου και σε σημεία νικηφόρου αγώνα που ξετυλίχτηκε ως εξαίρεση μέσα σε όλη αυτή τη συνθήκη της κινηματικής καθίζησης όλο αυτό το διάστημα της συγκυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ, ήταν ο αγώνας των κρατούμενων αγωνιστών και του κινήματος αλληλεγγύης ενάντια στις φυλακές τύπου Γ, στον κουκουλονόμο, τον τρομονόμο, την οριοθέτηση της λήψης και χρήσης dna και την απελευθέρωση του πολυτραυματία Σάββα Ξηρού. Ο αγώνας αυτός, απέδειξε ότι ο μόνος τρόπος για να κερδηθούν πράγματα από την κυριαρχία προς όφελος των καταπιεζόμενων, είναι αυτός του μαχητικού και ακηδεμόνευτου κοινωνικού και ταξικού αγώνα. Ακόμη, ξεγύμνωσε μια και καλή έναν βασικό ρόλο του κράτους και των κάθε απόχρωσης διαχειριστών του. Αυτόν της καταστολής και επίθεσης στα ριζοσπαστικά κοινωνικά κομμάτια, της πλήρης συνέχειας εν προκειμένου του κράτους έκτακτης ανάγκης. Αντίθετα, σε πεδία που το κίνημα οπισθοχώρησε πιστεύοντας σε μια «καλύτερη διακυβέρνηση» ή αφομοιώθηκε από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, η επίθεση εκ μέρους των από τα πάνω εντάθηκε, πράγμα που βλέπουμε να συμβαίνει στη Β.Α Χαλκιδική με τα μεταλλεία χρυσού και την αντεπίθεση στην οποία έχουν περάσει εναντίον αγωνιζόμενων κατοίκων οι εργαζόμενοι-τσιράκια του Μπόμπολα. Παρόμοια, ο εργασιακός μεσαίωνας που εντείνεται με τα εκατομμύρια ανέργων και ανασφάλιστων, δεν έχει βρει μέχρι στιγμής ένα κίνημα στο δρόμο που θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα του με έναν διαρκή και δυναμικό τρόπο.

Και τώρα, μετά από ένα μεγάλο διάστημα αποχής από τους δρόμους, η ξεπουλημένη γραφειοκρατία της Γ.Σ.Ε.Ε., η οποία συνομιλεί και συναινεί με τα αφεντικά στο ξερίζωμα κάθε ταξικού/κοινωνικού κεκτημένου που έχει απομείνει και η οποία στήριξε ανοιχτά το ναι στο δημοψήφισμα, ανακοινώνει 24ωρη απεργία για τις 12 Νοέμβρη. Η απεργία, είναι μια αφορμή για να βγει ο κόσμος στο δρόμο πιο μαζικά μετά από μια περίοδο που σαστισμένος παρατηρούσε τον αρμαγεδώνα των μέτρων που πλήττουν την ίδια του τη ζωή. Παρόλο αυτά, δεν χωράει καμία αυταπάτη ως προς το γεγονός ότι τέτοιου είδους απεργίες (24ωρες), λειτουργούν ως βαλβίδα αποσυμπίεσης για τους καταπιεζόμενους και δεν βάζουν περιεχόμενα για συνέχιση και όξυνση του αγώνα. Τα περιεχόμενα και η διάρκεια πρέπει να μπουν από αυτούς που πραγματικά βιώνουν την εξαθλίωση και όχι από τους γραφειοκράτες των συνδικάτων οι οποίοι έχουν κάθε λόγο να φοβούνται οτιδήποτε δεν ελέγχουν, καθώς αυτοί έχουν να χάσουν τα πάντα σε αντίθεση με τους ολοένα και περισσότερους βίαια προλεταριοποιημένους ανθρώπους που βιώνουν στο πετσί τους όλη την βαρβαρότητα του καπιταλισμού.

Ως αναρχικοί, πιστεύουμε ότι η ελπίδα βρίσκεται στο δρόμο του αδιαμεσολάβητου και μαχητικού κοινωνικού και ταξικού αγώνα και όχι στην ανάθεση των ζωών μας σε σωτήρες. Είναι αποδεδειγμένο και ιστορικά, ότι όσες φορές οι από τα κάτω της κοινωνίας κέρδισαν πράγματα από την κυριαρχία, αυτό έγινε στο δρόμο και όχι στις κάλπες. Ακόμα και στην περίπτωση του δημοψηφίσματος, παρά το ψευδοδίλλημα της συγκυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α – ΑΝ.ΕΛ η οποία είχε συμφωνήσει ήδη στα κεντρικά θέματα τους όρους σφαγής των εξαθλιωμένων με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, το όχι θα έπρεπε να εκφραστεί δυναμικά στους δρόμους, στις γειτονιές, σε συνελεύσεις, προκειμένου να επιβληθεί στους κυβερνώντες. Από την πλευρά μας, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την καταστροφή του κράτους και του κεφαλαίου. Μαζί με όσους περισσεύουν για τους καπιταλιστές και σπρώχνονται είτε στην ανεργία, στα ψυχοφάρμακα και στην αυτοκτονία είτε με τους μετανάστες που πεθαίνουν καθημερινά στα εδάφη της Δύσης ή όσοι επιζούν γίνονται γρανάζι στην καπιταλιστική μηχανή η οποία τους ξεζουμίζει για να αυξάνει την κερδοφορία της. Μαζί με τους κρατούμενους αγωνιστές, οι οποίοι βάζουνε τα σώματα τους μπροστά και πολεμάνε με όλα τα μέσα αυτό το σύστημα το οποίο τους οδηγεί στις φυλακές ως εσωτερικό εχθρό και τρομοκράτες. Μαζί με όσους αγωνίζονται για γη και ελευθερία ενάντια στις αδηφάγες ορέξεις των καπιταλιστών που στο όνομα της ανάπτυξης τους δεν υπολογίζουν ανθρώπους και φύση. Εν τέλει, μαζί με όλους εκείνους-ες που αγωνίζονται αδιαμεσολάβητα και από τα κάτω με αξιοπρέπεια και βάζουν τις βάσεις για την κοινωνική επανάσταση και την έλευση μιας κοινωνίας με ισότητα και ελευθερία.

ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΣ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ – ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Πρωτοβουλία αναρχικών / αντιεξουσιαστών-ριών από το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Άτακτον (Άστιγγος 100 & Κανακάρη Ρούφου)

  • Συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Την τελευταία 5ετία βιώνουμε ίσως την χειρότερη κρίση στην ιστορία του καπιταλισμού. Μια κρίση βαθειά συστημική, όπου κράτος και κεφάλαιο βρίσκονται σε μια διαρκή διαδικασία αναδιάρθρωσης στην προσπάθεια να διαιωνίσουν την ύπαρξή τους, έχοντας εντείνει την επίθεση τους απέναντι στην κοινωνία με την επιβολή όλο και επαχθέστερων όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Κύρια χαρακτηριστικά της επίθεσης της κυριαρχίας αποτελούν η φτωχοποίηση και εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερων τμημάτων της κοινωνίας, με τον αποκλεισμό τους από στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά όπως η στέγαση, η παιδεία και η υγεία, η καταστροφή και η λεηλασία του φυσικού κόσμου στο όνομα της ανάπτυξης και η φίμωση, η άγρια καταστολή και η τρομοκράτηση όσων αγωνίζονται και αντιστέκονται, με την οικοδόμηση και την παγίωση ενός διαρκούς καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και την επιβολή μιας συνθήκης σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Την ίδια στιγμή, μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, αποκαλύφθηκε το πραγματικό αντικοινωνικό πρόσωπο της σοσιαλδημοκρατίας και κατέρρευσε πλήρως η αυταπάτη και η ψευδαίσθηση περί μιας καλύτερης, δίκαιης και εναλλακτικής διαχείρισης του πολιτικού και οικονομικού συστήματος στο πλαίσιο του καπιταλισμού, αφού όχι μόνο υπήρξε η συνέχιση των προγραμμάτων λιτότητας και της επίθεσης στην ήδη πληττόμενη κοινωνική βάση, αλλά είναι πλέον γεγονός και η προώθηση νέων αντικοινωνικών μέτρων και μεταρρυθμίσεων με την μορφή του 3ου μνημονίου που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. Μια συγκυβέρνηση πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις πολιτικές επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιας υπερεθνικής αλυσίδας κρατών που στοχεύει αφενός στην αφαίμαξη και την καθυπόταξη των κοινωνιών στο εσωτερικό της και αφετέρουν στην επιβολή της κυριαρχίας της παγκόσμια, με γνώμονο πάντα την εξυπηρ΄τηση των συμφερόντων των ισχυρών πολιτικών και οικονομικών ελίτ. Άλλωστε, ανεξάρτητα από την εκάστοτε νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική πολιτική διαχείριση της εξουσίας, είναι πλέον πιο σαφές από ποτέ ότι το κράτος, με κάθε μορφή και με οποιοδήποτε προσωπείο, και το κεφάλαιο θα γεννούν και θα διαιωνίζουν πάντα την βαρβαρότητα, την καταπίεση και την εκμετάλλευση.

Η ψήφιση του 3ου μνημονίου, των προαπαιτούμενων και των εφαρμοστικών νόμων που το συνοδεύουν, αποτελούν ένα νέο γύρω λεηλασίας απέναντι στην κοινωνία με όρους ακόμα πιο επαχθείς και σκληρότερους από το παρελθόν. Η περεταίρω υποβάθμιση του συστήματος υγείας, η διάλυση του εκπαιδευτικού συστήματος, η ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση των μισθών και των συντάξεων, οι νέοι φόροι, οι ιδιωτικοποιήσεις κοινωνικών, πολιτιστικών και φυσικών αγαθών και ο πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, είναι λίγα μόνο από τα μέτρα που θα εφαρμοστούν και θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη ανέχεια και δυστυχία τα ήδη δοκιμαζόμενα χαμηλά κοινωνικά στρώματα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο καλείται η απεργία της 12ης Νοεμβρίου, από την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ, που μετά από ένα μακρύ διάστημα απραξίας, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε στα χρόνια των μνημονίων, επιχειρεί με το πρόσχημα της αντίδρασης στα νέα μέτρα να λειτουργήσει για άλλη μια φορά σαν βαλβίδα εκτόνωσης της κοινωνικής οργής, προκηρύσσοντας, 24ωρες, αποσπασματικές και αναποτελεσματικές κινητοποιήσεις, συμβάλλοντας στην αποκλιμάκωση του αγώνα, την κινηματική ύφεση και ηττοπάθεια, και επακόλουθα στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κυριαρχίας. Είναι η ίδια ΓΣΕΕ που υπήρξε από τις πιο ένθερμες δυνάμεις, που στήριξαν το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού. Είναι η ίδια συνδικαλιστική γραφειοκρατία που διαχρονικά κάνει πίσω σε όλες τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και συνδιαλέγεται με το κράτος και το κεφάλαιο, των οποίων αποτελούσε και θα αποτελεί διαχρονικά πιστό λακέ λειτουργώντας σαν δεκανίκι.

Πλέον γίνεται αντιληπτό ότι οι από τα κάτω της κοινωνίας, δεν μπορούν πια να έχουν καμία εμπιστοσύνη και δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τους κάθε λογής επίδοξους διαχειριστές και διαμεσολαβητές της κοινωνικής οργής. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι, ντόπιοι και μετανάστες, γνωρίζοντας τις πραγματικές τους ανάγκες, πρέπει να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους, να οργανωθούν και να αγωνιστούν, συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα , σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στους δρόμους, μακριά από οποιαδήποτε κομματική και συνδικαλιστική χειραγώγηση που αναπόφευκτα οδηγεί στην αποδυνάμωση και στον εκφυλισμό του κοινωνικού και ταξικού κινήματος.

Γιατί ο μόνος δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης είναι οι αυτοοργανωμένοι, αδιαμεσολάβητοι, ακηδεμόνευτοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες, για τη συνολική ρήξη και την ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού.

Γιατί ο μόνος δρόμος, για την οικοδόμηση ενός κόσμου ελευθερίας, ισότητας και δικαιοσύνης είναι η κοινωνική επανάσταση.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΡΓΗΣ

ΝΑ ΠΟΡΕΥΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 12 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ 10.30 π.μ. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

 Βόλος

  • ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
    Πέμπτη 12 Νοέμβρη 2015, 10πμ
    Προσυγκέντρωση, Ταχυδρομείο Βόλου, Δημητριάδος 209

Εργαζόμενοι, Άνεργοι, Μαθητές, Φοιτητές: να οργανώσουμε μια πορεία ενάντια σε κράτος, εργοδοσία & συνδικαλιστική γραφειοκρατία.

Ενάντια:
• Στο σφαγιασμό των ασφαλιστικών & συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων
• Τη καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων
• Τις ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας
• Την ανεργία, τη φτώχια, τη φοροληστεία

ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ-ΕΜΠΝΕΥΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Αγώνας ενιαίος, ταξικός, από τα κάτω, με συνελεύσεις & αυτοοργάνωση ενάντια στα αφεντικά της ΕΕ και τους ντόπιους διαχειριστές τους.

ΟΥΤΟΠΙΑ

Εμπρός για Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας
Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών (Μαγνησίας)

Ιωάννινα

ΕΣΕ Ιωαννίνων

Συγκέντρωση – πορεία στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων στις 10:30

Ακολουθήστε το The Indicator στο Google news

Σχετικά Νέα