Η Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη στο θέατρο Τζένη Καρέζη προσφέρει ένα υπαρξιακά φαντασμαγορικό θέαμα.Ο Πάνος Αγγελόπουλος έχει δημιουργήσει ακριβώς αυτήν τη παράσταση που βασισμένη στο έργο του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα-φιλοσόφου,σου γεννάει την ίδια φλόγα που σίγουρα “έκαιγε” τον Ν.Καζαντζάκη όταν έγραφε το δοκίμιο του πάνω στο νόημα της ζωής.

Άλλωστε,η Ασκητική είναι  ένα έργο που ακτινογραφεί όχι μόνο τις αγωνίες και τις σκέψεις του συγγραφέα του, αλλά ολόκληρης της ανθρώπινης ύπαρξης.Συνθέτει,αναμορφώνει και αποδομεί κάθε θέσφατο,κάθε κανονιστική κατάσταση.Αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά,λειτουργώντας σαν οδοδείκτης στις χαοτικές λεωφόρους της ανθρώπινης ψυχής.

Ο Νικήτας Τσακίρογλου,η Κατερίνα Διδασκάλου,καθώς και η καταξιωμένη τετράδα των  ηθοποιών που τους πλαισιώνει,αποδίδουν αριστουργηματικά το φιλοσοφικό μανιφέστο του Νίκου Καζαντζάκη,μεταφέροντας τον θεατή στη θεατρική σκηνή του εσωτερικού του κόσμου.

Οι καταξιωμένοι και πολυβραβευμένοι ηθοποιοί Ν.Τσακίρογλου και Κ.Διδασκάλου μίλησαν στο indicator.gr για την παράσταση και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη,σχολιάζοντας με το δικό τους τρόπο,το νόημα  και τη σχέση που μπορεί να έχει το έργο  με τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα,αλλά και τις σχέσεις και τους ρόλους των ανθρώπων σε αυτήν την ιστορική συγκυρία.

H συνέντευξη του Νικήτα Τσακίρογλου στο indicator.gr

Πόσο επίκαιρος είναι κατά τη γνώμη σας ο Νίκος Καζαντζάκης;

Θεωρώ ότι οι μεγάλοι συγγραφείς προσεγγίζουν τα πράγματα πολύ απλά και πολύ άμεσα σε οποιαδήποτε εποχή,και για αυτόν το λόγο είναι κλασσικοί.Ο Νίκος Καζαντζάκης σαν πνεύμα ανήκει στους μεγάλους κλασσικούς, και επειδή έχω περάσει από το αρχαίο θέατρο, γνωρίζω ότι πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως ότι είναι παλαιό,είναι απόμακρο και πεπερασμένο.

Ο Ν.Καζαντζάκης είναι πάντα επίκαιρος όπως είναι όλα τα μεγάλα πνεύματα,όπως είναι οι αρχαίοι τραγικοί,όπως είναι ο Σέξπιρ,ο Παπαδιαμάντης,ο Ελύτης ή ο Σεφέρης.Είναι ακριβώς από αυτά τα  μεγάλα πνεύματα που μας καθοδηγούν.Γιατί δυστυχώς η εποχή μας,μας καθοδηγεί υλιστικά.Κι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα.

Προσφάτως μάλιστα, σε μια συνέντευξη με ρώτησαν πόσα χρόνια έχω στο θέατρο.Βαρέθηκα τους αριθμούς,απάντησα.Δεν θέλω να σκέφτομαι αριθμούς,έχω μια άρνηση στο να σκέφτομαι αριθμούς πια.Έχουμε γίνει αριθμός.Δεν το θέλω αυτό,θέλω να γεύομαι τη ζωή,το τώρα,το σήμερα και το αύριο αν είναι δυνατόν.

Σας έχει επηρεάσει σαν άνθρωπο η Ασκητική;

Ξέρετε,για να μπορέσεις να ερμηνεύσεις κάτι στην τέχνη μας πρέπει να το ενστερνιστείς.Και χρησιμοποιώ αυτήν τη λέξη γιατί εμπεριέχει τη διαδικασία της νόησης.Επομένως,με επηρέασε πάρα πολύ διότι καταρχάς ο Ν.Καζαντζάκης είναι ένας άνθρωπος και ένας μεγάλος συγγραφέας που θεωρώ ότι έχει αδικηθεί.Κι ένας λόγος για τον οποίο θεωρώ ότι έχει αδικηθεί είναι ότι προσπάθησαν να τον κατατάξουν κάπου.

Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;

Είναι η νοοτροπία των ανθρώπων να κατατάσσουν τα πράγματα κάπου,να τους βάζουν ταμπέλες,ουσιαστικά να τα ποδοσφαιροποιούν.

Καθώς ο Ν.Καζαντζάκης έχει τύχει πολλαπλών ερμηνειών,ποια θεωρείτε εσείς ότι είναι η σχέση του Ν.Καζαντζάκης με τον Θεό.

Θεωρώ ότι οι άνθρωποι που είτε έχουνε δηλώσει,είτε εμείς τους έχουμε θεωρήσει άθεους, είναι και οι πιο πιστοί.Γιατί τον Θεό πρέπει να τον ερευνάς,δεν είναι ένα σύννεφο,δεν είναι ένα νέφος.Ο Θεός υπάρχει παντού και πρέπει να το βλέπεις ότι υπάρχει παντού.Όμως πρέπει να έχεις μάτια και νου ανοιχτά για να τον δεις.Αυτό συμβαίνει και με τον έρωτα που είναι βασικό στοιχείο της ύπαρξης του ανθρώπου.

Έτσι λοιπόν,είναι μια ερωτική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό.Είναι αυτό το άγνωστο που προσπαθείς να το προσεγγίσεις,κι αν δεν υπάρχει αυτή η προσπάθεια προσέγγισης στη ζωή σου,ίσως δεν αξίζει η ζωή σου.Όσο μεγαλώνω,και έχοντας μια θητεία μεγαλύτερη των πενήντα ετών στο θέατρο,τόσο καλύτερα προσεγγίζω τα πράγματα.Κι αυτό συμβαίνει διότι όντας νέος δεν έχεις την εμπειρία.Γιατί,ναι μεν  ο νέος έχει τον αυθορμητισμό,τη δύναμη και τη ζωή μπροστά του,αλλά δεν έχει την εμπειρία.

Είναι απαραίτητη η εμπειρία στον άνθρωπο προκειμένου να μπορέσει να κατανοήσει ή να πλησιάσει το νόημα της ζωής;

Δεν είναι πάντα απαραίτητη η εμπειρία,υπάρχουν κάποιοι νέοι οι οποίοι  είναι φωτεινά πνεύματα και το βεληνεκές του φωτός τους ξεπερνάει το σήμερα.Και βεβαίως ένας άνθρωπος ο οποίος θέλει να θεωρείται φωτισμένος εισπράττει όλο το παρελθόν είτε με το διάβασμα,είτε με την ενόρασή του,είτε και με άλλα στοιχεία που ενδεχομένως πρέπει να έχει για να προχωρήσει παρακάτω.

Μπορεί το έργο του Ν.Καζαντζάκη και ειδικότερα η Ασκητική να βοηθήσει τον σύγχρονο άνθρωπο;

Σαφώς και μπορεί να τον βοηθήσει,διότι έχει τέτοια δύναμη ο λόγος και τα κείμενά του, που τελειώνοντας ένα βιβλίο του ή ασχολούμενος κάποιος συγκεκριμένα με την Ασκητική,παίρνει ένθεες δυνάμεις.

Μπορεί κάποιος να γίνει  πιο δυνατός για να αντιμετωπίσει το σήμερα,ιδιαίτερα στις δύσκολες εποχές που βιώνει ο τόπος μας.Κάτι που βίωσε κατά το παρελθόν και ο Καζαντζάκης,οδηγώντας τον να γράψει αυτά τα έργα.Γιατί αυτά τα έργα δεν γράφονται με το να καθίσεις απλά σε ένα γραφείο,δεν είναι φιλολογικά.Αυτά τα κείμενα είναι γραμμένα με ιδρώτα και αίμα.

Αυτό το διαπιστώνεις σχεδόν σε όλα τα έργα του Καζαντζάκη.Η Ασκητική μάλιστα θεωρώ ότι είναι το συμπέρασμα και το σύμπλεγμα της θεώρησης της ζωής του.Γι’ αυτό είναι σπουδαίος συγγραφέας,γιατί μέσα από τα έργα του προσφέρει την προσωπική του ζωή,τα βιώματά του,την πνευματική του ενόραση ως τροφή στον συνάνθρωπό του.Θα  τολμούσα να πω ότι η Ασκητική είναι η βίβλος του νεοελληνικού κόσμου.

Με ποιον τρόπο κατά τη γνώμη σας πρέπει να προσεγγίσει κάποιος το έργο του Ν.Καζαντζάκη,ούτως ώστε να γίνει και ποιο κατανοητός. 

Ο Καζαντζάκης νομίζω ότι έχει αυτήν τη μεγάλη θρησκευτικότητα, όπου ναι μεν ανησυχεί να προσεγγίσει τον Θεό,ωστόσο  είναι βαθιά πιστός, οπότε και γίνεται θρησκευτικός.Πιστεύω ότι τον Καζαντζάκη πρέπει να τον προσεγγίσεις θρησκευτικά,όσο κι αν ακούγεται περίεργα αυτή η λέξη.

Η θρησκεία υπάρχει παντού και ο ίδιος έχει ασχοληθεί και με τον Βούδα και με τον Μωάμεθ.Ο Καζαντζάκης έψαχνε να βρει και μέσα από άλλες θρησκείες τον Θεό.Μη ξεχνάμε και τα έργα του που είχε κεντρικό πρόσωπο τον Χριστό,όπως ο «Φτωχούλης του Θεού»,ο «Χριστός ξανασταυρώνεται»ή ο «Τελευταίος πειρασμός».Δεν έχει προσεγγίσει κανείς καλύτερα τον Χριστό απ’ ότι ο ίδιος ο Καζαντζάκης.

Το θέμα είναι ότι μέσα από τις υπαρξιακές ανησυχίες που είχε,προσπαθούσε  να προσεγγίσει τον Θεό,αλλά όχι σαν δεδομένη κατάσταση.Λέει κάποια στιγμή στην Ασκητική,κάτι που μου αρέσει πολύ καθότι έχω και εγγόνια: «Nα παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει».

Εννοώντας να σε ξεπεράσει σαν πνεύμα αλλά και σαν αυτό που είσαι.Έτσι προοδεύει ο κόσμος.

Γι’αυτόν το λόγο όταν σε μια συνέντευξη που έδωσα τις προηγούμενες μέρες μου ζήτησαν να ορίσω τον προοδευτικό άνθρωπο,τους απάντησα ότι εγώ τον προοδευτικό άνθρωπο δεν μπορώ να τον τοποθετήσω σε κανένα κόμμα και σε καμία ιδεολογία,παρά μόνο στην ιδεολογία του ανθρώπου που συνεχώς ανησυχεί και διερευνά.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το νόημα της Ασκητικής του Ν.Καζαντζάκη;

Ο Νικός Καζαντζάκης είναι οπαδός του Μπεργκσόν και της έννοιας του υπερανθρώπου.Ουσιαστικά,τοποθέτησε τον άνθρωπο σε ένα μεγάλο βάθρο,λέγοντάς του ότι εσύ άνθρωπε έχεις την ευθύνη του εαυτού σου και του περιβάλλοντός σου.Είναι και οικολογικό το ζήτημα που έθεσε.

Λέει στον άνθρωπο,φρόντισε να περιφρουρείς τον εαυτό σου και έτσι μέσα από αυτήν τη διαδικασία θα μπορέσεις να αγγίξεις και τον Θεό.Να βρεις εσύ τον Θεό,εσύ πρέπει να τον δημιουργήσεις.Αλλά,για να τον βρεις πρέπει να τον ανακαλύψεις.

Ο Ν.Καζαντζάκης λέει στην Ασκητική:«Ας ενωθούμε, ας πιαστούμε σφιχτά, ας σμίξουμε τις καρδιές μας, ας δημιουργήσουμε εμείς, όσο βαστάει ακόμα η θερμοκρασία τούτη της Γης, όσο δεν έρχονται σεισμοί, κατακλυσμοί, πάγοι, κομήτες να μας εξαφανίσουν, ας δημιουργήσουμε έναν εγκέφαλο και μιαν καρδιά στη Γης, ας δώσουμε ένα νόημα ανθρώπινο στον υπερανθρώπινον αγώνα».

Αυτό νομίζω είναι το νόημα.Υπάρχει μια πρόσκληση και μια πρόκληση στην Ασκητική του Καζαντζάκη.

H συνέντευξη της Κατερίνας Διδασκάλου στο indicator.gr

Πόσο επηρεάστηκε η αντίληψή σας σχετικά με τη ζωή μέσα από την Ασκητική;

Είμαι από τους τυχερούς ανθρώπους διότι εκτός από το ότι ο πατέρας μου στην εφηβεία μου χάρισε την Ασκητική,η ζωή του ήταν ακριβώς αυτό το πράγμα.Και πραγματικά ο τρόπος που έζησε και πορεύθηκε ο πατέρας μου στη ζωή του,αποτελεί για μένα πηγή έμπνευσης.

Χαρακτηριστικά,ο πατέρας μου μας πήγαινε στα βουνά και μας έλεγε φτάνοντας κουρασμένοι στην κορυφή:«Βλέπεται πως σας ανταμείβει η νομοτέλεια της φύσης όταν ανηφορίζετε;» και συμπλήρωνε:«Να ξέρετε πως όλες οι ανηφόρες πάντα κάπου οδηγούν».

Αυτό στη ζωή μου με ενέπνευσε, είχα πάντα υψηλούς στόχους.Ο πατέρας μου γι’ αυτό  έλεγε:«Πρέπει να στοχεύετε στο άπειρο για να φτάσετε κάπου μακριά,εάν στοχεύετε κοντά δεν θα πάτε πουθενά».

Επομένως,όταν κάνεις ένα έργο όπως η Ασκητική,και έχεις την τύχη να έρχεσαι σε επαφή με αυτά τα κείμενα,καλό είναι να κρατάς κάτι και για τη ζωή σου.

Διαβάζοντας κάποιος την Ασκητική,διακρίνει μια συγκρουσιακή διάσταση στο έργο του,πως το ερμηνεύεται εσείς αυτό;

Ο Καζαντζάκης έζησε με αυτή τη μόνιμη αγωνία,της πάλης μεταξύ της σάρκας και του πνεύματος,της ψυχής και της ύλης,της αποθέωσης και της γείωσης.Ο ίδιος μιλάει για την Ασκητική χαρακτηρίζοντάς την ως κραυγή,και προσθέτει πάλι ο ίδιος,ότι τα υπόλοιπα έργα του είναι απλά σχόλιο πάνω στην Ασκητική.

Ποια πιστεύετε ότι είναι η θέση της γυναίκας στην Ασκητική;Και υπό αυτό το πρίσμα πως αντιλαμβάνεστε εσείς τόσο τον δικό σας ρόλο,όσο και γενικότερα τον ρόλο της σύγχρονης γυναίκας.

Η θέση της γυναίκας στο έργο,είναι ακριβώς αυτή που πραγματικά είναι.Η γυναίκα μήτρα που δίνει την καινούργια ζωή,που γαλουχεί και που μεγαλώνει την καινούργια ζωή.

Εγώ προσωπικά δεν είχα ποτέ προβλήματα  με τη φύση μου και με το ρόλο μου σαν γυναίκα.Άλλωστε έχω και τρία παιδιά που τα θήλασα όλα και μάλιστα για πολύ καιρό.

Η γυναίκα έχει μια συγκεκριμένη φύση,όποιος αρνείται τη φύση του έχει θέμα.Και εγώ είμαι μια εργαζόμενη γυναίκα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αρνούμαι τη φύση μου.Πιστεύω ότι οι σύγχρονες γυναίκες δεν αρνούμαστε τη φύση μας. Είναι απλά όλη αυτή η οικονομικοπολιτική έκρηξη που μας έβγαλε λίγο περισσότερο έξω από το σπίτι.

Άλλωστε,τις προηγούμενες δεκαετίες δεν δούλευαν οι γυναίκες στα χωράφια;Μάλιστα,η γιαγιά μου, μου έλεγε ότι οι γυναίκες εκείνη την εποχή έπαιρναν τα παιδιά στα χωράφια και θέριζαν έχοντάς τα στον ώμο.

Πως μπορεί να επηρεάσει η Ασκητική τις σχέσεις των ανθρώπων,τις ερωτικές,τις φιλικές και γενικότερα τις κοινωνικές;

Η Ασκητική είναι ένα φιλοσοφικό έργο που  μιλάει για τους ανθρώπους.Ο Καζαντζάκης επηρεασμένος αρκετά από τον Βουδισμό, τονίζει στην Ασκητική την ανάγκη «να ρυθμίσουμε όλοι μαζί το περπάτημα και την καρδιά μας».Αυτή η άποψη, ότι δηλαδή είμαστε όλοι μία ψυχή μοιρασμένη σε πολλά σώματα, είναι πανταχού παρούσα στον Καζαντζάκη.

Λέει επίσης:«Να χαίρεσαι όταν ένας άνδρας και μια γυναίκα της γενιάς σου ερωτεύονται και σμίγουν».Με απλά λόγια τι θέλει να πει;Ότι όταν κάποιος περνάει καλά,είναι για όλους μας καλό.

Ουσιαστικά,υποστηρίζει ότι είμαστε όλοι μας  μια καρδιά και μια ψυχή,«ας ενωθούμε,ας πιαστούμε όλοι από τα χέρια όσο κρατάει η θερμοκρασία αυτής της Γης».Ας ενωθούμε πριν χαθούμε όπως χάθηκαν και πολλά άλλα είδη που προϋπήρχαν του ανθρώπου.

Χαρακτηριστικά αναφέρει ο Καζαντζάκης στην Ασκητική:«Οι λαοί ανεβαίνουν σα χλόη από τα χώματα και πέφτουν πάλι στα χώματα, λίπασμα γονερό για τις μελλούμενες σπορές».«Ξεκίνησα από ένα σκοτεινό σημείο, τη Μήτρα. Οδεύω σ’ ένα άλλο σκοτεινό σημείο, το Μνήμα.Μια δύναμη με σφεντονάει μέσα από το σκοτεινό βάραθρο. μια άλλη δύναμη με συντραβάει ακατάλυτα στο σκοτεινό βάραθρο».

Τουτέστιν,είμαστε πεπερασμένα όντα,ας ζήσουμε με αγάπη και με ενωμένα τα χέρια και τις καρδιές.

Εάν ο Ν.Καζαντζάκης ζούσε σήμερα,θα έλεγε τα ίδια πράγματα;

Εννοείται και θα έλεγε τα ίδια πράγματα.Μήπως άλλαξε κάτι από την εποχή του;

Και σήμερα μέσα σε αυτήν την ιστορική συγκυρία που βρίσκεται η χώρα μας,η οποία πιστεύω προσωπικά ότι είναι παγκόσμια ιστορική συγκυρία,ο καθένας από εμάς θα πρέπει να κάνει αυτό που πρέπει.Εγώ για παράδειγμα μεγάλωσα με πατέρα αριστερό.Ωστόσο,θυμάμαι ότι έλεγε πως«εγώ δεν δογματίζω,διάγω προσευχόμενος, δεν ξέρω τι υπάρχει».

Αυτό που λέει δηλαδή και ο Καζαντζάκης:«Να τους πω τι φαντάζουμαι πως είναι τούτη η πορεία και κατά που ψυχανεμίζουμαι πως πάμε».Ή όπως λέει σε ένα άλλο σημείο:«Να συλλάβω τι κρύβεται πίσω από τα φαινόμενα, τι είναι το μυστήριο που με γεννάει και με σκοτώνει, κι αν πίσω από την ορατή ακατάπαυτη ροή του κόσμου κρύβεται μια αόρατη ασάλευτη παρουσία».

Αγωνία μεγάλη είναι αυτό.Τι είναι δηλαδή εκεί,πέραν του επιστητού για εμάς.Ο Καζαντζάκης είχε τις αγωνίες που έχει και ο κάθε άνθρωπος.Απλά αυτός ήταν ένας άνθρωπος με λαμπερό πνεύμα.

Ποιο είναι κατά την άποψή σας το βασικό μήνυμα στην Ασκητική του Καζαντζάκη;

Η πράξη.«Η πράξη είναι η πλατύτερη θύρα της λύτρωσης» είπε ο Καζαντζάκης.Αυτό πρέπει να μας μείνει.

Εγώ θυμάμαι για παράδειγμα τον πατέρα μου να φέρνει άπορους από την Γκάνα και τη Νιγηρία και να τρώνε μαζί μας στο σπίτι κάθε Κυριακή.

Άρα, τι να μου πει εμένα τώρα κάποιος θεωρητικός αριστερός ή θεωρητικός χριστιανός;Όταν λοιπόν βιώνεις κάτι, τότε τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.

Πόσο σας δυσκόλεψε η μορφή και ενδεχομένως η ιδιαιτερότητα του έργου που κληθήκατε να εκτελέσετε;

Ευτυχώς για μένα η απομνημόνευση είναι το πιο εύκολο μέρος,δεν έχω ξεχάσει ποτέ τα λόγια μου,έχω κάνει αρκετούς μονολόγους στο θέατρο και δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα.Τώρα όσον αφορά την ιδιαιτερότητα του κειμένου,εγώ νομίζω ότι είχα τα πατήματα για να μάθω το κείμενο πιο λογικά.

Ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο εγώ την παθαίνω μόνο όταν κάτι δεν το καταλαβαίνω.Ίσως κατά κάποιον τρόπο δυσκολεύτηκα στο σημείο που λέει:«Κι οι συνειρμοί τούτοι δεν είναι πραγματικοί, ανεξάρτητοι από τον άνθρωπο. Είναι κι αυτοί γεννήματα του ανθρώπου.Και δεν είναι οι μόνοι δυνατοί ανθρώπινοι, παρά μονάχα οι πιο βολικοί για τις πρακτικές και νοητικές του ανάγκες».

Είναι η μόνη πρόταση που νοηματικά με δυσκόλεψε σε όλο το έργο που κάνουμε.Είμαι πραγματικά ευγνώμον στον Πάνο Αγγελόπουλο που έκανε αυτό το εγχείρημα,καθώς πέραν από την αρχαία τραγωδία που έχω κάνει,μου δόθηκε μια ευκαιρία να πω ένα τόσο ωραίο κείμενο,με μια πρόκληση να γίνει αντιληπτή στον πολύ κόσμο.

Πρωταγωνιστούν: Νικήτας Τσακίρογλου   –  Κατερίνα Διδασκάλου.

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί:

Σοφία  Κομηνέα, Δημήτρης  Γρηγοριάδης,

Λευτέρης  Βλάχος , Mαρία Παπαφωτίου.

Oμάδα  χορού  από το «Θέατρο της  Ημέρας »

Θεατρική προσαρμογή – Σκηνοθεσία: Πάνος  Αγγελόπουλος

Μουσική : Δημήτρης  Παπαδημητρίου

Σκηνικά – Κοστούμια:  Mάιρα  Βαζαίου

Video: Νίκος Μυλωνάς

Πληροφορίες:

ΓΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΟΝΟ ΠΑΡAΣΤΑΣΕΙΣ.

Θεατρική Περίοδος : Oκτώβριος -Δεκέμβριος  2015

Έναρξη: 16 Oκτωβρίου

Διάρκεια: 1 ώρα και 40 λεπτά

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:

Παρασκευή  & Σάββατο :  9:15 μ.μ

Κυριακή :  8:15 μ.μ

Γενική είσοδος : 18 ευρώ

Προπώληση      : 15 ευρώ

Ειδικές ομάδες  : 12  ευρώ

Προπώληση:

Στο ταμείο του Θεάτρου ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ  Τ: 210 3636144 || 210 3625520

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ:Kερδίστε 4 διπλές προσκλήσεις για την «Ασκητική» του Ν.Καζαντζάκη στο Θέατρο Τζένη Καρέζη